Касслер Клайв / книги / Атлантида



  

Текст получен из библиотеки 2Lib.ru

Код произведения: 15545
Автор: Касслер Клайв
Наименование: Атлантида


Клайв КАССЛЕР
Перевод А. Дубова


                                 АТЛАНТИДА



           ONLINE БИБЛИОТЕКА        http://www.bestlibrary.ru

#


     Я  приношу  огромную  благодарность майору в отставке Джо Андржиевскому
за его консультации в отношении сил специального назначения.
     Благодарю   также   Эрика   Дрекслера   и   Кристин  Петерсон,  ведущих
специалистов  в области нано-технологии, за их советы, а еще Джона Стивенса,
проведшего  меня  через  лабиринты  шахт  Пандоры.  То  же самое относится к
полковнику  Говарду  А.  Бьюкнеру,  Дональду  Киру,  Грэму  Хенкоку,  Чарлзу
Хэпгуду  и  Платону,  чьи  книги  и  версии  были бесценными для меня. Ну и,
конечно.  Полу  Моллару  за  то,  что  тот  позволил мне воспользоваться его
невероятным "кораблем снегов".

                                   ПРОЛОГ
                                СТОЛКНОВЕНИЕ

                             Год 7120-й до н.э.
                   Там, где сейчас Гудзонов залив, Канада

     Комета  прилетела  издалека.  Похожая  на  туманность, она образовалась
одновременно   с  внешними  планетами  Солнечной  системы  более  четырех  с
половиной  миллиардов  лет назад из необъятного облака льда и камней, пыли и
межзвездного  газа.  Рассеянные  частицы  смерзлись  в  твердое  тело в милю
диаметром,  и  тело  это  беззвучно  устремилось сквозь пустоту космического
пространства  по  неимоверно растянутой эллиптической околосолнечной орбите,
дальняя  экстремальная  точка  которой  находилась  на  полпути  к ближайшим
звездам. Тысячелетия уходили на каждый виток вокруг Солнца.
     Ядро  кометы  представляло  собой  конгломерат  замерзшей  воды,  окиси
углерода,  метана  и  россыпи  не  правильной  формы металлических осколков.
Чем-то   оно   походило   на   грязный   снежок,  наугад  запущенный  сквозь
пространство  рукой  Создателя. Но всякий раз, когда комета огибала Солнце и
вновь  направлялась  к  точке  своего  афелия  -  точке  ее орбиты, наиболее
удаленной  от  Солнца  и  лежащей  далеко  за пределами Солнечной системы, -
излучение  светила  реагировало  с  ядром, вызывая удивительные метаморфозы.
Гадкий утенок постепенно превращался в прекрасного лебедя.
     Ядро  поглощало  тепловое,  радиационное  и  ультрафиолетовое излучение
Солнца  и  под  этим воздействием меняло форму. Вначале образовалась длинная
запятая,  которая  со  временем  превратилась  в  огромный  с  синим отливом
сверкающий  шлейф, веерным полукружьем следующий за ядром и растянувшийся на
девяносто  миллионов  миль.  Этот  павлиний  хвост  в свою очередь подвергся
изменениям,  вырастив по бокам два белоснежных отростка протяженностью более
миллиона миль, напоминающих рыбьи плавники.
     С  каждым  новым витком вокруг Солнца комета теряла часть составляющего
ядро  льда.  Если  бы  она  просуществовала  еще  двести  миллионов  лет, то
потеряла  бы  весь  лед и в конечном итоге распалась на облако пыли и мелкие
метеориты.  Но ее ожидала иная судьба. Ей больше не суждено было ни выйти за
границы  Солнечной системы, ни даже завершить очередной виток вокруг Солнца.
Воля  Творца  или  законы  физики предопределили для прекрасной странницы не
долгий  позорный  распад в равнодушной пустоте космоса, а куда более яркий и
впечатляющий  конец.  На  последнем этапе своего существования комета прошла
всего  в  девятистах  тысячах миль от Юпитера и под влиянием силы притяжения
гиганта  легла  на  гибельный  курс,  неумолимо  ведущий ее к столкновению с
третьей планетой, которую ее обитатели называли Землей.
     Вторжение  кометы  в  верхние  слои  земной атмосферы под углом в сорок
пять  градусов  и  с  возросшей под воздействием гравитационного поля до ста
тридцати   миль   в  секунду  скоростью  сопровождалось  ослепительно  яркой
вспышкой.  Ее твердая составляющая весом в четыре миллиарда тонн и объемом в
несколько   кубических   миль   моментально   раскалилась  добела  и  начала
распадаться  на  фрагменты.  А еще через несколько секунд обреченная комета,
превратившись  в  гигантский  огненный  шар,  врезалась в поверхность Земли.
Непосредственным    результатом   мгновенного   высвобождения   колоссальной
кинетической  энергии  явилось  возникновение в земной коре огромной полости
размером   с   Гавайский   архипелаг.  Ядро  полностью  испарилось,  сместив
исполинские объемы воды и почвы.
     Земля  содрогнулась  в  двенадцатибалльном  землетрясении.  Взметнулись
ввысь  миллиарды  тонн  обращенной  в пар воды, смешанной с илом и частицами
грунта.  В  атмосферную дыру, образовавшуюся над точкой столкновения, ударил
огненный  фонтан  из  раскаленных  обломков  коренных пород, достигший высот
стратосферы  и извергнувший на суборбитальные траектории растерзанные земные
недра,  которым  в скором времени предстояло вернуться на землю смертоносным
метеоритным   дождем.   Леса   по  всей  планете  гибли  в  огненных  бурях.
Пробудились  вулканы,  спавшие  тысячи  лет,  покрывая  морями  жидкой  лавы
глубиной  в  тысячу и более футов миллионы квадратных миль. От выброшенных в
атмосферу  пепла,  сажи  и  пыли,  разнесенных  бушующими  штормами по самым
дальним  уголкам, почти на год померкло солнце и упала ниже нуля температура
на поверхности погрузившейся во тьму планеты.
     Сразу   после   падения  кометы  с  невероятной  быстротой  последовали
глобальные    климатические    изменения.    Тридцатисорокаградусная   жара,
установившаяся  над  полюсами, вызвала стремительное таяние обширных ледяных
полей  в  северных  морях  и  ледниковых  массивов  Южного  континента.  А в
результате  сменившего  ее  резкого похолодания всего за сутки вымерли почти
все   животные,   обитавшие  в  тропическом  и  умеренном  поясах.  Огромные
волосатые  мамонты  обращались  в  ледяные  статуи  в  разгар  лета вместе с
цветами,  травой  и  зеленью, которые так и не успели переварить их желудки.
Деревья  замерзали  на  корню  с  листьями  и плодами, словно в стационарном
промышленном  морозильнике.  Четыре  дня  с  померкших  небес падал дождь из
рыбы,  выброшенной  в  верхние  слои  атмосферы  вместе  с  миллиардами тонн
морской воды.
     Цунами  невообразимой  высоты  обрушились  на  сушу, заливая прибрежные
равнины,  проникая  на  сотни  миль в глубь континентов, все сметая на своем
пути  и  оставляя  в низменных местах горы мусора и пласты донных отложений.
Лишь  достигнув  подножия  горных хребтов и разбившись о скалы, титанические
волны  умерили свою ярость и нехотя отхлынули назад, обнажая при отступлении
необратимые  изменения  рельефа. Реки текли вспять, на месте степных ковылей
появлялись  моря,  а  огромные  озера  превращались  в  бесплодные  пустыни.
Казалось, цепь последствий катаклизма не будет иметь конца.
     Ударная  волна,  возникшая  при  взрыве мощностью в миллионы водородных
бомб,  пронизала земную кору вплоть до центрального ядра. С тяжелым рокотом,
перерастающим  в  несмолкающий громовой гул, закачались горы, словно деревья
на  ветру, щедро сбрасывая со склонов камнепады и лавины, вздыбились пустыни
и  прерии.  Обширные  пласты  земной  коры  стремительно  смещались  подобно
аккуратно  снятой  хирургическим  скальпелем  и приложенной обратно на место
апельсиновой  кожуре.  Казалось,  неразрывное  сцепление между ними внезапно
исчезло  и  они заскользили в разные стороны, словно подталкиваемые незримой
рукой разыгравшегося великана.
     Целые  континенты  перемещались на огромные расстояния. Невысокие холмы
в  одночасье  вырастали  до  заоблачных  горных  вершин.  Дно  Тихого океана
вздымалось  чудовищными  землетрясениями,  увлекающими  в  бездну  острова и
архипелаги  и  выносящими  на  поверхность  новые  клочки  суши им на смену.
Антарктида,  находившаяся  в  те  времена  на  западе от нынешнего побережья
Чили,  переместилась  на  две тысячи миль к югу и быстро покрылась постоянно
растущей  коркой  льда.  Огромное  ледяное поле, сковывавшее воды Индийского
океана  у западных берегов Австралии, оказалось в умеренной зоне и растаяло.
То  же самое случилось с ледяным покровом Северного полюса, прежде лежавшего
на  территории  современной  Канады, а сам полюс сместился в открытое море и
вскоре опять нарастил себе утерянную ледяную шапку.
     Разрушения   продолжались,  не  щадя  никого  и  ничего.  Вода  и  суша
корчились  в  нескончаемых  судорогах,  порождая катаклизм за катаклизмом, и
невозможно  было  представить, что эта дьявольская свистопляска когда-нибудь
прекратится.  Спонтанное  таяние  морских  ледяных  полей  и континентальных
ледников,  внезапно  оказавшихся  в  экваториальной зоне и тропиках, вызвало
подъем  уровня  моря  на четыреста футов. Океан снова перешел в наступление,
затопляя  уже  опустошенные  гигантскими  приливными  волнами земли. За один
день  исчез перешеек, соединявший Великобританию с Европой. Она превратилась
в  остров,  а на границе Азии и Африки, где простиралась необъятная пустыня,
возник   огромный   залив,   позднее  названный  Персидским.  Нил,  величаво
струивший  свои  воды  по  широкой  плодородной  долине  к  великому океану,
омывающему  Черный  континент  с  запада,  повернул  на девяносто градусов и
устремился  на  север, где на месте разлома геологических платформ появилось
Средиземное  море.  Так  завершился  последний  великий  ледниковый  период,
оказавшийся  много  короче предыдущих и закончившийся едва ли не в мгновение
ока - если считать по геологическим меркам.
     Внезапное  насильственное  изменение очертаний береговой линии Мирового
океана  и  направления  господствующих  течений привело к смещению полюсов и
нарушению  баланса  вращения  нашей  планеты.  Земная ось на некоторое время
отклонилась  на  целых  два  градуса.  Моря  и океаны, состоящие из аморфной
жидкости,  вошли  в  новый  режим  функционирования  за каких-то три оборота
Земли.   А   куда   более   инертные   континентальные   массивы  не  смогли
приспособиться  столь  же  быстро, и разрушительные землетрясения продолжали
терзать многострадальную сушу еще многие месяцы.
     Жестокие  шторма,  сопровождаемые  пылевыми  бурями, свирепствовали над
землей,  разрывая  в  клочья  и  обращая  в прах все, что еще уцелело, и так
продолжалось  восемнадцать  лет,  пока полюса не перестали колебаться, а ось
вращения  планеты  не  вернулась  в  первоначальное  положение.  С  течением
времени  уровень  моря  стабилизировался,  бушующие ураганы утратили прежнюю
ярость,   и   обозначились   природно-климатические   зоны,  соответствующие
изменившимся   реалиям.   Постепенно  эти  изменения  закрепились.  Возросла
продолжительность  дней  и  ночей,  а  количество  суток  в  году, наоборот,
уменьшилось.  Не  избежал потрясений и магнитный полюс Земли, сдвинувшись на
сотню миль к северо-западу.
     Десятки,  если  не  сотни  тысяч видов животных и рыб были уничтожены в
первые  же  часы  после  катастрофы.  В  обеих  Америках  вымерли одногорбый
верблюд,  мамонт,  лошадь ледникового периода и гигантский ленивец. Не стало
саблезубого  тигра и огромных птиц с двадцатифутовым размахом крыльев, и еще
множества  других  зверей  и  пернатых, чей вес превышал сотню фунтов. Почти
все  они  сгорели  в  лесных  и  степных  пожарах  или  задохнулись в дыму и
вулканических газах.
     Не  избегла  апокалипсиса и наземная флора. Растения, чудом уцелевшие в
мировом  пожаре,  сгинули  чуть  позже  от  нехватки солнечного света. Та же
участь  постигла  большую  часть морских водорослей. В общей сложности Земля
лишилась  более  восьмидесяти  пяти  процентов  своей биомассы, уничтоженной
наводнениями,    огнем,   бурями,   лавинами,   отравленной   атмосферой   и
последовавшим за всем этим голодом.
     Сообщества   людей,  многие  из  которых  достигли  высочайшего  уровня
развития,   совокупно  с  другими  культурами,  также  стоявшими  на  пороге
золотого  века, были стерты с лица планеты в первые страшные сутки. Миллионы
людей  погибли  ужасной  смертью.  Ни  малейшего  следа  не  сохранилось  от
процветающих  цивилизаций,  а жалкой горстке уцелевших остались лишь смутные
воспоминания  о  прошлом.  Словно  крышка  гроба необратимо захлопнулась над
стремительно  прогрессирующим  человечеством,  преодолевшим  всего за десять
тысяч  лет  путь  от  живших  первобытными  общинами  кроманьонцев до царей,
архитекторов,   строителей,  художников  и  воинов.  Морские  глубины  стали
братской  могилой  для  сотен  уникальных древних культур и бренных останков
создавших  их людей. Сохранились лишь единичные образцы и фрагменты случайно
уцелевших  предметов.  В считанные часы бесследно исчезли огромные города, и
целые   нации   прекратили   свое  существование.  Невиданный  по  масштабам
катаклизм  не оставил камня на камне от достижений безжалостно остановленной
на пике развития человеческой цивилизации.
     Подавляющее  большинство  из  ничтожной  горстки переживших апокалипсис
людей  жили  высоко  в  горах, где было проще найти убежище от разыгравшихся
стихий  в  глубоких  пещерах  и  защищенных  от  бурь  долинах. В отличие от
основной   массы  людей,  достигших  в  своем  развитии  бронзового  века  и
предпочитавших  селиться по плодородным низменным берегам рек и морей, горцы
все   еще   пребывали   на   уровне   первобытнообщинного  строя,  оставаясь
кочевниками,   охотниками  и  собирателями.  Однако  выжить  посчастливилось
именно  им,  тогда  как все их неизмеримо дальше шагнувшие по пути прогресса
собратья  канули  в  Лету.  Представьте  на миг, что из человеческой истории
вычеркнуты  Леонардо да Винчи, Пикассо, Эйнштейн и все прочие гении и творцы
минувших  эпох,  а  нашей  планетой  безраздельно  владеют  кочевые  племена
невежественных  варваров,  и  вы  поймете всю глубину свершившейся трагедии.
Нечто  подобное,  кстати,  уже  случалось  после  падения  Римской  империи,
сопровождавшегося   долгими  столетиями  средневекового  мрака,  косности  и
застоя.  Но  это произошло много позже и затронуло в основном только Европу,
в  то время как злополучная комета в один миг уничтожила почти все население
и  ввергла  в  первобытное  состояние  жалкие остатки выживших в катастрофе.
Темные  века  неолита  сгустились  над  гробницами  высокоразвитой  культуры
исчезнувших  цивилизаций  и  потекли неспешно, растянувшись более чем на два
миллениума.  Медленно,  очень медленно выбиралось человечество из этой тьмы,
ценой  бесчисленных  жертв  и  тяжких  трудов  начав насаждать первые ростки
грядущей цивилизации в Месопотамии и Египте.
     Лишь  единицы  из  числа  образованных, мыслящих и одаренных творческим
талантом  представителей  населявших  равнины  и  побережья  народов  сумели
добраться  до высокогорных регионов и выжить. Понимая, что все достижения их
культуры  безвозвратно  погибли,  они  сознательно  посвятили  остаток своей
жизни   и   жизнь  своих  потомков  возведению  таинственных  сооружений  из
обработанных   каменных   глыб,  многие  из  которых  до  сих  пор  поражают
воображение   своими   циклопическими  размерами  и  остаются  загадкой  для
исследователей.  Эти мегалиты и дольмены довольно часто встречаются в Европе
и  Азии,  а  также  на  островах  Тихого  океана  и низменных равнинах обеих
Америк.  Хочется  верить,  что  на  протяжении  столетий  люди  вершили свой
добровольный   труд  в  память  о  вселенской  катастрофе,  так  безжалостно
оборвавшей  ставший  почти  мифическим  еще  при их жизни золотой век, и как
предупреждение  грядущим  поколениям. Но минула еще тысяча лет, и наследники
былых  творцов,  строителей  и инженеров постепенно утратили память предков,
ассимилировались  с  кочевыми  племенами,  и древняя раса, некогда создавшая
общество высочайшей культуры, окончательно прекратила свое существование.
     И  спустя сотни лет после катастрофы люди страшились спускаться с гор и
селиться  в  равнинной  и  прибрежной  местности.  Обладавшие техническими и
инженерными  познаниями  народы  строителей  и мореплавателей исчезли с лица
земли,  принадлежавшие  им секреты кораблестроения и навигации ушли вместе с
ними,  и  лишь  смутные  намеки  на  былое  величие сохранились в отголосках
полузабытых   легенд   и   изустных  преданий.  Оставалось  только  ждать  и
надеяться,   что  когда-нибудь  в  отдаленном  будущем  люди  снова  обретут
утраченные навыки; владевших же ими предков почитали как богов.
     Трудно  представить,  что  все  это опустошение, крушение цивилизации и
гибель  людей были вызваны куском загрязненного космического льда размером с
провинциальный  городишко где-нибудь в штате Айова. Слишком уж безжалостно и
жестоко  обошлась  с Землей врезавшаяся в нее комета. Последний раз подобное
потрясение  планета  пережила  шестьдесят  пять  миллионов лет назад - тогда
вымерли  динозавры.  И тысячелетия спустя после этой ужасной катастрофы люди
продолжали  считать  кометы  предвестницами  грядущих  бедствий. Появление в
ночном  небе хвостатых странниц служило объяснением любых напастей - войны и
чумы, мора и глада.
     Библейская  легенда о Всемирном потопе и множество аналогичных преданий
и  мифов  в  фольклоре разных стран восходят к этой трагедии, постигшей нашу
планету  более  девяти  тысяч  лет  назад.  Ее  отголоски  слышны в легендах
ольмеков,  ацтеков  и  майя (их древние цивилизации пали под натиском алчных
конкистадоров),   страшных   сказках   о   затопившей  землю  Большой  воде,
передающихся  из  поколения  в поколение у всех индейских племен Соединенных
Штатов  и  Канады;  и  даже  мифы  таких, казалось бы, несхожих народов, как
китайцы  и  полинезийцы,  африканские  аборигены и арабы, сходятся в одном -
упоминании о катаклизме, почти поголовно истребившем их предков.
     Но  среди великого множества мифов, легенд, преданий и апокрифов особое
место  занимает  загадочная  история, поведанная нам великим Платоном. С тех
пор  сменилось  не одно тысячелетие, а она по-прежнему будоражит воображение
и  порождает  жгучее  любопытство  и  желание во что бы то ни стало раскрыть
тайну. Тайну исчезнувшего континента. Тайну Атлантиды.

                              КОРАБЛЬ-ПРИЗРАК

                           30 сентября 1858 года
                        Бухта Стефенсона, Антарктида

     Роксана  Мендер знала: остановиться означает погибнуть. Она была близка
к  полному изнеможению и заставляла себя двигаться только волевым усилием. И
дело  было  не  в температуре намного ниже нуля, а в ледяных клыках снежного
шквала,   с   легкостью   проникающих  под  одежду  и  впивающихся  в  кожу.
Смертоносное  дремотное  оцепенение  постепенно обволакивало сознание, лишая
способности  сопротивляться.  Роксана  шла  медленно,  одной ногой нащупывая
дорогу,  а затем подтягивая к ней вторую, но все равно то и дело спотыкалась
на   неровностях   ледяного  поля.  Дыхание  ее  давно  сделалось  частым  и
прерывистым,   как  у  альпиниста,  пробивающегося  к  вершине  гималайского
восьмитысячника без кислородной маски.
     На  зрение  рассчитывать  не приходилось: ветер с бешеной злобой швырял
пригоршни  ледяной  крупы в лицо, защищенное, помимо капюшона меховой парки,
еще  и  толстым  шерстяным  шарфом.  Хотя  Роксана позволяла себе выглянуть,
прищурившись,  в  крошечную  щелку  между  его слоями не чаще раза в минуту,
глаза  ее  покраснели и слезились. Особенная досада разобрала миссис Мендер,
когда,  взглянув  вверх,  она  увидела  над  головой  чистое  голубое небо и
ослепительно  яркое  солнце.  Роксана знала, конечно, что подобное явление в
Антарктике не редкость, но легче ей от этого не стало.
     Роксане  еще  повезло:  будь на ней европейская одежда, холод сковал бы
ее  тело  в  считанные минуты. К счастью, у нее было эскимосское снаряжение,
приобретенное  мужем во время одной из предыдущих китобойных экспедиций. Под
паркой  ее  одеяние  состояло  из  длинной  рубахи и штанов до колен, а ноги
плотно  облегали  мягкие сапожки мехом внутрь, которые полагалось натягивать
наподобие   чулок.   Сама   же  парка  оставалась  свободной,  что  помогало
циркуляции  тепла  и  препятствовало  скоплению  влаги под одеждой. На парку
пошли шкуры белых полярных волков, а штаны и рубаху сшили из оленьих шкур.
     Роксану  сейчас  больше всего заботило, как бы не сломать ногу или руку
в  этой  круговерти  и  избежать  обморожения,  если  удастся  выбраться  из
переделки  живой  и  невредимой.  За  тело она не волновалась, а вот за лицо
беспокоилась.  Стоило  ей  почувствовать малейшие признаки онемения кожи щек
или  носа,  как она тут же принималась энергично растирать пораженное место,
чтобы   восстановить  циркуляцию  крови.  Этому  правилу  Роксана  следовала
неукоснительно   -   особенно  после  того,  как  обморозились  забывшие  об
осторожности  шестеро  членов экипажа. Двое из них потеряли пальцы на ногах,
а один лишился ушей.
     Благодарение   богу,   порывы   ветра  начали  слабеть,  шквал  утратил
первоначальную  свирепость,  да и идти сразу стало намного легче, чем за тот
час,  когда  она  брела  наугад,  полностью утратив ориентацию. Зловещий вой
вьюги  в  ушах  затих,  сменившись  бодрым  похрустыванием фирна под ногами.
Когда  немного  прояснилось,  Роксана обнаружила, что стоит у подножия холма
высотой  около  пятнадцати футов. Как и все остальные торосы, он образовался
при  сжатии  и нагромождении паковых ледяных полей, но, в отличие от других,
выглядел  более  пологим  и  доступным.  Опустившись на четвереньки, Роксана
поползла  вверх  по  гладкому склону, то и дело соскальзывая вниз и теряя по
два фута из каждых трех преодоленных.
     Этот  штурм отнял у нее последние силы. Сама не зная и не помня, как ей
удалось  добраться  до вершины, полумертвая от усталости Роксана растянулась
ничком  на  гребне.  Сердце  ее  бешено  колотилось, тело налилось свинцовой
тяжестью,  и  она  никак  не могла отдышаться. Она понятия не имела, сколько
провалялась   на   льду,   прежде  чем  пульс  пришел  в  норму,  а  дыхание
восстановилось,  но радовалась уже тому, что хотя бы глаза отдыхают от ветра
пополам  с  ледяной  крупой.  Немного  придя  в  себя, Роксана в который раз
прокляла  себя  за  несусветную  глупость,  из-за  которой  и попала в такое
дурацкое  положение. Без часов она совершенно потеряла ориентацию во времени
и  даже  не  представляла,  как  долго  отсутствовала на борту "Паловерде" -
китобоя, которым командовал ее муж.
     Почти  полгода  назад,  когда  судно  затерло  льдами,  Роксана,  чтобы
разогнать  скуку,  стала  совершать  ежедневные  прогулки, предусмотрительно
держась  в  виду  корабля.  Матросы  тоже  за  ней  присматривали,  так  что
неприятностей  никто не ожидал. Вот и сегодня с утра небеса синели бездонной
и  прозрачной,  как  хрусталь,  лазурью, и Роксана беззаботно устремилась на
очередную  экскурсию.  Но  стоило  ей отойти от "Паловерде" на несколько сот
футов,  как  налетел  ветер,  по  льду  закрутилась  поземка, корпус и мачты
китобоя  в  считанные  мгновения  скрыла непроглядная белая пелена, и миссис
Мендер с ужасом обнаружила, что заблудилась и не знает, куда идти.
     Большинство   китобоев  придерживаются  вековой  традиции  не  брать  в
промысловые  рейсы  женщин. Однако далеко не все их жены покорно соглашались
сидеть  дома  в одиночестве по три-четыре года, пока муж в плавании. Роксану
Мендер  тоже  не  прельщала  перспектива  коротать  тысячи тоскливых часов в
разлуке   с   любимым.  Она  была  сильной,  выносливой  и  целеустремленной
женщиной,  хотя и миниатюрной - едва пяти футов ростом и меньше сотни фунтов
весом.   Живые   карие   глаза,   привлекательная   внешность,   веселый   и
неприхотливый  нрав  снискали жене капитана всеобщую симпатию. Миссис Мендер
легко  переносила  тяготы и скуку затяжных рейсов и никогда не жаловалась на
морскую  болезнь. В своей крошечной каютке она родила сына, которого назвала
Сэмюэлом,  да и сейчас была на третьем месяце беременности, хотя пока еще не
поставила  мужа  в  известность  об  ожидающемся  прибавлении  семейства.  С
командой  она  моментально  нашла  общий  язык,  нескольких матросов научила
читать,  безотказно  писала  письма женам и родственникам членов экипажа и с
готовностью  брала  на  себя  обязанности  сестры  милосердия, если на борту
появлялись больные или раненые.
     "Паловерде"  входил  в состав китобойной флотилии, вышедшей на промысел
из  Сан-Франциско.  Это  было  крепкое  и  надежное судно, сконструированное
специально  для  охоты на китов в полярных водах. При длине сто тридцать два
фута,  ширине  тридцать  футов  и  осадке  семнадцать футов "Паловерде" имел
водоизмещение  около  трехсот  тридцати тонн. Размеры его позволяли свободно
принять  в  трюм  большое количество китового жира и с достаточным комфортом
разместить   на   борту   многочисленный  экипаж  охотников  и  матросов  на
протяжении  всего  промыслового  рейса,  длящегося  порой до трех лет. Киль,
шпангоуты  и  бимсы  изготовили  из  корабельных  сосен,  срубленных в горах
Сьерра-Невады,   а   трехдюймовой  толщины  обшивку  из  того  же  материала
дополнительно скрепили деревянными нагелями - толстыми дубовыми гвоздями.
     Оснасткой  судно  напоминало  трехмачтовый  барк и радовало глаз моряка
строгими,  стремительными  и  одновременно  изящными  обводами. Обстановка и
переборки  кают и матросского кубрика были сделаны на заказ из вашингтонской
ели.  Особенно  тщательно была отделана каюта капитана - главным образом, по
настоянию  его  супруги,  твердо  решившей  сопровождать  мужа  в длительных
плаваниях.  Созвучно названию судна, носовой фигурой служил резной барельеф,
украшающий   верхнюю   часть  бушприта  и  изображающий  паловерде-кряжистое
дерево,    обильно    произрастающее   на   юго-западе   Североамериканского
континента.  Само  же  название  опоясывало  корму  огромными  позолоченными
буквами,  над  которыми  распростер крылья гигантский калифорнийский кондор,
вырезанный в натуральную величину.
     В  отличие  от  коллег,  командующих  другими судами флотилии, Бредфорд
Мендер  направился  не  в  исхоженные вдоль и поперек воды Берингова моря, а
повел  "Паловерде"  на  юг.  Антарктические  моря редко посещаются отважными
китобоями  Новой  Англии,  так  что  капитан не без оснований рассчитывал на
неплохую добычу в этих нетронутых охотничьих угодьях.
     Расчеты  Мендера оправдались. Вскоре после пересечения Южного полярного
круга  удалось загарпунить шесть крупных китов, после чего "Паловерде" начал
курсировать  вдоль  побережья Антарктиды. Море было свободно ото льдов, хотя
судну  зачастую  приходилось  сутками лавировать в лабиринте айсбергов. Но в
последнюю  неделю  марта  - первого месяца антарктической осени - море вдруг
стало   с  невероятной  быстротой  замерзать  и  покрываться  льдом,  вскоре
достигшим  толщины в четыре фута. "Паловерде" еще мог бы успеть прорваться в
открытые  воды,  но  внезапно  переменившийся ветер перерос в ревущий шторм,
отбросивший  судно  обратно к берегу. Путь к спасению был отрезан, и экипажу
во  главе  с  капитаном  осталось  лишь наблюдать в бессильном отчаянии, как
смыкаются  вокруг  судна превосходящие его по размеру льдины, словно загоняя
в ловушку, из которой нет выхода.
     Ветер  неумолимо  гнал  к  берегу как будто стиснутый в кулаке исполина
"Паловерде".  Еще  свободные  от  льдин  участки воды замерзали буквально на
глазах.  Ценой  героических  усилий всего экипажа удалось поставить якоря на
глубине  шести морских саженей и на расстоянии менее двух миль от берега. Но
уже  через  несколько  часов  корпус  оказался зажат, как в тисках, меж двух
ледяных  полей,  которые становились все толще, а вскоре и последние полыньи
скрылись  под белым саваном. "Паловерде" окончательно и бесповоротно затерло
во  льдах,  и  людям  на  борту  не  оставалось  другого  выхода,  кроме как
готовиться  к вынужденной зимовке. А антарктическая зима между тем неуклонно
приближалась:  дни  становились  короче, ночи длиннее. Весеннего потепления,
сулящего  надежду  выбраться  в  открытое  море,  предстояло  дожидаться еще
добрых семь месяцев.
     Первым  делом  убрали,  просушили,  свернули  и  спрятали паруса. Затем
подсчитали  и распределили запасы провизии таким образом, чтобы растянуть их
на  всю  долгую  полярную  зиму.  Никто, правда, не знал, когда именно ждать
начала  весеннего таяния льдов, так что проведенная инвентаризация во многом
была  условной.  Зато  заброшенные в проруби тонкие лини с крючками принесли
результат  сверх  ожидаемого,  и  вскоре в устроенный прямо на палубе ледник
загрузили    первые    центнеры   радующих   ассортиментом   рыбьих   тушек.
Альтернативным  источником  питания  могли  бы  стать пингвины, бродившие по
берегу,   казалось,  миллионными  стаями;  к  сожалению,  приготовленные  из
пингвиньего  мяса  блюда,  несмотря на все старания кока, были отвратительны
на вкус и стойко сохраняли неистребимый рыбный запах.
     Из  угрожающих  зимовщикам  опасностей  главными  были  жуткие холода и
возможные  неожиданные  подвижки  ледовых  полей.  Первая проблема оказалась
вполне  решаемой:  благодаря  успешной  охоте  в трюме скопилось более сотни
баррелей  китового жира; этих запасов горючего с лихвой хватало для обогрева
и приготовления пиши в течение самых студеных месяцев.
     Окружающие  судно  льды  пока не давали повода для беспокойства, однако
Мендер  их  внешней  неподвижности  не  доверял, по опыту зная, что рано или
поздно  паковый  лед  непременно  начнет  тороситься.  Если это произойдет в
непосредственной  близости от "Паловерде", бимсы, шпангоуты и - трехдюймовую
обшивку  корпуса  сплющит и разнесет в щепки с той же легкостью, как если бы
они  были  сделаны  из  картона.  Не  радовала капитана и мысль о том, что с
потерей  судна  его  жена  и  ребенок  будут  обречены  влачить полуголодное
существование   на  этом  негостеприимном  берегу  в  надежде  на  появление
какого-нибудь  корабля,  прекрасно сознавая при этом, что вероятность такого
события в лучшем случае составляет один шанс из тысячи.
     Еще  одной  причиной  капитанских  забот  была  угроза цинги. У семерых
членов  экипажа  уже появились первые признаки этой страшной болезни. Хорошо
хоть  насекомые  и крысы, в отличие от людей, так и не смогли приспособиться
и   с   наступлением   сильных  холодов  поголовно  вымерли.  Немало  хлопот
доставляла  Мендеру  борьба  с  унынием и апатией, поразившими многих членов
экипажа   китобоя.   Долгие   ночи   Антарктики,  опостылевшая  монотонность
ежедневной  рутины, мороз и леденящий ветер навевали на людей тоску и лишали
воли  к  жизни  и  смысла  существования.  С  мрачными  настроениями капитан
управлялся   по   своему   разумению,  заставляя  подчиненных  трудиться  до
изнеможения  и  изобретая  бесполезные  подчас  задания  - лишь бы не давать
расслабиться их умам и мышцам.
     А  по  вечерам  Мендер усаживался за письменный стол у себя в каюте и в
который  уже  раз  принимался просчитывать их шансы на выживание. Но сколько
ни  прикидывал  он  возможные варианты, результат в конечном итоге получался
отнюдь  не  утешительным. По всему выходило, что вероятность убраться отсюда
с наступлением весны целыми и невредимыми практически равнялась нулю.

                                    ***

     Снежный  шквал  прекратился также внезапно, как налетел. В голубом небе
снова  засияло  солнце.  Щуря глаза, чтобы уберечь их от нестерпимого блеска
льдов,  Роксана  вдруг  заметила собственную тень под ногами и обрадовалась,
как  будто встретила дорогого друга. На миг она даже забыла об окружающей ее
бескрайней  ледяной  пустыне, но быстро опомнилась, обвела взглядом горизонт
и  с  упавшим сердцем обнаружила, что "Паловерде" находится в целых полутора
милях  от  нее.  Кажущийся  угольно-черным  на фоне ослепительно белых полей
корпус  был  наполовину  скрыт  торосами,  но  на  гафеле  грот-мачты лениво
колыхалось  под слабым дыханием бриза большое полотнище американского флага.
Миссис   Мендер   сразу   догадалась,   что   его  подняли  по  распоряжению
встревоженного  ее  долгим  отсутствием  супруга  в качестве маяка. С трудом
верилось,  что  ее  так  далеко  занесло.  Еще  не до конца пришедшей в себя
Роксане  почему-то  казалось,  что  она  все  это  время  блуждала по кругу,
оставаясь в сравнительной близости от судна.
     Приглядевшись  повнимательней,  она  заметила  на  поверхности ледового
поля  движущиеся врассыпную крошечные точки и поняла, что это люди, вышедшие
на  ее  поиски.  Она  уже  собиралась  выпрямиться  во  весь рост и замахать
руками,  чтобы  привлечь  их  внимание,  как  вдруг увидела нечто совершенно
неожиданное:  чужие  корабельные  мачты  в  узком треугольном просвете между
двумя смерзшимися торосами у самой береговой линии.
     Три  мачты со свернутыми на реях парусами, бушприт, высокий ют, такелаж
-  все  выглядело  целым и непострадавшим. Поскольку ветер практически стих,
Роксана  с облегчением освободила лицо и глаза от шарфа и тут же определила,
что  кромка  ледяного  покрова  приходится  чуть  ли  не  вровень  с бортами
неизвестного  судна.  Отец  миссис  Мендер  служил помощником и капитаном на
чайных   клиперах,   ходивших   в  Китай,  и  она  еще  девчонкой  научилась
безошибочно  разбираться  в  конструкции,  парусном  снаряжении и назначении
тысяч  кораблей,  ежегодно заходящих в бостонскую гавань. Но такую оснастку,
как  у этого буквально закованного в лед судна, она видела лишь однажды - да
и то на картине, висевшей в гостиной дома ее деда.
     Корабль-призрак  был стар, очень стар. Закругленная кормовая надстройка
с  несколькими ярусами галерей возвышалась надо льдом, безразлично пялясь на
залитое   солнцем  пространство  тусклыми  глазницами  иллюминаторов.  Узкий
корпус  с  глубокой  осадкой  был добрых ста сорока футов длиной и не меньше
тридцати  пяти  шириной  в  области  шкафута.  Как  будто  брат-близнец того
трехмачтового  красавца,  что  был  изображен  на  старом  полотне.  Это был
восьмисоттонный   британский   "индиамэн"   -   торгово-транспортное   судно
Ост-Индской компании конца восемнадцатого столетия.
     С  трудом  оторвавшись от этого удивительного зрелища, Роксана замахала
над   головой   шарфом,   одновременно   подпрыгивая  на  месте.  Кто-то  из
спасательной  команды  заметил  ее  телодвижения  и  обратил на них внимание
остальных.  Люди  быстро  собрались  вместе и со всех ног устремились к ней.
Капитан  бежал  первым, далеко обогнав основную группу. Не прошло и двадцати
минут,  как  с  полдюжины бородатых мужчин обступили Роксану со всех сторон,
шумно  выражая  свой  восторг  по  поводу  ее  благополучного  избавления. С
несвойственной  ему эмоциональностью Мендер по-медвежьи сгреб жену в объятия
и  осыпал  ее  лицо и губы страстными поцелуями. Обычно суровый и сдержанный
морской  волк  плакал  от  счастья, не стесняясь слез, замерзающих у него на
щеках, не успевая скатиться в снег.
     - Благодарю  тебя,  Господи!  -  бессвязно  восклицал  он. - Рокси! Моя
Рокси! Я уж думал, тебя больше нет. Воистину чудо, что ты осталась жива!
     Бредфорду  Мендеру  недавно  исполнилось тридцать шесть лет, из которых
последние  восемь  он  командовал  разными китобойными судами. Этот выход на
морской  промысел,  закончившийся  вынужденной зимовкой во льдах Антарктиды,
стал   десятым   в   его   карьере.   Стойкий,   находчивый,  бесстрашный  и
предприимчивый  уроженец  Новой Англии, Мендер был крупным, представительным
мужчиной  шести  футов ростом и весом почти в двести двадцать пять фунтов. У
капитана   "Паловерде"  были  проницательные  глаза  цвета  морской  лазури,
иссиня-черные  и  жесткие, как у индейца, волосы и пышная, окладистая борода
от  ушей  до  подбородка.  Суровый  и  требовательный,  он  всегда обращался
справедливо  с охотниками и матросами, а если и возникал конфликт с кем-либо
из  членов  экипажа,  старался  разрешить его разумно и честно. Превосходный
китобой  и  мореплаватель,  Мендер  отличался  также  и  редкостной  деловой
хваткой - он был не только капитаном судна, но и его владельцем.
     - Как  хорошо,  что  ты  настоял,  милый,  чтобы  я  всегда  выходила в
эскимосской   одежде,   которую   ты  мне  подарил,  -  прошептала  Роксана,
прижимаясь  к  груди  мужа.  -  Если  бы  не  она, я давно превратилась бы в
ледышку!
     - Вы  слышали,  парни?  -  обратился капитан к ухмыляющимся матросам. -
Давайте-ка  побыстрее доставим миссис Мендер на борт и зальем в нее побольше
горячего супа и еще кое-чего горячительного. Мне жена нужна, а не ледышка!
     - Нет-нет,   подождите!   -  спохватилась  Роксана,  вспомнив  о  своей
находке. - Вон там, видите? Чужое судно в промежутке между двумя торосами.
     Все, как по команде, повернулись в ту сторону, куда указывала ее рука.
     - Это  "индиамэн",  английский  торговый  транспорт.  Я  узнала  его по
картине,  которая  висит  в  доме  моего деда в Бостоне. Похоже, команда его
покинула.
     Мендер,  прищурившись,  уставился  на призрачно-белые под толстым слоем
снега   и  инея  мачты,  вздымающиеся  из  своей  ледовой  гробницы  подобно
костлявым рукам скелета.
     - А  ведь  ты  права,  Рокси,  -  задумчиво кивнул он. - Полагаю, этому
купцу  лет  сто или около того. Конец прошлого века, если не середина. Таких
уже очень давно не строят.
     - Я   бы  предложил  его  обследовать,  капитан,  -  высказался  первый
помощник  "Паловерде"  Натан Биглоу. - Там может оказаться провизия, которая
поможет нам дотянуть до весны.
     - Той  провизии  уже  лет  восемьдесят,  а  то  и больше, - с сомнением
покачал головой Мендер.
     - Да  что  ей  сделается  на  холоде?!  - вмешалась Роксана. Бредфорд с
нежностью посмотрел на нее:
     - Хоть   и   туго  тебе  пришлось,  дорогая  женушка,  а  головка  твоя
по-прежнему  работает  отменно. Ну что ж, наведаемся в гости к Джону Булю. А
ты ступай греться. Кто-нибудь из парней проводит тебя на "Паловерде".
     - Ну  уж  нет,  дорогой  муженек!  -  в  тон  ему решительно отказалась
Роксана;  от  перспективы  очутиться  на  борту  таинственного  судна  кровь
быстрее  забурлила  в  жилах,  на  щеках  заиграл  румянец, усталости как не
бывало. - Я его первой заметила и ни за что не соглашусь остаться на бобах!
     Не  успел Мендер возразить, как она решительно плюхнулась задом в снег,
лихо  съехала  вниз  по  пологому  склону  тороса  на лед, вскочила на ноги,
быстро  отряхнулась  и  бодрым  шагом  направилась в сторону вмерзшего в лед
"индиамэна".
     Мендер  обменялся  взглядами  с  командой,  пожал  плечами и философски
заметил:
     - Самое  бесполезное  дело  на  свете  -  спорить  с  женщиной, которой
овладело любопытство.
     - Покинутое  экипажем  судно... - пробормотал Биглоу. - Очень жаль, что
его  так сильно зажало, - мы могли бы отвести его домой и потребовать премию
за спасение.
     - Слишком  уж  древняя посудина, - откликнулся Мендер. - Вряд ли за нее
много отвалят.
     - Эй,  мужчины,  вы  что,  так и собираетесь прохлаждаться и заниматься
болтовней?  -  насмешливо  крикнула  снизу  обернувшаяся  к  ним  Роксана. -
Давайте быстрее за мной, пока снова не заштормило.
     Льдины   громоздились   у   самого   фальшборта  затертого  судна,  что
значительно  облегчало доступ. Перебравшись с планшира через орудийные порты
на  верхнюю палубу, Роксана, ее муж и остальные моряки очутились на покрытом
тонкой ледяной коркой квартердеке.
     Мендер огляделся вокруг и в недоумении покачал головой:
     - Просто  удивительно,  как  это  его  не  расплющило льдами за столько
лет?!
     - Вот  уж  не  думал,  что  когда-нибудь  ступлю  на палубу британского
"индиамэна"!  - потрясение прошептал один из матросов с восторженным блеском
в  глазах.  -  Тем более такого, который спустили на воду, когда мой дед еще
не родился.
     - Солидное  водоизмещение,  -  неторопливо  заговорил  Мендер.  -  Тонн
девятьсот,  на мой взгляд. И размеры приличные: сто пятьдесят футов в длину,
сорок в ширину.
     Построенный  и оснащенный на верфях Темзы, "индиамэн" - рабочая лошадка
британского  торгового  флота  восемнадцатого  столетия  -  был  своего рода
гибридом  между  крупнотоннажным  транспортным  судном и военным кораблем. В
основном  он  предназначался  для  перевозки грузов, но в те далекие времена
пиратов  и  каперов  Ост-Индская  компания  вооружала  свои  суда  двадцатью
восемью  восемнадцатифунтовыми пушками. Вдобавок помимо объемистых трюмов на
них   имелись  и  пассажирские  каюты,  предназначенные,  как  правило,  для
доставки  из  Англии  в  Индию  и  обратно высокопоставленных служащих самой
компании,  а  также  военных  и  правительственных чиновников высшего ранга.
Рангоут,  такелаж  и  все  остальное  на  борту,  окутанное, словно защитной
пленкой,  тонким  полупрозрачным  слоем льда, было в полной сохранности, как
будто  в  ожидании  исчезнувшего  экипажа.  Безмолвно  застывшие  у закрытых
портов  массивные стволы тяжелых орудий, надежно принайтованные к шлюпбалкам
спасательные шлюпки, тщательно задраенные люки...
     И  в  то  же  время  ощущалась  в этом безукоризненном порядке какая-то
необъяснимая  жуть,  навязчиво  внушающая мысль о незримом присутствии неких
потусторонних  сил.  Сбившимися в кучку людьми внезапно овладел беспричинный
страх  - как будто где-то внизу, под ногами, в глубине самого дальнего трюма
затаилась  в ожидании новых жертв какая-то дьявольская тварь. Моряки - народ
суеверный,  и  кроме  Роксаны,  охваченной прямо-таки юношеским энтузиазмом,
среди  них  не  нашлось  никого,  кто  не  испытывал бы в тот момент мрачных
предчувствий. Все подавленно молчали.
     - Странно,  - проронил наконец Биглоу. - Все выглядит так, будто экипаж
покинул судно раньше, чем его затерло во льдах.
     - Едва  ли, - возразил Мендер. - Сам посуди: спасательные шлюпки все на
местах.
     - Ну  тогда одному богу известно, что мы обнаружим на нижних палубах, -
уныло покачал головой помощник.
     - Так пошли и посмотрим! - задорно предложила Роксана.
     - Без  тебя,  моя  дорогая.  Думаю,  тебе  лучше остаться здесь. Миссис
Мендер смерила мужа испепеляющим взглядом и упрямо вздернула подбородок:
     - А  я  отказываюсь  торчать  тут  одна на палубе! Вдруг мне привидение
явится?!
     - Если  здесь  и водятся привидения, мэм, - с невольной улыбкой заметил
Биглоу, - то исключительно в замороженном виде.
     Мендер начал распоряжаться:
     - Разделимся  на  две  поисковые  группы.  Мистер Биглоу, возьмите трех
человек  и  обследуйте  кубрики  и  трюмы. А мы пока осмотрим кормовые каюты
пассажиров и офицеров.
     - Так точно, сэр! - по-военному козырнул помощник.
     Возле  ведущей  в  кормовую  часть двери образовалась небольшая гора из
льда  и  снега,  поэтому  Мендер,  Роксана  и  двое  матросов  поднялись  на
гакаборт,   рассчитывая   проникнуть  внутрь  через  световой  люк.  Мужчины
совместными  усилиями  оторвали  примерзшую  крышку и отвалили ее в сторону.
Внизу  царил  мрак. Капитан первым начал спускаться по трапу, Роксана следом
за  ним.  Преодолев  с  дюжину  ступенек,  они  очутились в темном коридоре.
Миссис  Мендер,  чтобы не потеряться, ухватилась за хлястик на бушлате мужа.
Ее  обычно  бледное  лицо в предвкушении удивительных открытий разрумянилось
от  возбуждения.  Бедняжка  и  не  подозревала,  какой  замороженный  кошмар
предстанет перед ее глазами через несколько минут.
     На  заиндевевшем коврике у двери в капитанскую каюту свернулась клубком
крупная  немецкая  овчарка.  Роксане показалось сначала, что собака спит. Но
Мендер  ткнул  ее  в бок носком сапога и по звуку сразу определил, что перед
ними насквозь промерзший труп.
     - Все равно что окаменела, - проворчал он. - Твердая как скала.
     - Бедная   собачка,   -   с   грустью   прошептала  Роксана.  Мендер  в
нерешительности остановился перед закрытой дверью.
     - Даже  подумать  страшно,  что  мы можем там найти, - честно признался
он.
     - Да  нет  там  ничего,  сэр,  -  заметно  нервничая, отозвался один из
матросов.  -  Я  думаю,  они  наверняка  оставили судно и подались на север,
вдоль побережья.
     Роксана с сомнением покачала головой:
     - Что-то  не  верится.  Не могу представить, чтобы такого красивого пса
бросили подыхать в одиночестве.
     Мужчины  выбили дверь в капитанскую каюту и замерли на пороге. Красивая
молодая  женщина  в  пышном наряде, модном во второй половине восемнадцатого
столетия,  сидела  в кожаном кресле, обратив взгляд полных неизбывной печали
темных  глаз  на дитя в колыбели. Очевидно, она так и замерзла здесь, скорбя
об  утрате  своего ребенка. На коленях у женщины лежала раскрытая на псалмах
Библия.
     У  нечаянных  зрителей этой трагической картины перехватило горло, а на
глаза  сами  собой  навернулись слезы. Исследовательский азарт Роксаны мигом
испарился,  сменившись душевной болью. Люди стояли молча, боясь неосторожным
словом  нарушить тишину склепа, в который превратилась каюта. Их присутствие
выдавали  только  клубы  пара  от  дыхания,  расплывающиеся  вокруг туманным
облачком.
     Мендер  повернулся и прошел в смежное помещение, где обнаружил мертвого
мужчину  -  по всей видимости, капитана судна и супруга найденной в соседней
каюте  дамы.  Мертвец  сидел  за  письменным  столом,  откинувшись на спинку
кресла.  Рыжие волосы покрыты льдом и инеем, лицо белее мела. В правой руке,
покоящейся  на  подлокотнике,  зажато  гусиное  перо.  На  столе  исписанный
аккуратным почерком лист бумаги. Мендер смахнул с него иней и прочел:

     26 августа 1779 года
     Уже  пять  месяцев  мы заперты в этом богом проклятом месте, после того
как  шторм  унес нас далеко к югу от нашего курса. Продовольствие кончилось.
Уже  десять  дней  никто  ничего  не ел. Почти все пассажиры и члены команды
мертвы.  Наша маленькая дочурка умерла вчера, моя бедная жена скончалась час
назад.  Просьба  к  тому,  кто  найдет  наши  тела,  при  первой возможности
известить  директоров торговой компании "Скайлар Крофт Трейдинг" в Ливерпуле
о  нашей  судьбе.  Конец уже близок; скоро и я воссоединюсь с моими любимыми
женой и дочерью.
     Ли Хант, капитан "Мадраса"

     Рядом  на  столе  лежал  бортовой журнал "Мадраса" в кожаном переплете.
Мендер   аккуратно   отделил  от  деревянной  столешницы  примерзшую  заднюю
обложку,  сунул  тяжелую  книгу  под  бушлат,  на  цыпочках вышел из каюты и
бесшумно прикрыл за собой дверь.
     - Что там? - спросила Роксана.
     - Тело капитана.
     - Боже, как все это ужасно!
     - Боюсь, дорогая, это еще только цветочки.
     Слова  его,  увы,  оказались  пророческими.  Разделившись  попарно, они
двинулись  дальше от каюты к каюте. Самые роскошные пассажирские апартаменты
размещались  в  кормовой надстройке под полуютом, образуя настоящий дворец с
галереями,  залами  и  множеством  помещений  разной  величины.  По правилам
Компании,  пассажиры оплачивали только проезд в пустой каюте, которую должны
были  меблировать  сами - в зависимости от вкуса и толщины кошелька. Диваны,
кровати,  кресла  и  прочие предметы обстановки крепились к палубе на случай
сильного  волнения  на  море.  Богатые  клиенты  часто  прихватывали с собой
секретеры,  книжные  шкафы  и  даже  музыкальные  инструменты,  в  том числе
пианино и арфы.
     Всего  в  этой  части  судна китобои с "Паловерде" нашли около тридцати
тел  в самых разных позах. Одни умерли сидя, другие в постели, третьи просто
лежа  на  палубе  - вытянувшись во весь рост или свернувшись клубком. Причем
все  до  единого выглядели так, как будто отошли не в мир иной, а всего лишь
заснули.
     Особенно  действовал на Роксану вид тех мертвецов, чьи глаза оставались
открытыми.  Выделяющаяся на фоне матовой белизны лиц цветовая гамма радужных
оболочек  вызывала  жуткое ощущение. Ее буквально передернуло, когда один из
матросов  случайно  задел  волосы  мертвой  женщины,  и  те  с сухим треском
обломились, как пучок тонкого хвороста.
     Но  самое  кошмарное  зрелище ожидало их в кают-компании. Расположенный
под  штурманской  рубкой  и  капитанской  каютой  огромный  зал,  отделкой и
обстановкой  не  уступающий  бальному,  сейчас  больше походил на морг после
крушения  поезда. На полу, на диванах, в креслах лежали десятки мертвецов, в
основном   мужчины,  многие  в  форме  старших  офицеров  британской  армии.
Примерно  та же картина наблюдалась в находящемся палубой ниже отделении для
пассажиров  третьего  класса.  Только здесь замерзшие трупы несчастных мирно
покачивались  в  подвесных  койках, натянутых над грудами запасных снастей и
сундуками с багажом.
     Лица  почти  всех  умерших  на  борту  "Мадраса" выражали спокойствие и
умиротворение.  Не было заметно ни малейших признаков хаоса или насилия. Все
на  своих  местах, все вещи и товары аккуратно уложены и закреплены. Если бы
не  предсмертная  записка капитана Ханта, можно было подумать, что время для
этих   людей   просто  остановилось,  и  они  расстались  с  жизнью  так  же
естественно,  как  ходили  или  дышали.  Зрелище,  представшее Мендерам и их
спутникам,  не  было  ни  отвратительным,  ни  ужасающим  и  воспринималось,
скорее,  как  результат  несчастного  случая, хотя и огромного масштаба. Эти
люди  погибли  семьдесят  девять лет назад, и мир забыл об их существовании.
Даже  среди  тех,  кто думал о них, поминал и оплакивал, почти никого уже не
осталось на свете.
     - Одного  я не могу понять, - призналась Роксана. - Как же все-таки они
умерли?
     - Обыкновенно,  - пожал плечами Бредфорд. - Кто-то от голода, остальные
от холода.
     - Но  они  же  могли ловить рыбу в проруби, как мы, стрелять пингвинов,
на  худой  конец, и обогреваться, сжигая какие-то деревянные детали оснастки
и обшивки.
     - В  посмертной  записке капитана Ханта говорится, что "Мадрас" отнесло
штормом  далеко  к  югу  от  первоначального  курса.  Я  предполагаю, что их
затерло   льдами   значительно   дальше  от  берега,  чем  нас,  и  капитан,
рассчитывая  рано  или  поздно  снова  выбраться  на  открытую воду и следуя
общепринятым   в  практике  мореплавания  того  времени  правилам,  запретил
разжигать  огонь на борту во избежание пожара. А потом кончилась провизия, и
люди слишком ослабели, чтобы предпринять какие-либо активные действия.
     - И они умерли один за другим...
     - Да.  А  когда  пришла  весна  и лед растаял, судно не вынесло в Тихий
океан, а противными ветрами прижало к берегу, где оно с тех пор и покоится.
     - Думаю,  вы  правы,  капитан,  -  согласился  первый  помощник Биглоу,
присоединившийся  к  супругам после обследования носовой части. - Судя по их
одежде,  бедняги  никак  не  рассчитывали  на  зимовку в полярных водах. Все
носильные  вещи предназначены исключительно для тропиков. Очевидно, "Мадрас"
шел из Индии в Англию.
     - Какая  страшная трагедия, - вздохнула Роксана. - И некому было прийти
на помощь этим несчастным!
     - Кроме  Провидения,  -  чуть слышно пробормотал себе под нос Мендер, а
вслух спросил, обернувшись к Биглоу:
     - Что обнаружили в трюме?
     - Ни  золота,  ни  серебра  я не нашел, сэр. В основном чай и китайский
фарфор  в  прочных  деревянных  ящиках. Немного шелка в кипах, ротанг разных
видов,  пряности  и  камфорное  дерево.  Ах  да, еще я наткнулся на запертую
кладовую  прямо под каютой капитана. Кто-то хорошо постарался: дверь окована
тяжелыми цепями и замок неподъемный.
     - Вы ее осмотрели? - быстро спросил Мендер.
     - Нет,   сэр.   Я   прикинул,   что  при  осмотре  полагалось  бы  ваше
присутствие. Мои парни сейчас как раз трудятся над цепями.
     - А  вдруг  там сокровища? - с замиранием в голосе проговорила Роксана,
и на ее щеках снова заалел румянец.
     - Скоро  узнаем,  дорогая,  - улыбнулся Мендер, - Мистер Биглоу, будьте
любезны проводить нас.
     Ведомые  первым  помощником,  они  спустились  по  трапу  палубой ниже.
Напротив  кладовой темнела махина восемнадцатифунтового орудия, уткнувшегося
жерлом  в  обледеневшие  створки порта. Двое матросов из экипажа "Паловерде"
сбивали  тяжелый  замок, соединявший прикрученные к двери массивными болтами
цепи.  С  помощью кувалды и зубила, найденных в плотницкой, они вгрызались в
толстенную  дужку  замка,  пока та не поддалась их усилиям. Сбив несколькими
ударами лед с примерзшего засова, они отодвинули его и распахнули дверь.
     Тусклый  свет проникал в кладовую через крошечный иллюминатор на уровне
фальшборта.   От  переборки  до  переборки  громоздились  деревянные  ящики,
сундуки,    большие    плетеные   корзины   и   короба,   причем   настолько
разнокалиберные,   что   определить   хотя  бы  приблизительно  характер  их
содержимого  по  внешнему виду не представлялось возможным. Мендер подошел к
самому большому контейнеру и не без усилий приподнял тяжелую крышку.
     - Сдается  мне,  все  это хозяйство никогда не входило в опись товаров,
погруженных  на  борт в Индии, - заметил он вполголоса. - Такое впечатление,
будто  сколачивали и загружали эти короба и ящики наспех, уже по ходу рейса,
после чего капитан счел необходимым поместить их под замок.
     - Бредфорд,  ну  сколько  можно?!  -  взмолилась  Роксана, сгорающая от
любопытства. - Открывайте скорее, не то я сейчас взорвусь!
     Матросы  остались  снаружи,  а Мендер с Биглоу принялись один за другим
вскрывать  ящики  и  исследовать  их  содержимое.  Никто  не замечал жгучего
холода.  Всех согревало лихорадочное предвкушение находки бесценных сокровищ
-  золота  и драгоценностей. Но стоило Мендеру извлечь по несколько образцов
из  разных  контейнеров,  как  все  надежды  в  одночасье стать миллионерами
рассыпались в прах.
     - Медная,  -  разочарованно  констатировал он, передавая изящно отлитую
урну  жене,  которая  тут  же  поднесла  ее  к  иллюминатору,  чтобы получше
рассмотреть.  -  Правда, красивая, ничего не скажешь. Должно быть, греческая
или римская, хотя в антиквариате я не очень-то разбираюсь.
     Биглоу  тоже достал с полдюжины предметов. В основном это были медные и
керамические  скульптурные  изображения  странного  вида животных с бусинами
черного опала вместо глаз.
     - Они  прекрасны!  - восторженно прошептала Роксана, откровенно любуясь
безупречными  линиями  статуэток  и  отливок.  -  В  жизни  не видела ничего
подобного. Просто сказка какая-то.
     - Да, необычные фигурки, - согласился Мендер.
     - Как вы думаете, сэр, они чего-нибудь стоят? - спросил Биглоу.
     - Для  коллекционера или музея - может быть, - подумав немного, ответил
Мендер.  - Но я серьезно сомневаюсь, чтобы мы на них разбогатели. - Он вдруг
замолчал,  нагнулся  и  вынул из стоящего чуть в стороне от остальных короба
абсолютно  черный  человеческий  череп  в натуральную величину. - Господи, а
это еще что такое?!
     - Да, жутковатая вещичка, - проворчал Биглоу.
     - Как  будто  сам  Сатана  его  вырезал! - дрожащим голосом пробормотал
один из матросов, перекрестившись на всякий случай.
     Роксана,  никогда  не  бывшая  суеверной, хладнокровно отобрала череп у
мужа и с нескрываемым интересом заглянула в пустые глазницы.
     - Похоже  на  черное  стекло.  Гладенький, ни единой шероховатости. Ой,
смотрите, у него в зубах голова дракона!
     - Думаю,  это  скорее  вулканический обсидиан, - заметил Мендер, - но я
не представляю, как можно вырезать из...
     Его  прервал  громкий  треск.  Снаружи  что-то  натужно заскрежетало, и
пробивавшийся  сквозь  иллюминатор  дневной  свет  померк.  Остававшийся  на
верхней  палубе  матрос  вихрем  слетел  по трапу и бросился к ним, крича на
бегу:
     - Сэр,  надо  уходить!  Там  лед  трескается,  и  вода выступает целыми
озерами. Если не поторопимся, можем застрять тут навсегда!
     Мендер не стал терять времени на расспросы.
     - Возвращаемся на "Паловерде"! Живо!
     Роксана обернула череп шарфом и сунула под мышку.
     - Сейчас   не  до  сувениров!  -  прикрикнул  на  жену  Мендер,  но  та
хладнокровно  пропустила  его  слова  мимо  ушей  и  только крепче обхватила
удивительную находку.
     Мужчины,  пропустив  Роксану  вперед  и бесцеремонно подталкивая сзади,
торопливо  поднялись  на верхнюю палубу и спрыгнули на лед. Вокруг творилось
что-то  невообразимое:  неподвижное  и  устойчивое  всего  пару  часов назад
ледовое  поле  на  глазах  вспучивалось  и  расходилось  широкими трещинами.
Трещины  моментально  превращались в полыньи - фонтаном бьющая снизу морская
вода  захлестывала  льдину,  разливаясь  вокруг  бурлящими потоками. Никто и
представить  себе  не  мог,  что  лед  способен  таять  с  такой невероятной
быстротой.
     Мужчины  и  Роксана,  обходя  громоздящиеся  льдины, местами образующие
заломы  высотой  до  сорока футов, и очертя голову перепрыгивая через еще не
успевшие  разойтись  трещины,  неслись  так.  будто  за  ними  гонятся целые
полчища  демонов  преисподней.  Их  бегство сопровождалось пушечным грохотом
ломающихся  и торосящихся льдов. Отход был изматывающе тяжел: даже на ровной
поверхности  ноги  вязли  на  каждом  шагу  в  шестидюймовой толщины снежном
одеяле.
     Снова  поднялся  ветер, только сейчас он был влажным и теплым - впервые
за  много  месяцев, истекших с того рокового дня, когда "Паловерде" угодил в
ледовый  плен. Преодолев полторы мили, они едва не падали от изнеможения. Но
до  их  ушей  уже  доносились  подбадривающие  голоса  оставшихся  на  борту
китобоя,  и  они  из последних сил продолжали движение. Какая-то сотня ярдов
отделяла  беглецов  от  спасения,  когда перед ними возникло новое, казалось
бы,  непреодолимое  препятствие.  Тонкая,  почти незаметная трещина внезапно
разошлась   футов   на   двадцать  и  продолжала  стремительно  расширяться,
увеличиваясь на фут за каждые тридцать секунд.
     Мигом  оценив  затруднительное положение, в котором оказались капитан и
его  спутники,  второй  помощник  "Паловерде"  Эйса  Найт  приказал матросам
спустить  за  борт китобойную шлюпку. Ее волоком потащили по льду к трещине,
которая  достигла  уже  почти  тридцати  футов.  Люди  были  охвачены единым
порывом  выручить  товарищей  любой  ценой. К тому моменту, когда им удалось
наконец  дотащить  шлюпку до края трещины, Мендеры, Биглоу и пятеро матросов
уже стояли по колено в заливающей лед воде.
     Вельбот  быстро  столкнули  в ледяную воду и в несколько мощных гребков
подогнали  к  противоположному  "берегу"  -  к  вящему  облегчению тех, кого
отделяли  от неминуемой гибели считанные минуты. Роксану погрузили первой, а
ее муж, как и положено капитану, перебрался в шлюпку последним.
     - Мы  в  неоплатном  долгу  перед вами, мистер Найт, - сказал Мендер, с
чувством  пожимая руку второго помощника. - Ваши решительные действия спасли
нам жизнь. Особенно я благодарен вам за спасение жены.
     - И  ребенка,  -  добавила Роксана, высунув голову из одеяла, в которое
завернули ее двое дюжих гребцов. Мендер в недоумении посмотрел на жену:
     - Но наш сын на борту, и ему ничто не угрожало.
     - Я не о Сэмюэле, - с трудом выговорила она, стуча зубами.
     Капитан уставился на нее в упор:
     - Уж не хочешь ли ты сказать, женщина, что снова в тягости?
     - Третий месяц пошел, - смиренно потупившись, призналась Роксана.
     Мендер был потрясен:
     - И ты отправилась на берег в шторм, зная об этом?!
     - Когда  я  уходила,  никаким штормом и не пахло, - с улыбкой возразила
Роксана.
     - Подскажи,  Господи,  ну  что  мне  с  ней  делать?  -  тяжко вздохнул
капитан.
     - Если  желаете  избавиться  от миссис Мендер, сэр, - шутливо предложил
Биглоу, - буду счастлив оказать вам услугу.
     Мендер,  хоть  и  продрог до костей, от души расхохотался и обнял жену,
чуть не задушив в объятиях.
     - Не искушайте меня, мистер Биглоу. Ох не искушайте!

                                    ***

     Через   полчаса   переодевшаяся  в  сухое  Роксана  сидела  на  камбузе
"Паловерде"  и  грелась  у  чугунной печки. А экипаж во главе с капитаном не
теряя  ни  минуты  занялся авральной подготовкой судна к отплытию. Свернутые
паруса  спешно извлекали из трюма и крепили на реи. И вот загремели в клюзах
якорные  цепи,  гордо развернулись полотнища марселей, и сам Мендер встал за
штурвал,  твердой  рукой  выводя  "Паловерде"  по  многочисленным протокам в
обход массивных айсбергов в открытое море.
     С   честью   выдержав   вынужденное   полугодовое   пребывание  у  этих
негостеприимных  берегов  и не потеряв ни единого человека, отважные китобои
вырвались  из  ледового  плена  и  направились  домой,  не  преминув попутно
пополнить   бочки   в  трюме  еще  тысячью  семьюстами  баррелей  ворвани  и
спермацета.
     Обсидиановый  череп  -  единственный  трофей,  который  Роксана  успела
прихватить  с  "Мадраса",  -  занял  почетное  место  на каминной полке дома
Мендеров  в Сан-Франциско. Бредфорд Мендер должным образом списался с новыми
владельцами  компании  "Скайлар  Крофт Трейдинг", сменившей к тому времени и
название  тоже,  и  отослал  им  бортовой журнал, указав координаты места на
берегу моря Беллинсгаузена, где было найдено злополучное судно.
     Увы,  "Мадрасу",  этому  таинственному  и  зловещему реликту прошлого с
мертвецами  на  борту,  суждено  было  еще  очень  и  очень долго оставаться
закованным  во  льдах. В 1862 году из Ливерпуля отправили экспедицию из двух
кораблей  с  заданием снять груз с "Мадраса", но ни один из них не вернулся.
Оба пропали без вести в бескрайних ледяных просторах Антарктики.
     Пройдет  еще  сто  сорок  четыре  года,  прежде  чем  на палубы бывшего
"индиамэна" снова ступит нога человека.

                                Часть первая
                           БЛИЖЕ К АДУ НЕ БЫВАЕТ

                                     1

                 22 марта 2001 года Пандора, штат Колорадо

     Гаснущие  звезды  в  утреннем  небе  кажутся  нарисованными  на заднике
театральной  сцены,  если  смотреть на них с высоты в девять тысяч футов над
уровнем  моря.  Но,  когда  Луис  Маркес  вышел  на  порог своего маленького
деревянного  домика, самый призрачный вид был у луны. Такого неестественного
апельсинового  ореола  вокруг  нее  Луис  никогда раньше не видел. Несколько
секунд  он  разглядывал это странное явление и только потом направился через
двор к своей машине - пикапу "Шевроле Шайенн" 1973 года выпуска.
     В  темноте  натянув  рабочий  комбинезон, Луис выскользнул из дому тише
мыши,  чтобы  не  разбудить  жену и дочек. Лайза накануне вечером предлагала
встать  вместе с мужем, чтобы приготовить ему завтрак и сандвичи на ланч, но
он  твердо  заявил,  что  в четыре часа утра ковыряться на кухне, не зажигая
света, может только душевнобольной.
     В   быту   Маркесы   никогда   не   стремились   к   роскоши   и  умели
довольствоваться  малым.  Глава семейства собственными руками отремонтировал
и  перепланировал  обветшавший  коттеджик, построенный еще в 1882 году. Дети
ходили  в  школу  в  ближайший  городок Теллурид, а все, что Луис и Лайза не
могли   купить   в   магазинах   этого  быстро  завоевывающего  популярность
горнолыжного  курорта,  приобреталось  в  ежемесячных  поездках  в  Монтроз,
расположенный в шестидесяти семи милях к северу.
     Привычный  утренний  ритуал  Луиса  считался  незавершенным до тех пор,
пока  он  не  насладится  чашечкой  кофе,  одновременно  разглядывая  сверху
окрестности  Пандоры,  ныне  превратившейся в город-призрак. В потустороннем
свете  луны  несколько десятков сохранившихся здании казались кладбищенскими
надгробьями.
     Когда  в 1874 году в этих местах обнаружили золотоносные породы и волны
старателей  хлынули  в  долину Сан-Мигель, здесь возник город, которому дали
название  Пандора - в честь легендарной древнегреческой красотки с сундуком,
полным   даров  весьма  сомнительного  свойства.  Бостонские  банки,  скупив
большую  часть  индивидуальных  заявок,  профинансировали разработку шахты и
строительство  крупной  обогатительной  фабрики  в  двух  милях от еще более
знаменитого шахтерского городка Теллурида.
     Шахту  назвали  "Парадиз", а Пандора вскоре получила официальный статус
города  с  населением  в  двести  человек и собственным почтовым отделением.
Вдоль  главной  улицы  тянулись  аккуратно  выкрашенные коттеджи с тщательно
подстриженными  и огороженными побеленным штакетником газонами. Хотя Пандора
располагалась  в  высокогорной  долине,  откуда  можно было выбраться только
через   узкое   ущелье,  между  городом  и  остальным  миром  была  налажена
оживленная  связь.  Дорога к Теллуриду поддерживалась в идеальном состоянии,
а  "Южная  железнодорожная  компания  Рио-Гранде"  провела  по  дну  каньона
ветку-одноколейку,  чтобы  доставлять на шахту пассажиров и грузы и вывозить
добытое золото в Денвер.
     Кое-кто,  однако,  утверждал,  что на шахте лежит проклятие. Добытое за
несколько  десятков  лет  эксплуатации  золото  на  сумму  более  пятидесяти
миллионов  долларов  было щедро оплачено жизнями и здоровьем шахтеров. Всего
в  сырых  и  плохо  вентилируемых  штольнях и забоях погибло двадцать восемь
человек,  причем  четырнадцать  из них в одной катастрофе, а еще около сотни
изувечило на всю жизнь при просадках и обвалах.
     Старожилы,  покинувшие  город  и  осевшие  в  Теллуриде, клялись, что в
шахте  до  сих  пор  можно услышать шаги и жалобные стоны призрака одного из
погибших.    Подземные   выработки   тянулись   на   десятки   миль,   сетью
крупноячеистых   сот   пронизывая   крутые   склоны   величественного  пика,
вздымающегося  в  нежную  лазурь  колорадских  небес  на высоту почти 13 000
футов.
     К  1931  году  разработка  истощившейся  золотоносной  породы сделалась
нерентабельной.  Шахта  "Парадиз" закрылась и шестьдесят пять лет оставалась
лишь  воспоминанием  и  медленно затягивающимся шрамом, уродующим живописный
ландшафт.  Только  в 1996 году забытые стволы и галереи снова услышали топот
сапог и звон кирки.
     Маркес  перевел  взгляд  на  горные  вершины.  Неделю назад закончилась
четыре  дня  свирепствовавшая буря, и толщина покрова и без того заснеженных
склонов  возросла  еще  на  четыре  фута.  С  весенним потеплением снег стал
рыхлым,  как  картофельное  пюре.  Приближался  сезон  лавин.  Горнолыжников
предупреждали  об  опасности и рекомендовали ни в коем случае не отклоняться
в  сторону  от проложенных маршрутов и лыжных трасс. Впрочем, дому Маркеса и
его  семье  ничто  не  угрожало  -  со  дня основания Пандору еще никогда не
накрывал  снежный оползень, - а вот сам он сильно рисковал всякий раз, когда
взбирался  зимой  на  своем  пикапчике  по узкому обледеневшему серпантину и
допоздна  работал  в одной из самых глубоких и отдаленных штолен заброшенной
шахты.  С  каждым днем становилось все теплее, и сход лавины мог произойти в
любое время.
     За  все  проведенные в горах годы Маркес только однажды видел лавину. И
это  зрелище  до  конца  жизни  не  изгладится  из  его памяти. Колоссальных
размеров  снежный  ком с огромной скоростью скатывался по склону, окруженный
искрящимся  облаком,  сметая  с  рокочущим  громом  на  своем  пути  скалы и
деревья.
     Допив  кофе,  Луис нахлобучил видавшую виды защитную каску, сел за руль
своего  внедорожника  и  запустил  двигатель. Дав ему пару минут прогреться,
тронулся  с  места  и  осторожно  повел  машину  по  узкой немощеной дороге,
ведущей  к  шахте. После недавней бури протекторы его автомобиля оставляли в
снегу  глубокие  колеи,  и Луис очень внимательно следил за дорогой, которая
вскоре  начала круто изгибаться вверх по спирали. Через пару минут с внешней
стороны  дороги  показался  обрыв,  отвесно  уходящий  вниз на несколько сот
футов.  Если  на  этом  отрезке  серпантина  занесет, спасателям долго потом
придется  выскребать  по  кусочкам  искореженный труп из груды расплющенного
железа.
     Местные,  не  стесняясь,  намекали, что у Маркеса проблемы с головой, а
все  из-за  того,  что он зачем-то приобрел права на старую шахту "Парадиз".
За  глаза  же,  собираясь  в  салуне  попить  пивка, откровенно называли его
старым  маразматиком.  "Ведь все золото, которое стоило извлекать из породы,
добыто  уже  много лет назад!" - говорили они, в недоумении пожимая плечами.
И  ни  одна  живая  душа  на  свете,  кроме  Лайзы  и председателя правления
скромного  коммерческого  банка  в  Теллуриде,  не  догадывалась  о том, что
Маркес  благодаря этой покупке станет богатым человеком. Прибыль от шахты он
расчетливо  инвестировал в местную недвижимость, и когда начался горнолыжный
бум, состояние его достигло почти двух миллионов долларов.
     Золото  Луиса  не  интересовало.  Последние  десять  лет  он  занимался
исключительно   камнями.   В   Монтане,  Неваде  и  Колорадо  он  рыскал  по
заброшенным  золотым  и  серебряным  рудникам, выискивая часто сопутствующие
драгоценным  металлам редкие минералы, ценимые ювелирами. В одном из штреков
шахты   "Парадиз"   он   наткнулся  на  мощную  жилу  розоватых  кристаллов,
пренебрежительно  принятых  старыми  горняками  за пустую породу. Наметанный
глаз  Маркеса сразу опознал в них родохрозит, очень красивый полудрагоценный
камень,   в   природных   условиях  имеющий  окраску  от  бледно-розовой  до
темно-вишневой.
     Месторождения   родохрозита   встречаются  во  всех  частях  света,  но
довольно  редки.  Ювелирной  обработке  подвергаются,  как  правило,  только
мелкие  экземпляры,  а  крупные  природные  кристаллы  чистой  воды весом от
восемнадцати  карат  пользуются бешеным спросом среди коллекционеров. Камни,
добытые  в  шахте  "Парадиз",  отвечали самым строгим требованиям знатоков и
ценителей.  Маркес  мог  бы  давно  уйти на покой и провести остаток жизни в
блаженном  ничегонеделании,  но  решил  повременить  еще  немного,  пока  не
выработает жилу до конца.
     Остановив   свой  старый  потрепанный  пикап  у  массивной  и  порядком
проржавевшей  железной  двери,  запертой аж на четыре навесных замка, Маркес
вышел  из  кабины,  достал  ключи,  каждый размером в мужскую ладонь, открыл
замки  и  снял  цепи.  Двумя  руками  потянул  на себя тяжелую створку. Лучи
лунного  света  проникли  в  проем,  вырвав  из мрака наклонно уходящую вниз
площадку и пару рельсов.
     Войдя  внутрь,  Луис  запустил  движок,  приводящий  в действие большой
переносной  генератор,  и  повернул тумблер на распределительном щите. Ствол
шахты   внезапно   озарился   длинной   гирляндой   электрических  лампочек,
протянутой  на  сотни  ярдов  в  глубь  галереи.  На  рельсах  Маркеса ждала
вагонетка,  привязанная  тросом  к  лебедке.  Вагонетку  делали  на  века, и
единственным  признаком  ее  истинного  возраста был бурый налет ржавчины на
бортах.
     Маркес  влез  в  вагонетку  и  нажал  кнопку  на  пульте дистанционного
управления.  Лебедка  зажужжала,  стравливая  трос,  и вагонетка покатила по
рельсам  вниз,  движимая одной лишь силой тяжести. Спуск под землю - занятие
не  для  слабонервных или страдающих клаустрофобией. Толщина шахтного ствола
едва  превышала ширину вагонетки. Бревенчатые крепи, похожие на дверные рамы
с   толстенными   стойками   и  перекладинами,  располагались  через  каждые
несколько  футов,  страхуя  кровлю  от  обвала.  Часть  бревен  прогнила, но
большинство  оставалось  прочными  и  надежными,  как и в тот день, когда их
поставили  здесь  давно  ушедшие горняки. Вагонетка быстро преодолела крутой
спуск  и  остановилась  на  отметке 1200 футов глубины. Здесь было неуютно и
сыро  от  постоянно  сочащейся  с  кровли  и убегающей журчащими струйками в
темноту воды.
     Прихватив  рюкзак и пакет с ланчем, Маркес вылез из вагонетки и пошел к
вертикальному  стволу,  ведущему к нижним отметкам шахты "Парадиз" до уровня
2200  футов.  Начинавшиеся  оттуда  галереи и квершлаги веером расходились в
разные  стороны,  пронизывая  гранитную толщу, как спицы колеса. Если верить
старым  записям  и  картам подземных выработок, общая протяженность туннелей
под Пандорой и вокруг нее превышала сто миль.
     Луис  бросил  камешек  в  зияющую  пустоту. Звук всплеска дошел до него
через две секунды.
     Вскоре   после   закрытия  шахты  и  остановки  насосов  нижние  уровни
затопило.  Постепенно  уровень  воды  установился  футов  на пятнадцать ниже
отметки  1200,  где Маркес разрабатывал жилу родохрозита. Но во время таяния
снегов  и  дождливых  сезонов вода быстро поднималась, и Луис уже предвидел,
что  через  несколько  недель  она  достигнет  верха  старой шахты и главных
штолен.  И  пока  вода  не  схлынет  до  прежнего  уровня,  добычу  придется
приостановить.
     Поэтому  Маркес  заранее настроился извлечь за оставшееся время столько
драгоценных   кристаллов,   сколько   успеет.   К  сожалению,  использование
современной  техники  в столь деликатной операции исключалось, и приходилось
полагаться  только  на  собственные  руки,  кирку и тачку, чтобы подвозить к
вагонетке отбитые куски породы с вкраплениями друз родохрозита.
     Шагая  по  туннелю,  он  то и дело обходил старые ржавеющие вагонетки и
отбойные  молотки,  брошенные покинувшими выработку шахтерами после закрытия
"Парадиза".  Сбыть ставшее ненужным оборудование владельцам было некуда, так
как  ближайшие  шахты прекратили добычу примерно в то же время, и потому все
это железо побросали прямо там, где последний раз им пользовались.
     Пройдя  семьдесят  пять ярдов, Луис уперся в узкую расщелину, в которую
с  трудом  мог протиснуться. Двадцатью футами дальше начиналась его заветная
жила.  Подвешенная  на проволоке лампочка перегорела, и Маркес заменил ее на
новую.   Потом   взял   в   руки  кирку,  примерился  и  начал  вырубать  из
неподатливого  гранита вкрапления кристаллов, чем-то напоминающих изюминки в
сдобной булочке.
     Намахавшись  до  второго  пота,  он  решил немного передохнуть и тут же
вспомнил  об  опасно  нависшем  над  лазом  в  расщелину  каменном козырьке.
Козырек  с  виду  казался  прочным,  но  Маркес не хотел рисковать. Если тот
все-таки  сорвется  во  время  работы,  то  ему из этой мышеловки нипочем не
выбраться.  Долбить  его киркой было бы слишком долго и утомительно, так что
оставалось  только  взорвать.  С помощью переносного пневматического бура он
просверлил  в  камне  отверстие,  засунул  туда заряд динамита и подсоединил
провода  к  ручному  детонатору.  Выйдя  из  расщелины  и  зайдя  за поворот
штольни,  он  нажал  плунжер. Глухой удар потряс стены, эхом прокатившись по
переходам;  сразу  вслед  за  ним  послышался  характерный шум обвала, и все
вокруг заволокло облаком пыли.
     Выждав  несколько минут, пока не осядет пыль, Маркес, осторожно ступая,
вернулся  к месту взрыва. Козырька больше не существовало - он превратился в
бесформенную  каменную  груду,  частично  перегородившую  вход  в расщелину.
Подкатив  поближе тачку, Маркес занялся уборкой, вывозя и выбрасывая обломки
чуть  дальше  по  ходу.  Очистив  проход,  он  поднял голову и бросил взгляд
вверх, чтобы окончательно удостовериться в устранении угрозы обвала.
     И  с удивлением уставился в черный проем с неровными краями, непонятным
образом  появившийся  в  арке  кровли  прямо  над  жилой.  Чтобы получше его
рассмотреть,  он направил в отверстие луч закрепленного на каске шахтерского
фонаря.  Внутри  высветилось  довольно объемистое пространство подозрительно
правильной   формы.  Снедаемый  внезапно  вспыхнувшим  любопытством,  Маркес
пробежался   по  штольне  и  где-то  через  полсотни  ярдов  увидел  в  куче
брошенного  оборудования то, что искал: ржавый покореженный пролет железного
трапа  длиной  около  шести  футов.  Вернувшись  в  расщелину,  он приставил
импровизированную  лестницу  к  стене,  взобрался  наверх  и  стал расширять
отверстие,   осторожно  вынимая  шатающиеся  камни,  пока  не  увеличил  его
настолько,  чтобы  можно  было  пролезть.  Затем  поднялся  на предпоследнюю
ступеньку,  просунулся  в  дыру  до пояса и осмотрелся по сторонам, разгоняя
тьму фонарем на козырьке каски.
     Взору  его  открылось  удивительное  зрелище:  вырубленная  в гранитной
скале  комната,  представляющая  собой практически идеальный куб со стороной
примерно  в  пятнадцать  футов.  Безупречно ровные и гладкие стены покрывали
аккуратно  вырезанные  странные письмена. Луис готов был поклясться, что эти
знаки  оставлены  кем угодно, только не горняками минувшего столетия. Но тут
луч  фонаря  упал  на каменный пьедестал в центре зала и осветил водруженный
на него предмет.
     Маркес  вздрогнул  от  неожиданности  и чуть не упал с лестницы. Пустые
глазницы абсолютно черного черепа смотрели, казалось, прямо на него.

                                     2

     Двухмоторный  самолет  компании  "Юнайтед  Эйрлайнз"  лихо  обогнул  на
вираже  парочку  пухлых  облаков  и  начал  снижение  к  короткой посадочной
полосе,  расположенной  чуть  ли  не  на  самом краю обрывистого берега реки
Сан-Мигель.  Хотя  пилот  давно  потерял счет взлетам и посадкам в аэропорт}
Теллурида,  ему  всякий  раз  приходилось заставлять себя сосредоточиться на
управлении  самолетом,  не  отвлекаясь  на открывающуюся с высоты живописную
панораму  снежных  пиков  горного  хребта  Сан-Хуан.  От безмятежной красоты
остроконечных  вершин  и  крутых  склонов, облаченных в мантию вечных снегов
под бездонным лазурным небом, неизменно захватывало дух.
     Самолет  нырнул  в  долину,  и  по  обе  стороны  от него величественно
воздвиглись  горы.  До  них  было так близко, что пассажирам казалось, будто
кончики  крыльев  вот-вот сбреют парочку эспенов, сиротливо дрожащих кронами
на  покрытых проплешинами осыпей склонах. Машину и в самом деле тряхнуло, но
лишь  оттого,  что  пилот  выпустил  шасси.  А  в  следуюшую  минуту  колеса
коснулись посадочной полосы и мягко зашуршали по бетону.
     В  самолете  было  всего  восемнадцать  пассажиров,  и  высадка  прошла
быстро.  Патриция  О'Коннелл вышла последней. По совету друзей, уже летавших
этим  маршрутом,  она  специально  попросила  билет на место в хвосте, чтобы
любоваться  фантастическим  горным  ландшафтом,  а  не плоскостью самолета в
иллюминаторе.
     На  высоте  9000  футов  недостаток  кислорода  в  разреженном  воздухе
ощущался  заметно,  но  с  лихвой компенсировался его невероятной чистотой и
свежестью.  По  дороге  от  трапа  до  здания  аэровокзала Пэт дышала полной
грудью  и  никак  не могла надышаться. У входа навстречу ей шагнул невысокий
коренастый крепыш с бритой головой и пышной темно-каштановой бородой.
     - Доктор О'Коннелл?
     - Можете  называть  меня  просто  Пэт,  -  ответила  она. - А вы доктор
Эмброз?
     - Можете  называть  меня  просто  Том,  - подхватывая ее тон, улыбнулся
встречающий. - Как долетели?
     - Чудесно.  Немножко  поболтало  над  горами,  но вид сверху заставляет
забыть о любых неудобствах.
     - Теллурид  -  прекрасное место, - задумчиво произнес Том. - Иногда мне
хочется  плюнуть  на  все,  обосноваться  в  горах  и провести здесь остаток
жизни.
     Внешне  доктор  Томас  Эмброз  мало  подходил  под стереотип серьезного
ученого,  но  он  считался  одним  из  самых  уважаемых антропологов в мире.
Заслуженный  профессор  Аризонского университета, выдающийся исследователь и
аналитик,   чьи   скрупулезные  отчеты  о  раскопках,  проведенных  под  его
руководством,  служили  общепризнанным  эталоном. Пэт знала, что Эмброзу под
шестьдесят,  но выглядел он лет на десять моложе. Никто бы не подумал, что у
него  за  плечами  более  тридцати  лет  поисков  следов древнего человека и
доисторических культур в юго-западных регионах Северной Америки.
     - Доктор  Кидд  говорил  со мной по телефону, почти сплошь загадками. И
при  этом  таинственно  намекал  на какое-то грандиозное открытие. Но ничего
конкретного  так и не сказал, - пожаловалась Патриция, бросив вопросительный
взгляд на собеседника.
     - Я  тоже  не скажу, - засмеялся Эмброз. - Лучше наберитесь терпения, и
скоро все увидите сами.
     - А как вы оказались в этом замешаны, если не секрет?
     - Просто  оказался в нужном месте в нужное время. Приехал покататься на
лыжах  с  подругой,  думал  на  недельку  расслабиться, а тут вдруг позвонил
коллега  из  университета  Колорадо  и  спросил,  не взгляну ли я на находку
одного  старого  горняка.  После беглого осмотра на месте я сразу понял, что
это выходит за пределы моей компетенции.
     - Странно   слышать   подобное   признание  из  уст  человека  с  вашей
репутацией.
     - К  сожалению,  мои  скромные познания не включают эпиграфику. Так что
следующий   выход   ваш.  Единственный  специалист  по  расшифровке  древних
надписей,  с  которым  я  знаком лично, это доктор Джерри Кидд из Стэнфорда.
Сам  он приехать не смог, но очень настойчиво рекомендовал пригласить вместо
него именно вас.
     Эмброз  повернулся  к  открывшемуся  люку багажного транспортера, по ту
сторону  которого  регистраторши,  они  же  по  совместительству  грузчицы и
носильщицы,   принялись   споро   швырять   чемоданы  и  сумки  в  наклонный
металлический желоб.
     - Моя  вон  та, зеленая, - подсказала Пэт, радуясь втихомолку, что есть
кому тащить ее пятидесятифунтовую сумку, битком набитую справочниками.
     Эмброз   подхватил   сумку,   удивленно  хмыкнул,  но  от  комментариев
воздержался  и  безропотно  поволок  ее к джипу "Чероки", припаркованному на
стоянке  возле  здания  аэровокзала.  Прежде  чем  сесть  в машину, Патриция
задержалась  на  минутку,  чтобы  еще  раз полюбоваться живописной панорамой
смешанных  сосново-эспеновых лесов, сплошь покрывающих склоны Маунт-Уилсон и
Саншайн-пик   на   противоположной  стороне  долины.  Эмброз  воспользовался
моментом,  чтобы  украдкой  рассмотреть  спутницу.  Огненно-рыжие волосы Пэт
свободно  ниспадали  до  талии,  выгодно оттеняя большие светло-зеленые, как
степная  полынь,  глаза.  Она  стояла в непринужденной позе, перенеся вес на
правую  ногу и чуть вывернув внутрь левое колено, чем-то напоминая изваянную
гениальным  мастером  скульптуру.  Развитые  мышцы  плеч и рук в сочетании с
женственной   фигурой  свидетельствовали  о  долгих  часах,  проведенных  на
тренажере  и  в  гимнастическом  зале.  Всего на четыре дюйма недотягивая до
шести  футов,  она почти на голову была выше коротышки Эмброза, да и весила,
похоже,  добрых  сто  тридцать пять фунтов. Не то чтобы красавица или просто
хорошенькая,  но  Пэт  с  первого  взгляда  пробуждала в мужчинах симпатию и
интерес.  Не стал исключением и доктор Томас Эмброз, живо представивший ее в
куда  более  соблазнительном  наряде,  чем потертые джинсы и мужская кожаная
безрукавка.
     Доктор  Кидд  в  беседе  по  телефону  утверждал,  что  никто не сумеет
расшифровать  древние надписи лучше Патриции О'Коннелл. Он переслал по факсу
список  ее  научных  работ  и достижений, который произвел на Эмброза весьма
благоприятное  впечатление. Тридцать пять лет, докторская степень по древним
языкам   от   колледжа  св.  Эндрю  в  Шотландии,  профессорская  кафедра  в
университете    штата    Пенсильвания   с   преподаванием   вводного   курса
сравнительной   лингвистики,   автор   трех   книг  о  наскальных  надписях,
расшифрованных  ею  в  разных  частях света. Была замужем за юристом, сейчас
разведена  и  воспитывает  четырнадцатилетнюю дочь. Убежденный диффузионист:
придерживается  теории,  что  культуры  плавно переходят одна в другую, а не
возникают   самостоятельно  на  пустом  месте.  Твердо  верит,  что  древние
мореплаватели достигли берегов Америки за много сотен лет до Колумба.
     - Я  подыскал  вам  в  городе  приличную  гостиницу  с полупансионом, -
сообщил  Эмброз.  -  Если  хотите  освежиться и отдохнуть с дороги, могу вас
туда забросить на часок.
     - Нет,  спасибо,  -  улыбнулась в ответ Пэт. - Если не возражаете, я бы
предпочла отправиться прямо на место.
     Эмброз кивнул, достал из кармана сотовый телефон и набрал номер.
     - Я  предупрежу  Луиса  Маркеса  -  это  владелец шахты, который сделал
открытие, что мы выезжаем.
     Центральную  часть  Теллурида  они  проехали  молча.  Пэт рассматривала
горнолыжные  трассы  на  склонах  Маунт-Вилледж,  с  интересом наблюдая, как
лыжники   азартно  начинают  их  штурмовать  сразу  за  городской  окраиной.
Появились  старые  бревенчатые здания, сохранившиеся с прошлого столетия. Их
заботливо  отреставрировали,  только  вместо бесчисленных салунов там теперь
размещались обычные магазины.
     Эмброз прервал молчание, указывая на дом слева:
     - Вот тут Буч Кессиди ограбил свой первый банк.
     - Должно быть, у Теллурида богатая история?
     - Так  оно  и  есть.  Вот  здесь,  прямо перед "Шеридан-отелем", Уильям
Дженнингс  Брайан  произнес  свою  знаменитую  речь  о "кресте из золота". А
немного  дальше,  в  Сауз-Форк-Вэлли, построили первую в мире электростанцию
переменного  тока  для  шахт.  Оборудование  станции изготовлено по чертежам
самого Николы Теслы.
     Джип  выбрался  за  пределы  Теллурида, улицы которого пестрели шумными
группками  лыжников и туристов, и въехал в каньон, откуда начиналась мощеная
дорога,  ведущая  к Пандоре. Пэт не могла отвести взор от отвесных гранитных
утесов,  обступивших  старый  шахтерский  городок;  от  первозданной красоты
"Фаты  невесты" - знаменитого каскада, по уступам которого струился пока еще
тоненький ручеек талой воды.
     Эмброз   свернул   на   боковую   дорогу.   Справа   показалась   кучка
полуразвалившихся  строений  и припаркованные рядом на обочине фургон и джип
одинакового   бирюзового   цвета.  Двое  мужчин  в  гидрокостюмах  выгружали
какое-то оборудование, показавшееся Пэт снаряжением аквалангистов.
     - Интересно,   что   понадобилось  подводникам  в  высокогорной  долине
Колорадо? - высказала она вслух свое удивление.
     - Мне  тоже  стало  любопытно,  так  я  вчера  подъехал и спросил у них
напрямик,   -  признался  Эмброз.  -  Эти  парни  из  НУМА  -  Национального
универсального морского агентства.
     - Далековато отсюда до моря.
     - Они  мне сказали, что исследуют сложную систему древних водных путей,
по  которым когда-то стекала вода с западного склона гор Сан-Хуан. Там целый
лабиринт пещер, соединяющийся со старыми шахтными выработками.
     Через  полмили  они проехали заброшенную обогатительную фабрику, где на
берегу  реки  Сан-Мигель  рядом  со  входом в шахту стоял большой грузовик с
трейлером.  На  борту  трейлера красовалась надпись: "Подземные исследования
Инк.",  а  пониже,  мелкими  буквами,  адрес  корпорации: город Финикс, штат
Аризона.
     - Еще  одна  группа  ученых, - пояснил Эмброз, хотя Пэт его ни о чем не
спрашивала.  -  Геофизики.  Шастают  по  старым  выработкам  с  электронными
детекторами в поисках золотых жил, пропущенных горняками прошлых лет.
     - Думаете, что-нибудь найдут?
     - Сомневаюсь. Эти горы обследованы и перекопаны вдоль и поперек.
     Проехав  еще немного, Эмброз свернул к живописному деревянному домику и
припарковался  рядом  со  старым пикапом "шевроле". Маркес и его жена Лайза,
предупрежденные  о  прибытии  гостей,  вышли навстречу. Эмброз представил им
Патрицию.
     - Вы  живете  среди такой красоты, что поневоле позавидуешь, - заметила
она.
     - Как  ни  грустно  в этом признаваться, - вздохнула Лайза, - через год
так привыкаешь, что перестаешь замечать красоты природы.
     - Все  равно  не  могу  поверить,  что  кто-то  может  оставаться к ним
равнодушным!
     - Может, выпьете чего-нибудь? Кофе, пива?
     - Нет,  спасибо,  -  отказалась  Пэт.  -  Я  бы хотела как можно скорее
осмотреть вашу находку.
     - Нет  ничего  проще,  -  сказал  Маркес. - Впереди пять часов светлого
времени.  Более  чем достаточно, чтобы показать вам ту камеру и вернуться до
темноты.
     - Поспеете  как  раз  к  ужину, - согласно кивнула Лайза. - Надеюсь, вы
ничего не имеете против бифштекса из лосятины?
     - Звучит  заманчиво,  -  ответила Пэт, внезапно ощутив легкое урчание в
желудке.
     Луис с сомнением покосился на свой старый автомобиль.
     - Думаю,  док,  поездка будет более комфортабельной, если мы отправимся
в  вашем  джипе,  а  то  я  никак  не  соберусь  поменять  рессоры  на своей
развалюхе.
     Через  пятнадцать  минут  все  трое  разместились  в вагонетке и начали
спуск  в  недра  "Парадиза".  На  Пэт,  впервые  оказавшуюся так глубоко под
землей, он произвел неизгладимое впечатление.
     - Мне  кажется,  или  действительно становится теплее? - обернулась она
за   подтверждением   к  Маркесу...  -  Вообще  говоря,  -  пояснил  тот,  -
температура  повышается в среднем на три градуса Цельсия на каждые сто футов
глубины.  На  нижних  уровнях,  которые  теперь  затоплены, жара доходила до
сорока.
     Вагонетка  остановилась.  Маркес  вылез, покопался в большом деревянном
ящике с инструментами, вытащил две шахтерские каски и протянул ученым.
     - Для защиты от камнепада? - поинтересовалась Пэт. Маркес рассмеялся:
     - И  для  этого  тоже, но в основном для того, чтобы вы не разбили себе
лоб о крепежные бревна.
     Тусклые  лампочки,  закрепленные  на  стойках крепи, неровно мигали над
головами   пробирающихся   по   штольне  людей.  Луис  шагал  впереди.  Если
кто-нибудь  начинал  говорить,  слова  гулким  эхом  разносились по туннелю,
отражаясь  от каменных стен. Пэт то и дело спотыкалась о шпалы старой ржавой
одноколейки,  но  каким-то  чудом  ухитрилась ни разу не упасть. Собираясь и
одеваясь  сегодня  утром  перед вылетом в Теллурид, она еще не догадывалась,
насколько  мудрым  окажется спонтанное решение обуться в туристские ботинки.
Ей  казалось, что они тащатся уже целый час, хотя на самом деле весь путь до
входа  в  расщелину  занял  не больше десяти минут. Вслед за проводником они
протиснулись  в  узкий  лаз.  У приставленного к стене железного лестничного
пролета  Маркес  остановился  и  жестом  указал  вверх, на озаренный изнутри
электрическим светом проем.
     - После  вашего  вчерашнего  визита  я провел туда свет, доктор Эмброз.
Стены  гладкие, отражают не хуже рефлекторов, так что с изучением надписей у
вас  затруднений  не  возникнет.  -  С этими словами он отступил в сторону и
помог Пэт подняться по лестнице.
     Не  зная  заранее,  чего ждать, она была ошеломлена и потрясена. Только
теперь  она  поняла, что чувствовал Говард Картер, первым увидевший гробницу
Тутанхамона.  Взгляд ее сразу словно магнитом притянуло к черному черепу. На
цыпочках,  затаив  дыхание,  она  благоговейно приблизилась к пьедесталу, не
отрывая  глаз  от  светящейся  матовым  блеском  отполированной  поверхности
сокровища.
     - Уникальная   вещь!   Вы  согласны  со  мной,  доктор?  -  не  скрывая
восхищения, обратилась Пэт к присоединившемуся к ней Тому Эмброзу.
     - Да,   работа  исключительная,  -  согласился  тот.  -  Между  прочим,
обратите внимание на материал. Вулканический обсидиан, если не ошибаюсь.
     - Я  видела  череп,  найденный  в  Белизе и вырезанный древними майя из
цельного  кристалла  горного  хрусталя,  но тот по сравнению с этим не более
чем грубая ремесленная поделка.
     - Я  слышал,  что  хрустальный  череп излучает световую ауру, и от него
исходят странные звуки.
     - Должно  быть,  он, когда я его обследовала, впал в летаргический сон,
-  улыбнулась  Пэт.  -  Я  глазела  на  него,  он глазел на меня, но никаких
необычных проявлений активности я не заметила.
     - Не  могу себе представить, сколько лет или даже поколений ушло, чтобы
без   лазерной   техники  и  других  современных  инструментов  сотворить  и
отшлифовать  такой  сложный  предмет  из  столь  хрупкого материала. А какая
колоссальная  ответственность  на  плечах  мастера: подумайте, одно неверное
касание резца - и все вдребезги!
     - Полировка  безупречная,  ни  единой  шероховатости,  -  отметила Пэт,
осторожно  проведя  пальцами  по  поверхности  черепа.  - Просто чудо, вы не
находите?
     Эмброз жестом обвел камеру:
     - Весь  этот  зал  -  чудо! Чтобы только нанести на стены и потолок все
эти  письмена,  полудюжине  искусных резчиков по камню понадобилась бы целая
жизнь.  Так  ведь  еще  и  стены надо было предварительно отполировать. Да и
выдолбить  помещение  таких  размеров  в  сплошном  граните  меньше  чем  за
несколько  лет  невозможно.  Я  тут  вчера  сделал  кое-какие замеры. Четыре
стены,  пол  и  потолок представляют собой идеальный куб. Если где-то и есть
отклонения,  они  не  превышают  долей  миллиметра.  И совершенно непонятно,
каким  путем  покинули  его  создатели?  Прямо  как  в  классическом  старом
детективе:  тело  убитого  в  запертой  изнутри комнате без окон, дымохода и
вентиляции.
     - А как же отверстие в полу? - удивилась Пэт.
     - Случайно  образовалось при взрыве мини-заряда динамита. Наш друг Луис
Маркес   трудится   над  добычей  полудрагоценных  камней  и  решил  немного
обезопасить подходы к жиле.
     - Тогда я вообще не понимаю, как им удалось проделать подобный трюк.
     Эмброз показал на потолок:
     - Единственная  зацепка,  которую  я нашел, - микроскопический зазор по
всему  периметру  потолка.  Рискну  предположить,  что строители этой камеры
сначала  вырубили  ее  в  скале,  а потом накрыли сверху точно пригнанным по
размерам каменным блоком.
     - С какой целью?
     Эмброз развел руками и усмехнулся:
     - Это  уже  не  в  моей компетенции. Ответы вам придется искать самой -
для того вы сюда и прилетели.
     Пэт  достала  из  поясной  сумочки  блокнот, кисточку и лупу. Подойдя к
стене,  она  смахнула  кисточкой  пыль  веков  и принялась изучать очищенный
фрагмент  под  увеличительным  стеклом.  Несколько  секунд  она  внимательно
рассматривала  странные  знаки,  потом  перевела  взгляд на потолок. Лицо ее
выражало полное недоумение.
     - С  потолком,  думается,  я  разобралась:  это карта звездного неба, -
уверенно  заявила Пэт, повернувшись к спутнику. - А вот символы на стенах...
- Она замялась, подыскивая слова, потом махнула рукой и выпалила:
     - Боюсь,    это   всего-навсего   фальшивка,   оставленная   горняками,
пробившими штольню.
     - Что заставляет вас так думать? - насторожился Эмброз.
     - Они не имеют аналогов ни с одной древней письменностью.
     - А расшифровать хоть что-нибудь вы можете?
     - Пока  могу  только  сказать, что это не пиктографическое письмо, типа
иероглифов,   и   не   логографическое,   где  каждый  символ  соответствует
отдельному слову. Больше всего эти знаки напоминают алфавит.
     - Иначе  говоря,  вы  склонны  считать  их  буквами,  каждая из которых
выражает гласный или согласный звук? - уточнил Эмброз.
     Пэт утвердительно кивнула:
     - Совершенно  верно.  Только  я  никак  не  могу решить, с чем мы имеем
дело:  с  зашифрованным  посланием потомкам горняков-остряков или все-таки с
оригинальной доисторической системой письменности.
     Эмброз внимательно посмотрел на нее:
     - Не  могли  бы вы все же пояснить подробнее, почему подозреваете здесь
чей-то розыгрыш?
     - Я  ведь  уже сказала, что эти письмена не имеют ни малейшего сходства
ни  с  одним  из  известных  науке  памятников  письменной  речи за все века
человеческой истории.
     - А  чуть  позже  высказали прямо противоположную точку зрения: что они
могут оказаться оригинальной системой письменных знаков.
     Пэт протянула Эмброзу лупу:
     - Не  будем  спорить,  лучше  взгляните  сами.  Все  символы отличаются
удивительной  простотой  и,  я  бы сказала, законченной лаконичностью линий.
Использование  геометрических  форм  в  сочетании с отрезками прямых - самый
эффективный  метод  алфавитной  конструкции.  Вот почему мне не верится в их
принадлежность какой-нибудь древней культуре.
     - Но  расшифровать  их  все-таки  реально?  Тогда  мы  точно определим,
розыгрыш это или неизвестный науке текст.
     - Узнаю,   когда  сниму  кальки  и  прогоню  их  через  университетский
компьютер.  Среди  древних надписей крайне редко встречаются тексты со столь
однозначной,  четкой  и  ярко  выраженной  структурой.  Это большой плюс при
составлении   программы   дешифровки.   Беда  в  другом:  не  имея  в  своем
распоряжении  аналогичных образцов, мне не от чего оттолкнуться. А компьютер
может  нащупать  какой-то  перспективный  путь  исключительно методом проб и
ошибок. И одному богу известно, сколько на это уйдет времени.
     - Эй, как вы там? - крикнул снизу Маркес.
     - Думаю,  на  сегодня мы почти закончили, - отозвалась Пэт. - Кстати, у
вас в городе найдется магазин канцтоваров?
     - Даже два.
     - Отлично.   Мне   понадобится   несколько  больших  рулонов  кальки  и
прозрачный  скотч,  чтобы  склеить  их  в широкие полосы, которые я могла бы
при...  -  Пэт  осеклась на полуслове, настороженно прислушиваясь: откуда-то
из  глубины  штольни  донесся отдаленный рокот, и пол камеры ощутимо дрогнул
под ногами.
     - Что это было? Землетрясение? - с тревогой в голосе спросила она.
     - Вряд  ли,  - ответил Маркес. - Скорее всего, лавина где-то неподалеку
сошла.  Вы  с  доктором  Эмброзом  занимайтесь  своим делом, а я поднимусь и
посмотрю.
     Снова тряхнуло, на этот раз сильнее.
     - Может быть, нам стоит пойти с вами? - опасливо предложила Пэт.
     - Крепь  в  штольне  старая,  многие  бревна  подгнили,  -  с сомнением
покачал   головой  Луис.  -  От  сотрясения  породы  кровля  может  рухнуть.
Спокойнее будет, если вы подождете здесь.
     - Только  недолго,  ладно?  А  то  у  меня, кажется, начинается приступ
клаустрофобии.
     - Через  десять  минут вернусь, - заверил Маркес. Когда шаги его стихли
за поворотом, Пэт обратилась к Эмброзу:
     - Хотелось  бы  выслушать  ваше  мнение  о черепе. Как вы считаете, это
работа древняя или современная?
     Антрополог уставился на череп задумчивым взглядом.
     - Определить,  сделан  он вручную или с помощью современных технических
средств,  без  лабораторного  анализа  я не рискну. Но в одном уверен на все
сто:  этот зал вырубили не иштеры. Такая трудоемкая и требующая колоссальных
временных  затрат  работа не могла остаться незамеченной даже сто лет назад.
Между  тем Маркес гарантирует, что в старых записях и картах шахты "Парадиз"
нет  никаких  указаний  на  вертикальный  ствол, пробитый на этом конкретном
участке. Отсюда следует, что подземная камера появилась здесь до 1850 года.
     - Или намного позже. Эмброз пожал плечами:
     - Все  работы  на  шахте прекратились в 1931 году. Конечно, посторонним
не  составляет  труда проникнуть внутрь, но вручную вырубить и вывезти такое
количество  породы  невозможно,  а  использование мощного горнопроходческого
оборудования  неизбежно  привлекло  бы внимание местного населения. Я дорожу
своей  репутацией  и  предпочитаю не рисковать ею без крайней необходимости,
но  сейчас  готов авторитетно заявить, что, по моему мнению, этим надписям и
черепу больше тысячи лет. И не удивлюсь, если намного больше.
     - Может, древние индейцы постарались? - неуверенно предположила Пэт.
     - Исключено,  -  покачал  головой  Эмброз.  -  Коренные  жители Америки
возвели  в  прошлом  немало сооружений из камня; некоторые из них до сих пор
поражают  воображение  своими  масштабами и циклопическими размерами, однако
такой   поистине   ювелирной   точности,   как   здесь,   больше   нигде  не
зафиксировано.  Полагаю,  сотворить  нечто  подобное  им  было  просто не по
плечу.   И   не  забывайте  о  надписях!  Насколько  мне  известно,  индейцы
обходились без письменности.
     - Да,  пожалуй, здесь мы столкнулись со следами цивилизации несравненно
более   высокого  творческого  и  интеллектуального  уровня,  -  со  вздохом
согласилась  Пэт,  машинально  проводя  кончиками  пальцев  по высеченным на
граните символам.
     В  ожидании возвращения Маркеса она занялась перерисовыванием настенных
знаков  в блокнот. Доктор Эмброз стоял рядом, молча наблюдая за ее уверенной
работой.  Закончив  копирование,  Пэт  сосчитала  отличающиеся друг от друга
символы.  Их  оказалось  всего сорок два, что подтверждало ее первоначальную
гипотезу  об  алфавитной структуре надписей. Потом измерила глубину резьбы и
расстояние  между  строками  и  знаками.  Но  чем  дольше вглядывалась она в
компактные   группы  символов,  определенно  представляющие  собой  слова  и
предложения,  тем  сильнее  возрастали  ее  раздражение  и  неуверенность. В
форме,  расположении  и  структуре  надписей угадывалась ускользающая от нее
логика,  но  разрешить  загадку мог наверное, только точный перевод. Пэт уже
почти  закончила  фотосъемку  испещренных  письменами  стен  и стилизованной
карты  звездного неба на потолке, когда в отверстии в полу показалась голова
Маркеса.
     - Похоже,  мы  тут  на какое-то время застряли, - объявил он, забираясь
внутрь. - Вход в шахту завален лавиной.
     - О господи! - тихо ахнула Пэт.
     - Причин  для  паники  нет,  уверяю  вас, - широко улыбнулся Луис, хотя
обоим  ученым  показалось,  что  улыбка у него несколько вымученная, а голос
звучит  неестественно  бодро.  - Моя жена знает, что делать в таких случаях.
Она  сразу поймет, что с нами стряслось, и вызовет помощь. Из города приедут
спасатели и откопают нас.
     - И  долго  нам  придется  здесь  торчать?  -  ворчливо поинтересовался
Эмброз.
     - Трудно  сказать.  Зависит  от  того, сколько снегу навалило на дверь.
Может  быть,  несколько часов. Может быть, целый день. Но работать они будут
без   перерыва,   пока  полностью  не  разберут  завал.  В  этом  можете  не
сомневаться.
     Пэт с облегчением вздохнула.
     - Ладно,  подождем,  раз  такое  дело.  Слава богу, освещение работает.
Думаю,  мы  с  доктором  Эмброзом  успеем  за  время вынужденного заключения
зарисовать хотя бы часть текста.
     Не  успела  она  закончить  фразу, как пол и стены камеры сотряслись от
мощного  толчка,  сопровождаемого накатывающимся откуда-то с самых глубинных
уровней  и  постоянно нарастающим громовым рокотом. Затем до их ушей донесся
противный  хруст сминаемых бревен и тяжкий гул камнепада, эхом прокатившийся
по  штольне. Тугая волна уплотнившегося воздуха вихрем вонзилась в расщелину
и  с  ревом  ворвалась  в  проем, расшвыряв и сбив с ног всех, кто находился
внутри.
     Свет мигнул и погас.

                                     3

     Потревоженные  недра  горы  еще  долгое  время  отзывались  недовольным
ворчанием,  но  вот  наконец  затих  последний отзвук катаклизма, сменившись
оглушительной  тишиной.  Невидимая  в  кромешном  мраке  пыль  заклубилась в
туннеле,  просочилась  в  расщелину  и, будто подхваченная чьем-то невидимой
рукой,  оккупировала  камеру.  Заскрипела  на  зубах  мельчайшая минеральная
взвесь;  кто-то  удушливо  закашлялся.  Эмброз  первым  сумел выдавить нечто
членораздельное и осмысленное:
     - Кто мне скажет, что тут такое стряслось?
     - Обвал,  -  сипло  отозвался  Маркес.  -  Наверное,  кровля  в штольне
обрушилась.
     - Пэт! - позвал Эмброз, шаря руками в темноте. - Вы не ранены?
     - Нет,  -  прохрипела она в промежутке между приступами кашля. - Слегка
ударилась спиной и пыли наглоталась, а так все в порядке.
     Антрополог нащупал ее руку и помог встать.
     - Возьмите  мой  платок  и закройте рот и нос. Пэт последовала совету и
некоторое время просто дышала, наслаждаясь очищенным от пыли воздухом.
     - Мне  показалось,  будто  земля  под ногами вздыбилась, - пожаловалась
она, когда пыль немного осела.
     - А  с  чего  это  вдруг  такой обвал неожиданный? - обратился Эмброз к
невидимому в темноте Маркесу.
     - Точно   не   скажу,   но   сдается   мне,  кто-то  здесь  взрывчаткой
побаловался.
     - Разве   кровля   не   могла   обвалиться   из-за  вызванного  лавиной
сотрясения?
     - Богом  клянусь,  это был динамит! Мне ли не знать, когда я сам уж лет
сорок  им  пользуюсь.  Динамитную шашку я за десять миль по звуку определяю.
Только  я  всегда  применяю  маломощные заряды с кумулятивным эффектом - как
раз  для  того, чтобы взрывной волной ничего ненароком не обрушило. А сейчас
шарахнуло  так, что аж вся гора завибрировала. Прямо под нами, между прочим!
И не одну палочку взорвали, а килограммов десять.
     - Я  думал,  шахта  давно  заброшена, - удивился Эмброз. - Откуда здесь
взрывники?
     - Она и заброшена. Много лет здесь бывали только мы с женой.
     - Но как же тогда...
     - Не  как,  а  зачем,  -  поправил  антрополога  Маркес.  -  Ох,  прошу
прощения,  доктор,  -  извинился  он,  в  поисках  слетевшей  с головы каски
случайно зацепив его за ногу.
     - Вы  хотите  сказать,  что  кто-то намеренно взорвал динамит на нижнем
уровне, чтобы вызвать обвал?! - воскликнула пораженная Пэт.
     - И  я  не  я  буду,  если  не  выясню,  кто  и  зачем,  если мы отсюда
выберемся,   -  угрюмо  проворчал  Луис;  он  нашарил  наконец  свою  каску,
нахлобучил ее на голову и включил фонарь. - Вот так-то лучше.
     Слабенькая  лампочка  не  столько  давала  свет, сколько обозначала его
присутствие.   Оседающая   пыль  походила  на  предутренний  туман,  зловеще
клубящийся  над  кромкой воды. Казалось, все трое преждевременно поседели, а
их лица и одежда приобрели грязновато-серый оттенок окружающего гранита.
     - Что-то  не  нравится  мне  интонация,  с  которой вы произнесли слово
"если", мистер Маркес, - заметила Патриция.
     - Тут  все  зависит  от  расклада,  леди.  Смотря  с  какой  стороны от
расщелины  осела штольня. Если дальше по ходу - ничего страшного. А вот если
кровля  обрушилась  между  нами и входом, у нас крупные проблемы. Схожу-ка я
гляну, чтоб не гадать понапрасну.
     Пэт  не  успела  и  слова  вымолвить, как Луис выскользнул в отверстие,
оставив  их  с  Эмброзом  в  непроглядной  темноте.  Оба молчали, окруженные
удушливым   саваном   мрака   и   пыли,  борясь  изо  всех  душевных  сил  с
овладевающими  ими  ужасом,  отчаянием и паникой. Маркес вернулся через пять
минут,  показавшихся им годами. Понять что-либо по выражению его лица они не
могли,  поскольку  луч  фонаря  на  каске  бил прямо в глаза, но и по голосу
нетрудно было догадаться, что старуха с косой бродит совсем рядом.
     - Боюсь,  новости  у  меня  паршивые, - начал Луис, помолчав немного. -
Выход  перекрыт.  Обвал  произошел недалеко отсюда. По моим прикидкам, длина
завала  добрых  тридцать  ярдов,  если  не  больше.  Чтобы  его  расчистить,
спасателям потребуются дни, а то и недели.
     Эмброз  изучающе посмотрел на горняка, стараясь понять, осталась ли еще
надежда   выпутаться   живыми   из   этой  передряги.  Не  обнаружив  ничего
утешительного, он спросил в упор:
     - Но  вы  все-таки  полагаете,  нас  вытащат  раньше,  чем  мы умрем от
голода?
     - Не  в том дело, - ответил Маркес, безуспешно пытаясь скрыть тревожные
нотки   в   голосе.   -   Вряд  ли  мы  с  вами  успеем  даже  проголодаться
по-настоящему.  Беда  в  другом:  в штольне полно воды. Уже поднялась на три
фута, и уровень продолжает повышаться.
     Только теперь Пэт заметила, что комбинезон Маркеса промок выше колен.
     - Выходит,  мы  не  только  заперты в этой дыре, но и обречены утонуть,
как крысы?!
     - Этого  я не говорил! - отрезал Луис. - Есть шанс, и довольно большой,
что вода схлынет через боковые штреки раньше, чем доберется до нас.
     - Но уверенности в этом нет? - уточнил Эмброз.
     - Через  несколько  часов  будем  знать точно, - ушел от прямого ответа
Маркес.
     Пэт   побледнела.   Учащенное   дыхание   судорожно  вырывалось  сквозь
полуоткрытые  губы, казавшиеся обескровленными, как у вампира, из-за осевшей
на  них  пыли.  Холодные тиски страха все сильнее сжимали ее сердце, а снизу
все  громче и ближе доносилось зловещее журчание. Она встретилась взглядом с
антропологом, в чьих глазах тоже метался ужас.
     - Хотела  бы  я  знать,  - прошептала чуть слышно Пэт, - захлебнуться и
утонуть под землей - это очень мучительная смерть?

                                    ***

     Минуты  казались  годами,  два  часа растянулись на столетие. Неуклонно
поднимающаяся   вода   достигла   нижнего  края  проема,  хлынула  внутрь  и
заплескалась  под  ногами.  Парализованная отчаянием Пэт встала на цыпочки и
прижалась  спиной  к  стене,  тщетно  пытаясь выиграть хоть несколько лишних
секунд  у  беспощадно надвигающегося прилива. Губы ее беззвучно шевелились в
безотчетной  молитве Создателю с просьбой ниспослать чудо и остановить воду,
прежде чем уровень подъема достигнет плеч.
     Сознание  отказывалось  воспринимать кошмарную перспективу безвременной
гибели  в  кромешном мраке подземелья на глубине более тысячи футов. Всплыли
в  памяти  газетные  заметки  об  аквалангистах,  заблудившихся  в лабиринте
подводных  пещер.  Найденные тела отличались одной характерной особенностью:
подушечки  пальцев  у  них  были  стерты  до  кости  в  предсмертных усилиях
проникнуть сквозь каменную толщу.
     Мужчины  угрюмо  молчали,  также  погруженные в невеселые мысли. Маркес
никак  не  мог  поверить,  что  кто-то  всерьез хотел их убить. Не находя ни
смысла,  ни  мотива  в  подобном покушении, он мысленно представлял, в какую
бездну  скорби  и  горя  повергнет  его  смерть  всю семью. Слава богу, хоть
нуждаться им не придется!
     Пэт  тоже  думала  о  семье,  точнее  говоря,  о  дочери,  остро ощущая
глубокую  безысходность  и чувство вины перед девочкой. Какая жалость, какая
жестокая  несправедливость, что ей не доведется увидеть, как ее единственный
ребенок  подрастает  и  расцветает,  постепенно превращаясь в женщину. И как
ужасно,  что ей суждено погибнуть в этой мышеловке под толщей скал, где тело
ее,  скорее всего, никогда не найдут. Хотелось плакать, да что там плакать -
голосить навзрыд! - но слез почему-то не было.
     Когда  вода  дошла  до  колен,  все  разговоры  прекратились. Но подъем
продолжался,  и вскоре она заплескалась на уровне бедер. Вода была обжигающе
холодной;   соприкасаясь  с  кожей,  она  будто  вонзалась  в  нее  тысячами
раскаленных   иголок.   Ноги  Пэт  начали  неметь,  она  вся  дрожала,  зубы
неудержимо   выбивали   крупную  дробь.  Доктор  Эмброз,  распознав  грозные
признаки  гипотермии,  привлек  ее  к  себе  и обнял, плотно прижавшись всем
телом.  В  этом великодушном жесте не было ни намека на секс - лишь доброта,
сострадание  и забота о ближнем, - и Пэт восприняла его с благодарностью. От
ровного  горячего  дыхания  коротышки-антрополога,  уткнувшегося  лицом ей в
ключицу,  стало чуточку теплее, но она все равно не могла смотреть без ужаса
на  отвратительную  черную рябь, завивающуюся воронками и отливающую мерзким
маслянистым блеском в луче шахтерского фонаря на каске Маркеса.
     Пэт  внезапно  встрепенулась. Ей на миг показалось, что в проеме, давно
скрывшемся  под  слоем  черной  воды  толщиной  около трех футов, происходит
что-то необычное.
     - Погасите фонарь, пожалуйста, - тихо попросила она Маркеса.
     - Что?
     - Погасите фонарь. По-моему, внизу кто-то есть.
     Мужчины,  не  сговариваясь,  решили,  что  от  холода  и  страха  у нее
начались  галлюцинации,  но  Луис не стал спорить, а согласно кивнул, поднял
руку и нащупал выключатель. Камера погрузилась во мрак.
     - Вы можете сказать, что увидели? - спросил после паузы Эмброз.
     - Свечение. Правда, очень слабое.
     - Я ничего не вижу, - с сомнением покачал головой Маркес
     - Да   как  же  не  видите?!  -  нетерпеливо  воскликнула  Патриция.  -
Смотрите, вот оно!
     Луис  и  Том,  напрягая  зрение,  уставились  в воду, но ее поверхность
оставалась такой же непроницаемо-черной, как и минуту назад.
     - Но я же видела! Богом клянусь, что видела свет в расщелине!
     Эмброз снова обнял ее и по-отечески ласково погладил по голове.
     - Успокойтесь,  Пэт,  мы  здесь одни, - мягко произнес он. - Вам просто
померещилось.
     Патриция  с силой оттолкнула опешившего антрополога и закричала во весь
голос, чуть не плача от негодования и обиды
     - Мне  никогда ничего не мерещится, а вот вы - слепые кутята! Неужели и
сейчас не видите?
     Маркес,  озаренный  внезапной  догадкой,  погрузил лицо в воду и открыл
глаза  и  тоже  увидел,  как  со  стороны  штольни  становясь  ярче с каждым
мгновением,  приближается  светящаяся полусфера диаметром в несколько футов.
Резко выдернув голову, он заговорил глухим голосом, стуча зубами от страха:
     - Там  действительно  кто-то  есть...  Но  человек  не может бродить по
затопленным  туннелям...  Я знаю, это призрак! - выкрикнул он в исступлении,
дрожа всем телом. - Тот самый, что поселился в шахте почти сто лет назад!
     От  бессвязной  речи  Луиса  повеяло  такой  жутью,  что  Пэт  и Эмброз
лишились  последних  крох  физических и моральных сил. Сбившись в кучку, все
трое  как  завороженные  следили за приближением тускло светящегося облачка.
Маркес  снова  включил фонарь, направив луч на окруженный призрачным ореолом
поднимающийся из глубин черный клубок.
     Неожиданно   из  мрака  вынырнула  обычная  человеческая  рука,  вынула
загубник  и  сдвинула  маску  на  лоб.  В  свете  шахтерской лампы сверкнули
озорным  блеском  живые  зеленые  глаза, губы приоткрылись в улыбке, обнажив
два ряда идеально ровных и ослепительно белых зубов.
     - Похоже,  леди  и джентльмены, - дружеским тоном заговорил незнакомец,
- я подоспел как раз в тот самый пресловутый критический момент.

                                     4

     В   первое   мгновение   Пэт  подумала,  что  истерзанное  отчаянием  и
парализующим  холодом  сознание  играет  с  ней  в  дурацкие  игры. Эмброз с
Маркесом,   ошеломленные   не  меньше,  тупо  уставились,  разинув  рты,  на
улыбающуюся  физиономию  аквалангиста. Но не прошло и минуты, как потрясение
сменилось  облегчением.  Каждый  радовался,  что  они больше не одни, - ведь
появление  незнакомца сулило возобновление контакта с внешним миром. Липкий,
сосущий страх постепенно уступил место пробудившейся надежде.
     - Господи, да откуда вы взялись?! - первым не выдержал Маркес.
     - Из  соседней  шахты  "Буканьер",  - любезно сообщил пришелец; луч его
фонаря   неторопливо   пробежался   по   стенам   и  надолго  задержался  на
обсидиановом черепе. - Что здесь такое? Мавзолей?
     - Нет, - покачала головой Пэт. - Загадка.
     - Кажется,  я вас узнаю! - просияй антрополог - Вы ведь из НУМА, не так
ли?
     - Ваше  лицо  мне  тоже  знакомо,  доктор  Эмброз. К сожалению, не могу
сказать,  что рад вас здесь видеть. - Незнакомец повернулся к горняку. - Вы,
как  я  понимаю,  Луис  Маркес,  владелец  этой  шахты?  Я обещал вашей жене
доставить  вас  домой  к  ужину.  А  эта  прекрасная  леди  наверняка доктор
О'Коннелл, - произнес он, лукаво подмигнув ошарашенной Патриции.
     - Меня-то вы откуда знаете?
     - Со слов миссис Маркес. Она очень подробно вас описала.
     - Но как вы сюда попали? - не отставала Пэт.
     - Благодаря  все  той  же  миссис  Маркес,  вовремя  забившей тревогу и
оповестившей  власти  Теллурида.  Узнав  от шерифа, что вход в шахту завален
снежной  лавиной,  наша команда пловцов решила добраться до вас по галереям,
соединяющим  шахты  "Буканьер" и "Парадиз". Мы успели пройти всего несколько
сот  ярдов,  как  вдруг  ощутили сильнейший толчок. Когда вода начала быстро
подниматься,  заливая обе шахты, мы поняли, что пробиться к вам можно только
с аквалангом.
     - И  вы  сумели  доплыть  сюда  от шахты "Буканьер", не заблудившись? -
недоверчиво прищурился Маркес. - Это же почти полмили!
     - Вообще-то   большую   часть  пути  я  проделал  пешком,  -  признался
незнакомец.  -  Нырять  пришлось  только в самом конце. К сожалению, уровень
оказался  выше,  чем  я  ожидал.  Я  буксировал на тросике водонепроницаемый
мешок  с  едой  и  медикаментами,  но  его  оторвало  и  унесло,  когда меня
шваркнуло течением о старую буровую установку.
     - Вы не ранены? - озабоченно спросила Пэт.
     - Ерунда.  Пара  синяков,  правда,  на  таком  месте,  которое  мне  не
хотелось бы называть, а тем более показывать в присутствии дамы.
     - Просто  чудо,  что  в  этом  лабиринте,  где сам черт ногу сломит, вы
сумели  выйти  на  нас с такой точностью, - как бы невзначай заметил Маркес,
видимо не до конца отбросивший сомнения.
     В  ответ  человек  из НУМА продемонстрировал миниатюрный монитор, экран
которого светился призрачно-зеленым светом.
     - Подводный  микрокомпьютер,  в  программу  которого  заложены данные о
стволах,  штольнях  и  штреках  всех  шахт,  расположенных  в районе каньона
Теллурид.  Достаточно  задать координаты искомой точки, и он сам выведет вас
в  нужное место. Но мне все равно пришлось попыхтеть: подходы квашен штольне
перекрыло  обвалом,  и  я  был  вынужден искать обходной путь уровнем ниже и
заходить  с  другой  стороны.  Проплывая  мимо  расщелины,  я заметил в воде
отблеск вашего фонаря и поспешил на выручку.
     - Выходит, наверху не знают об обвале? - уточнил Маркес.
     - Вот   тут  вы  ошибаетесь,  -  возразил  аквалангист.  -  Мои  ребята
позвонили шерифу, как только поняли, что случилось.
     Мучнисто-бледное  лицо  Эмброза  отнюдь  не  отражало  оптимистического
настроения спутников.
     - Насколько  мне  известно, - медленно заговорил он, - подводные работы
обычно  проводятся  вдвоем.  А  где  ваш  напарник?  Незнакомец едва заметно
покачал головой:
     - Я  один.  У  нас  имелось  только  два  заряженных  баллона, и я счел
слишком рискованным пробиваться сюда вдвоем.
     - Тогда  вы  зря  потратили  время и силы. Я не вижу, чем вы можете нам
помочь.
     - Что  ж,  постараюсь  преподнести  вам  сюрприз,  - с веселой усмешкой
пообещал аквалангист. - Приятный, разумеется.
     - В  ваших  спаренных  баллонах  не  хватит воздуха, чтобы провести нас
всех  наверх  сквозь  лабиринт  заполненных  водой  туннелей.  А сплавать за
подмогой  вы  попросту не успеете - не позднее чем через час мы все умрем от
переохлаждения.
     - Вы  очень  проницательны, доктор. Я могу дотянуть до шахты "Буканьер"
двоих из вас, но только двоих!
     - Тогда первой вы должны взять с собой даму.
     Человек из НУМА иронически улыбнулся:
     - Очень  благородно  с  вашей стороны, мой друг, но мы тут не шлюпки на
"Титанике" распределяем.
     - Прошу  вас!  -  взмолился  Маркес.  - Вода прибывает. Спасите хотя бы
доктора О'Коннелл.
     - Ну,  если  вы настаиваете... - с каким-то неестественным безразличием
пожал  плечами  незнакомец  и  взял  Пэт  за  руку.  - Ныряли когда-нибудь с
аквалангом?
     Та покачала головой.
     Он по очереди высветил фонарем мужчин:
     - А вы?
     - Какая разница? - мрачно огрызнулся Эмброз.
     - Значит, есть, раз спрашиваю.
     - Я   квалифицированный   ныряльщик   со   стажем,  -  нехотя  процедил
антрополог.
     - Я так и думал. Вы?
     Луис виновато развел руками:
     - Я и плавать-то толком не умею.
     Аквалангист  повернулся  к  Пэт,  тщательно упаковывающей в пластиковый
пакет блокнот и фотоаппарат:
     - Вы  поплывете  рядом со мной, и мы будем дышать по очереди, передавая
друг  другу  загубник.  Я  делаю  вдох  и  передаю  вам.  Вы  делаете вдох и
возвращаете. Как только мы нырнем, хватайтесь за мой пояс и держитесь.
     Обернувшись к Маркесу и Эмброзу, он сказал:
     - Джентльмены,   мне  жаль  вас  разочаровывать,  но  если  вы  всерьез
полагали,  что я позволю вам здесь загнуться, то сильно ошибались. Я вернусь
за вами через пятнадцать минут.
     - Постарайтесь  пораньше.  -  Осунувшееся  лицо Луиса Маркеса выглядело
таким  же  серым,  как  гранитные  стены  подземной камеры. - Через двадцать
минут нас накроет с головой.
     - В  этом  прискорбном  случае  рекомендую  встать  на  цыпочки, - сухо
посоветовал  на  прощание человек из НУМА, подхватил Пэт под руку и вместе с
ней погрузился в непроницаемо-черную толщу воды.
     Скользя   лучом   закрепленного  на  лбу  фонаря  по  стенкам  штольни,
ныряльщик  поминутно  сверялся  с курсом, высвечивающимся на экране монитора
микрокомпьютера.   Вода  плескалась  уже  под  самой  кровлей,  но  волны  и
стремительное  течение,  доставившие ему столько хлопот по пути сюда, больше
не  беспокоили. Перепончатые ласты размеренно и мощно колыхались вверх-вниз,
придавая   его   движению  дополнительную  скорость.  Время  от  времени  он
оглядывался  назад.  Его  спутница,  крепко  зажмурившись,  мертвой  хваткой
вцепилась  в  пояс  с грузом. Она не открывала глаз даже в те моменты, когда
загубник переходил из рук в руки.
     Решение   положиться   на   простую  полуобзорную  маску  ныряльщика  и
стандартный  облегченный акваланг системы "Водолей" вместо привычной тяжелой
экипировки  с  полным  обзором  было  верным.  Налегке  оказалось куда проще
преодолеть  полмили разветвленных подземных переходов от шахты "Буканьер" до
шахты  "Парадиз",  тем  более  что  многие  из них частично забило камнями и
бревнами.  Попадались  и  сухие  галереи,  еще  не затопленные поднимающейся
водой;   по   одним   можно   было  пройти  пешком,  по  другим  приходилось
передвигаться  ползком из-за многочисленных осыпей. Пробираться по рельсам и
шпалам  сквозь каменные завалы, таща на себе громоздкие баллоны, компенсатор
плавучести,  манометры,  нож  и  пояс  со свинцовыми грузами, - задача не из
легких  даже  для  очень  выносливого  человека.  Хорошо  еще, что он мог не
обращать  внимания  на  близкую  к  нулевой  температуру воды, - гидрокостюм
"Викинг"  отлично сохранял тепло. Он и выбрал его за надежную гидроизоляцию,
а также за эластичность, не сковывающую движений при ходьбе.
     Свет  от  фонаря,  конусообразно рассеиваясь в сильно замутненной воде,
проникал  в  ее  толщу  не  далее чем на десяток футов. Чтобы не ошибиться в
определении   пройденного   расстояния,   аквалангисту  приходилось  попутно
считать  стойки  крепи.  Наконец  впереди  замаячил  долгожданный  поворот к
вертикальному  стволу,  ведущему  на  верхний  уровень.  Внутри колодца было
темно  и  жутко,  будто  в  брюхе  какого-нибудь доисторического монстра, но
подъем,  к  счастью,  не  отнял много времени. Уже через минуту-другую они с
Пэт  вынырнули на поверхность. Пловец из НУМА направил луч вверх, пронизывая
угольно-черную   пустоту   над   головами.   Сорока  футами  выше  проходила
горизонтальная галерея следующего уровня "Парадиза".
     Патриция  убрала  с  лица  слипшиеся сосульками волосы и впервые за все
время   подводного  путешествия  открыла  слегка  расширенные  от  испуга  и
непривычных  ощущений  глаза.  Ее спутник не преминул при этом отметить, что
они почти такого же оливкового оттенка, как у него.
     - Добрались!  -  выдохнула она, откашливаясь и отплевываясь. - Вы знали
об этом стволе?
     - Без  этой драгоценной штуковины нипочем бы не нашел, - рассмеялся он,
бережно  поглаживая  экранчик  монитора.  Затем  помог Пэт ухватиться обеими
руками  за  скользкую  перекладину  ржавого железного трапа в полутора футах
над поверхностью воды и спросил:
     - Сами взобраться сумеете?
     - Птицей  взлечу,  если  понадобится! - заверила Пэт и тоже засмеялась,
от  души радуясь своему счастливому избавлению от ужасной смерти и появлению
пусть пока призрачного, но все-таки шанса дожить до старости.
     - Когда  начнете подниматься по трапу, - напутствовал ее аквалангист, -
руками  держитесь  за  стойки,  а ноги старайтесь ставить по краям ступенек.
Они  старые  и  могли проржаветь насквозь. Так что будьте поосторожнее, если
не хотите снова искупаться.
     - Ничего,  справлюсь. Ни за что не позволю себе все испортить, особенно
после того, как вы меня дотащили сюда, можно сказать, на собственном горбу.
     Он протянул ей туристскую газовую зажигалку.
     - Вот,  возьмите.  Как  подниметесь,  сразу  разведите  костер.  Сухого
дерева  там  навалом,  долго  искать не придется. Вы слишком долго пробыли в
холодной  воде,  да  и  остальным  согреться  не  помешает,  когда они к вам
присоединятся.
     Аквалангист  опустил  маску  на лицо и приготовился нырнуть обратно, но
рука  Пэт  внезапно  сжалась  на  его запястье. Ее вдруг неудержимо потянуло
хотя  бы  еще  раз  заглянуть  на  прощание  в  эти зеленые глаза с веселыми
чертиками, пляшущими в глубине зрачков.
     - Вы уверены, что спасете их? - спросила она, не находя других слов.
     Он кивнул и ободряюще улыбнулся.
     - Я их вытащу. Не волнуйтесь, время еще есть.
     - Постойте, вы ведь даже не назвали вашего имени!
     - Меня  зовут Дирк Питт, - ответил незнакомец, вставил в рот загубник и
с легким плеском исчез в темной воде.
     Вода  поднялась  уже  до уровня плеч, но двое пленников полузатопленной
подземной  камеры  больше  не  испытывали панического страха перед замкнутым
пространством  и внутренне примирились с судьбой, уготованной каждому из них
в   этом  персональном  аду.  Маркес  приготовился  бороться  до  последнего
дыхания,  а  Эмброз  избрал  другой  путь.  Он  настраивал себя, чтобы разом
покончить  с  жизнью,  собираясь нырнуть сквозь расщелину в туннель и плыть,
пока хватит воздуха в легких.
     - Вернется он, как считаете, док? - с трудом выговорил Маркес.
     - Сомнительно  что-то.  Думаю, не успеет. Решил, наверное, что поступит
гуманно, дав нам ложную надежду.
     - Странно. А мне показалось, ему можно довериться.
     - Похоже,  вы не ошиблись, Луис! - неожиданно воскликнул Эмброз, первым
заметив в глубине приближающуюся светлую точку.
     - Слава   богу!  -  выдохнул  Маркес,  когда  вслед  за  лучом  фонаря,
беспорядочно  заплясавшим  на  потолке  и  стенах,  на поверхность вынырнула
голова в маске. - Вы все-таки вернулись!
     - А вы что, сомневались?! - деланно изумился Питт.
     - Где Пэт? - отрывисто спросил Эмброз, глядя ему прямо в глаза.
     - В  безопасности,  -  столь  же  лаконично  ответил  аквалангист.  - Я
оставил ее в сухом шахтном стволе ярдах в восьмидесяти отсюда.
     - Знаю,  -  прокашлялся  Луис. - Он ведет на один из верхних горизонтов
"Парадиза".
     Наметанным  взглядом определив у горняка очевидные признаки гипотермии:
неразборчивую    речь,   сонливость,   помутнение   сознания,   Питт   решил
отбуксировать  его  первым.  У  Эмброза  наблюдались  те же симптомы, однако
антрополог,  сам  опытный  ныряльщик, все же находился в сравнительно лучшей
форме.  Но  следовало  поторапливаться, потому что жизнь буквально на глазах
уходила из тел обоих, уже не первый час зажатых в тисках леденящего холода.
     - Мистер Маркес, ваша очередь.
     - Я   могу  запаниковать  и  потерять  сознание  под  водой,  -  честно
предупредил тот, с непроизвольно вырвавшимся стоном шагнув к спасателю.
     Питт взял его за плечо и крепко стиснул:
     - Держитесь.  И  попробуйте представить, что плещетесь в теплой водичке
где-нибудь у берегов Уайкики-Бич.
     - Удачи, - пожелал Эмброз.
     Питт усмехнулся и хлопнул его по плечу:
     - Смотрите  никуда  не  уходите.  У  меня  нет  времени играть с вами в
прятки.
     - Не  сойти  мне  с  этого  места,  если  уйду!  - поклялся антрополог,
ухитрившись при этом изобразить ответную улыбку. Дирк кивнул Маркесу:
     - Вперед, мой друг, и вспоминайте о гавайских пляжах.
     Переход   прошел   гладко.  Питт  напрягал  все  силы,  чтобы  поскорее
добраться  до  колодца,  отлично  понимая,  как  необходимо Маркесу поскорее
согреться  и обсушиться. А иначе тот не только сознание потерять может, но и
вообще  отдаст  концы  у  него  на  руках.  Для человека, толком не умеющего
плавать,  Луис,  против  ожидания,  держался  выше всяких похвал. Вдохнув из
загубника  воздух,  он  тут  же передавал его обратно, не задерживаясь ни на
мгновение.
     В  колодце  Питт  помог  Маркесу  преодолеть  первые несколько ступенек
лестницы,  бесцеремонно  подталкивая  сзади, пока тот целиком не выбрался из
воды.
     - Сможете подняться сами?
     - Обязан,  -  прохрипел  Луис,  стуча  зубами от холода. - Вот теперь я
точно не сдамся!
     Оставив  его наедине с лестницей, Питт вернулся за Эмброзом. От долгого
пребывания  в  холодной  воде  тот  заметно  позеленел  и  сделался похож на
утопленника.  Температура его тела упала до тридцати трех градусов. Еще пять
минут,  и спасать было бы некого, да и вода добралась уже почти до потолка и
плескалась  всего  несколькими дюймами ниже. Питт не стад тратить времени на
разговоры,  а просто сунул антропологу загубник в рот и потащил его за собой
в расщелину, а оттуда в штольню.
     Через  пятнадцать  минут все трое спасенных сгрудились вокруг костерка,
который  Пэт  сумела  разжечь  из  собранных  в соседнем штреке щепок. Питт,
порыскав  по окрестностям, приволок несколько трухлявых бревен, вывалившихся
из  крепи  и  сухих, как пробка. Очень скоро штольня превратилась в пылающее
горнило,  а  горе-исследователи  затопленного  подземного  тайника,  едва не
ставшего  для  них  братской  могилой,  начали  потихоньку оттаивать. Маркес
снова  стал  похож  на  человека,  а Пэт окончательно оправилась и принялась
энергично растирать закоченевшие ноги антрополога.
     Пока  спасенные  блаженствовали,  наслаждаясь  теплом.  Питт  возился с
компьютером,  выискивая  подходящий маршрут, который вывел бы их из шахты на
поверхность.  Горные  склоны,  окружающие  долину  Теллурида,  были изъедены
старыми  выработками,  как  дерево  термитами.  Шахтные  стволы,  квершлаги,
штреки   и   штольни   общей   протяженностью  более  360  миль  пронизывали
близлежащие  горы  до  такой  степени, что казалось странным, как это они до
сих  пор не сложились и не рухнули подобно карточному домику. Позволив своим
подопечным  отдыхать  и  греться  в  течение  часа, сразу по окончании этого
срока Питт ненавязчиво напомнил, что домой они пока еще не вернулись:
     - Если  мы  хотим  снова  увидеть  небо  и  солнце,  пора подниматься и
пробиваться к выходу, друзья мои.
     - А  к  чему  такая  спешка?  -  пожал плечами Маркес. - Нам достаточно
пройти  по  штольне  до  вертикального  ствола  над выходом и пересидеть там
несколько  часов.  Спасатели  раскопают снег, вода схлынет, а мы спустимся и
выйдем наружу, не замочив ног.
     - План  замечательный,  однако,  увы,  невыполнимый,  - покачал головой
Питт.  -  Ненавижу  сообщать  плохие  новости, но на спасателей рассчитывать
нечего.  Подходы  к  шахте  завалены  слоем снега толщиной в двадцать футов.
Дорога  узкая  и тоже частично забита. При таком раскладе спасатели не сочли
возможным  подтянуть  тяжелое  оборудование.  Вдобавок большую часть бригады
срочно   отозвали   на  другие  участки  в  связи  с  потеплением  и  резким
увеличением  опасности  схода  лавин.  Так  что  ковыряются  они  там сейчас
вручную,  и  можно только гадать, сколько дней или недель у них уйдет, чтобы
докопаться до цели.
     Луис,  без  труда представивший, что творится наверху, опустил голову и
мрачно уставился в огонь; плечи его поникли.
     - Как  будто  всё  на свете ополчилось против нас, - с горечью произнес
он вполголоса.
     - У  нас  есть огонь, дрова и море воды, - подвела итог Пэт. - Хоть она
и  грязная,  но  от  жажды  не умрем. Ну а без еды, думаю, сможем протянуть,
сколько понадобится.
     Эмброз едва заметно улыбнулся:
     - По  статистике,  голодная смерть наступает в интервале от шестидесяти
до семидесяти суток воздержания от пищи.
     - Чем  торчать  тут  два  месяца  на  вынужденной  диете,  не  лучше ли
двинуться  в  путь, пока мы все не обратились в ходячие скелеты, - предложил
Питт.
     Маркес уныло покачал головой:
     - О  чем  вы  говорите,  мистер  Питт,  когда вам отлично известно, что
единственный  маршрут, соединяющий шахту "Буканьер" с "Парадизом", затоплен.
Мы никак не сможем выбраться тем путем, которым прошли вы.
     - Без аквалангов, - уточнил Эмброз.
     - Верно,  -  согласился  Питт. - Но если верить моей компьютеризованной
дорожной  карте,  существует  еще порядка двух дюжин сухих штолен и стволов,
ведущих на поверхность. Причем, заметьте, с этого уровня!
     - Компьютер  у  вас  что  надо,  -  откликнулся  Маркес,  -  да  только
информация  в  нем,  боюсь,  сильно устарела. За последние девяносто лет все
выходы, о которых идет речь, наверняка обвалились.
     - А  на  мой  взгляд,  -  вмешался  антрополог,  -  надо просто пойти и
проверить  каждый  из  них.  Все  лучше,  чем  киснуть  здесь месяц или два,
плотоядно поглядывая друг на друга.
     - Согласна,  -  заявила  Пэт.  -  Хотя  на сегодня я уже досыта наелась
ваших  штреков и штолен, мысль о двухмесячном голодании вдохновляет меня еще
меньше.
     Ее  слова  словно  подстегнули Питта. Он вскочил на ноги, приблизился к
краю  колодца  и  посмотрел  вниз. Луч его фонаря отразился от матово-черной
поверхности  воды,  до  которой уже можно было дотянуться рукой, опустившись
на колени.
     - Все,  друзья,  конец  дискуссии!  -  сухо  объявил  он, обернувшись к
сидящим  у  костра. - Выбор сделан за нас. Минут через двадцать здесь станет
ужасно мокро и сыро, так что рекомендую не задерживаться.
     Маркес подошел к нему и тоже заглянул в ствол.
     - С  ума  сойти,  - пробормотал он. - Столько лет живу в этих краях, но
впервые  вижу,  чтобы  вода  поднялась  до  такого  высокого уровня. Видать,
накрылась моя добыча самоцветов. Жаль, жаль, редкостная была жила...
     - Должно   быть,   землетрясением   разрушило   перемычку,  и  какой-то
подземный водный поток прорвался в шахту, - высказал догадку Питт.
     - Каким  еще  землетрясением?!  - изумленно воззрился на него Маркес. -
Вы разве не поняли, что это был динамит?
     - Вы  хотите  сказать, что обвал и затопление вызваны взрывом? - в свою
очередь удивился Питт. - А вы уверены?
     - На все сто! - Он покосился на Питта и добавил:
     - Готов  биться  об  заклад  на  свою  заявку,  что  в  шахте  побывали
посторонние.
     Питт  в  задумчивости  уставился  на  отливающую  зловещим  маслянистым
блеском поверхность воды, плещущейся уже почти у самых ног.
     - В  таком  случае, - медленно заговорил он после паузы, - нам остается
только  констатировать  как  непреложный факт, что эти посторонние почему-то
очень не хотели выпустить вас троих отсюда живыми.

                                     5

     - Пойдете  первым,  -  приказал  Питт Маркесу. - Будете освещать дорогу
вашей лампой, пока батареи не сядут. Потом воспользуемся моим фонарем.
     - Тяжелее   всего   будет   подниматься   по  вертикальным  стволам,  -
предупредил  горняк. - Пока что нам везло, но аварийные трапы имеются далеко
не везде. В основном в них для подъема и спуска применялись клети.
     - Когда  столкнемся  с  этой  проблемой,  тогда  и  будем  ее решать, -
отмахнулся Питт.
     Ровно  в пять часов пополудни они тронулись в путь, держа курс на запад
по  компасу  Питта.  Гидрокостюм,  перчатки и башмаки со стальными каблуками
придавали  последнему  довольно экзотический вид. Он оставил при себе только
компьютер,  компас,  подводный  фонарь  и нож, закрепленный на голени правой
ноги. Остальное снаряжение пришлось бросить у гаснущего костра.
     В  штольне  почти  не  было  мусора,  и  первые сто ярдов дались легко.
Маркес  возглавлял  группу, за ним шли Пэт и Эмброз, а Питт замыкал шествие.
Между  рельсами  и  стенкой  выработки  вполне  хватало  места,  чтобы  идти
нормально,  не  спотыкаясь  о  стыки  и  не  семеня по шпалам. Миновали один
шахтный  ствол,  за  ним  другой  -  нигде  не  было  и намека на какие-либо
средства  подъема  на  следующий  уровень,  -  а  потом  дорога  вывела их к
просторной  галерее,  откуда,  как  на  сказочном перекрестке, расходились в
разных направлениях сразу три штольни.
     Маркес сосредоточился:
     - Если память мне не изменяет, нам налево.
     Питт сверился с компьютером и согласно кивнул:
     - Точно  в  яблочко!  Ярдов  через  пятьдесят  они  уперлись  в  завал.
Каменная   осыпь   показалась   сравнительно  небольшой,  и  мужчины  решили
попытаться  ее разобрать. Затратив час времени и пролив не одну кварту пота,
они  проделали  лаз, сквозь который смогли протиснуться. Далее туннель вывел
еще  к  одному  вертикальному  стволу.  Питт  посветил  вверх. Ощущение было
такое,  будто он заглянул в бездонную яму, только перевернутую вверх ногами.
До  верхнего  края  луч  не  достал, но ствол выглядел многообещающе. Внутри
сохранилась  уходящая  вверх  аварийная  лестница  и даже стальные тросы, по
которым когда-то ходили клети.
     - Внушает оптимизм, - заметил Питт.
     - Если  только  лестница  не  сгнила,  -  сухо бросил Эмброз; он взялся
обеими  руками  за  стойки  и  несколько  раз с силой встряхнул их. Лестница
завибрировала,  словно  тетива  лука,  сверху  из  темноты посыпались хлопья
ржавчины,  древесная  труха,  мелкие камешки, но ничего более существенного.
Антрополог удовлетворенно кивнул:
     - Вроде  прочная. К сожалению, те времена, когда я мог влезть наверх по
скользкому тросу на одних руках, давно прошли.
     - Я  пойду  первым,  -  сказал Питт, закрепляя лямку фонаря на запястье
левой руки.
     - "Всего   труднее   первый   шаг"?   -   чуть   заметно   улыбнувшись,
процитировала Патриция.
     Питт  заглянул  ей  в глаза, но прочел в них лишь неподдельную заботу о
его безопасности.
     - Меня больше беспокоит последний, - усмехнулся он в ответ.
     Поднявшись  на несколько ступеней, он остановился, недовольный тем, как
раскачивается   лестница.   Потом   полез  дальше,  не  отрывая  взгляда  от
болтающихся  на расстоянии вытянутой руки тросов подъемника. Если под ногами
обломится,  он  должен  успеть  хотя  бы ухватиться за трос. Питт поднимался
осторожно  - ступенька за ступенькой, - сначала пробуя каждую на прочность и
лишь  потом  перенося  на  нее  всю  тяжесть  тела.  Будь он один, он мог бы
двигаться  гораздо  быстрее,  но  сейчас  главным было убедиться, что идущим
следом ничего не угрожает.
     Футах  в  пятидесяти  над головами напряженно следящих за его движением
спутников  Питт снова сделал остановку и посветил вверх. Лестница обрывалась
в  шести футах над головой, и от ее конца до края верхней штольни оставалось
еще  добрых  двенадцать  футов. Поднявшись на пару ступенек, Питт подтянул к
себе  один  из  тросов. Сплетенный из стальных жил и толщиной в пять восьмых
дюйма,  он  представлял  собой  практически  идеальную  опору для рук и ног.
Перебравшись  с  лестницы  на трос и ловко подтягиваясь на руках, Питт полез
дальше,  пока  не  поднялся  фута  на четыре выше края колодца. Там он начал
раскачиваться,  с  каждым разом увеличивая амплитуду, а затем мягко спрыгнул
на каменный пол штольни.
     - Как дела? - послышался снизу голос Маркеса.
     - Верхний  пролет  отсутствует,  но  я  смогу  вас  вытащить. Посылайте
доктора О'Коннелл.
     Пэт  начала подъем, ориентируясь на свет фонаря Питта. Сверху доносился
ожесточенный  стук  камня  по  металлу.  Она  терялась в догадках, но, когда
добралась  до  последней ступени, прямо над ее головой покачивалось бревно с
двумя вбитыми в него железными скобами.
     - Хватайтесь обеими руками и держитесь, - крикнул Питт.
     Она  беспрекословно  подчинилась и через несколько секунд вновь ощутила
под  ногами земную твердь. Вскоре к ним присоединились Маркес и Эмброз. Питт
направил  луч  в  туннель и убедился, что завалов в пределах досягаемости не
наблюдается.  Тогда  он  выключил  фонарь, экономя батарейки, и повернулся к
остальным:
     - Порядок следования прежний. Прошу вас, мистер Маркес.
     - Я  спускался  в  эту штольню года три назад, - заметил тот. - Если не
ошибаюсь, она выведет нас в центральную галерею шахты "Парадиз".
     - Но  там  нам  нечего  делать  -  ведь  вход  в нее завален лавиной, -
забеспокоился Эмброз.
     - А  мы  туда  и  не  пойдем,  мы пойдем в обход, - рассеянно отозвался
Питт,  напряженно  вглядываясь в экранчик монитора своего компьютера. - Если
свернуть  в  ближайший  квершлаг,  то через сто пятьдесят ярдов мы выйдем на
пересечение с боковой выработкой соседней шахты "Северная звезда".
     - А что такое квершлаг? - спросила Пэт.
     - Проход,  открывающий  доступ к так называемым перпендикулярным жилам,
то  есть расходящимся под прямыми углами от основной. Квершлаги используются
также  для  вентиляции и сообщения между близлежащими выработками, - пояснил
Маркес и с сомнением в голосе заметил, глядя в упор на Питта:
     - Что-то  не  припоминаю  я здесь никакого квершлага. Нет, вы только не
подумайте,  что  я  вам  не  доверяю,  но если он когда-то и существовал, то
сейчас наверняка замурован.
     - Тогда  повнимательней  приглядывайтесь  к  левой  стенке  штольни,  -
посоветовал Питт.
     Маркес   молча   кивнул   и  первым  двинулся  в  темный  зев  туннеля,
подсвечивая  под  ноги своей шахтерской лампой. Остальные потянулись следом.
Пэт  казалось,  что  прошла уже целая вечность, но тут идущий перед ней Луис
внезапно  остановился,  подозвал  Питта  и  попросил  посветить на стену его
более сильным фонарем.
     - Похоже,  мы  нашли  именно  то,  что искали, - сказал он, указывая на
отчетливые  очертания  узкого арочного проема, заложенного старой кладкой из
необработанного камня.
     Мужчины  сразу  же принялись выламывать камни и расчищать проход. Через
несколько   минут  в  кладке  образовалась  большая  дыра.  Питт  наполовину
просунулся   в   лаз,   посветил  фонариком  и  сообщил  сразу  повеселевшим
спутникам, что путь свободен. Затем на всякий случай сверился с компасом.
     - Направление  верное,  друзья.  Что  ж, пойдем дальше. Нет-нет, только
после вас, мистер Маркес.
     Квершлаг  оказался заметно уже штольни. Идти пришлось по шпалам, отчего
продвижение  сразу  замедлилось и отнимало значительно больше сил. Битый час
тащились  они  по  рельсам при свете слабенькой шахтерской лампы, спотыкаясь
чуть   ли  не  на  каждом  шагу.  Давно  угас  вспыхнувший  было  энтузиазм.
Бесконечная  ходьба  выматывала  людей, отнимая последние крохи физических и
моральных сил.
     Еще  один  завал,  через  который  не удалось пробиться, заставил Питта
вновь  прибегнуть  к помощи компьютера в поисках обходного пути, отнявшего у
них  более  двух часов, показавшихся веками. Самым тяжким и утомительным был
подъем   по   шахтному   стволу,   пронизывающему   целых  три  горизонта  и
заканчивающемуся   в  просторном  подземном  зале,  большую  часть  которого
занимали    проржавевшие   останки   парового   подъемника.   Огибая   остов
отслужившего  свой срок монстра, люди с уважением разглядывали циклопических
размеров  цилиндры  и  огромные катушки со все еще намотанными на них милями
стального троса.
     Начало  сказываться  напряжение  последних  часов.  Первым стал сдавать
Маркес.  Для своего возраста он находился в хорошей форме, но не был готов к
таким  физическим  и  эмоциональным  нагрузкам.  А  вот Эмброз, в отличие от
него,  выглядел  свежим и полным сил, как будто все это время прогуливался в
парке.  Да  и  вообще  вел  себя  на  удивление  спокойно  и невозмутимо для
кабинетного   ученого.  Единственным  развлечением  на  протяжении  всех  их
скитаний   в   недрах   горы   служили   лишь  регулярно  изрыгаемые  Питтом
приглушенные  проклятия.  С  его ростом в шесть футов и три дюйма одолженная
ему   не  столь  высокой  Пэт  каска  то  и  дело  с  грохотом  врезалась  в
горизонтальные бревна крепи.
     Питт  шел  замыкающим  и  не видел лиц спутников, но уже успел понять в
процессе  общения, что каждый из них достаточно упрям, чтобы продолжать идти
вперед,  стиснув  зубы,  и  слишком  горд,  чтобы  первым предложить сделать
привал.  И хотя сам пока не нуждался в отдыхе, искусно изобразил прерывистое
дыхание и голосом умирающего, чтобы остальные поверили, взмолился:
     - Я сейчас испущу дух! Может, отдохнем минутку?
     - Я  не против, - отозвался Маркес, втихомолку радуясь, что предложение
исходит от кого-то другого.
     Эмброз прислонился к стене и нарочито равнодушным тоном заявил:
     - Я бы предпочел обойтись без остановок, пока не выберемся отсюда.
     - Хоть  мы с вами и коллеги, Том, но я вас не поддержу, так и знайте! -
вознегодовала Пэт. - У меня сейчас ноги отвалятся от этих чертовых шпал!
     Лишь  когда  все  трое  облегченно  растянулись  на тех же опостылевших
шпалах,   они   обратили   внимание   на   оставшегося   стоять  в  небрежно
расслабленной  позе  Питта  и  догадались,  что  он  их  провел. Но никто не
возмутился.  Каждый был счастлив передохнуть несколько минут и помассировать
ноющие от усталости ноги.
     - Кто-нибудь  может  мне  сказать,  долго  нам  еще  топать?  - жалобно
спросила Пэт.
     Питт в сотый, наверное, раз проконсультировался с компьютером.
     - Абсолютной  гарантии  не даю, но если без помех поднимемся еще на два
уровня и не напоремся на очередной завал, то где-нибудь за час выползем.
     - И где же вы рассчитываете выползти? - полюбопытствовал Маркес.
     - По всей видимости, где-то в пределах самого Теллурида.
     - Ясно.  На  старой заявке О'Рейли, значит. Тот ствол, помнится, начали
пробивать  аккурат в том месте, где сейчас проходит канатная дорога, ведущая
к горнолыжным трассам Маунт-Вилледж. Боюсь, у нас будет проблема.
     - Как, еще одна?
     - Отель  "Нью-Шеридан"  с рестораном на первом этаже построен прямо над
входом в шахту.
     Питт усмехнулся:
     - Вот и прекрасно. Приглашаю всех на ужин.
     Движение  возобновилось.  Минуты  две  шли  в  молчании, каждый думал о
своем.  Тишину нарушали лишь человеческое дыхание и неумолчный звон капели с
сочащейся  влагой кровли. Короткий привал развеял уныние и вселил надежду, а
мысль  о  том,  что  выход  совсем  близко, заставила отступить накопившуюся
усталость.
     Питт  всегда  подозревал, что у женщин слух острее, чем у мужчин, - еще
с  тех  времен,  когда  знакомые  девушки,  заходя к нему в гости, неизменно
жаловались,    что   телевизор   орет   слишком   громко.   Его   подозрения
подтвердились, когда Пэт вдруг сказала:
     - Кажется, я слышу мотоцикл.
     - "Харлей-Дэвидсон"  или  "Хонда"? - тут же среагировал Маркес, от души
рассмеявшись впервые за день.
     - Нет,  я  серьезно!  - обиделась Пэт. - Честное слово, очень похоже на
мотоцикл.
     Питт  тоже  уловил  что-то необычное. Повернувшись в направлении звука,
он  приложил  к ушам ладони раструбом и прислушался. Спустя несколько секунд
его  обострившийся  слух  четко  выделил  из прочих характерный звук выхлопа
мощного мотоцикла-внедорожника.
     - Скажите,   мистер   Маркес,   местные   байкеры   часто  катаются  по
заброшенным штольням? - нахмурившись, обратился он к горняку.
     Тот отрицательно покачал головой:
     - Никогда.  Тут  в момент заблудишься в лабиринте или свалишься в ствол
глубиной   тысячу   футов.  Кроме  того,  от  шума  моторов  запросто  может
обрушиться  сгнившая  крепь  и образоваться завал. Нет, мистер Питт, во всем
Теллуриде не сыщешь такого идиота, который рискнул бы лихачить под землей.
     - Откуда  же  тогда они взялись? - спросила Пэт, ни к кому конкретно не
обращаясь.
     - Из  какой-нибудь  другой  шахты,  откуда  еще?!  Хотя  одному господу
известно,  каким  образом  они сподобились очутиться в той же штольне, что и
мы.
     - Забавное  совпадение,  вы  не находите, друзья? - вполголоса произнес
Питт,  всматриваясь  в глубь туннеля. Почему-то ему было не по себе, хотя он
сам  толком  не  знал,  что именно так на него повлияло. Он стоял неподвижно
как  статуя,  не  шевеля  ни  единым мускулом и чутко прислушиваясь к треску
мотора,  становившемуся  все  громче.  В  лабиринте  старой  шахты этот звук
воспринимался  как  нечто  чуждое  и  неуместное, вроде пресловутого слона в
посудной  лавке.  Питт  терпеливо  ждал  и дождался: в дальнем конце штольни
мелькнула и тут же пропала короткая световая вспышка.
     Пока   оставалось  неясным,  направляется  сюда  один  мотоциклист  или
несколько.   Но   при   любом   раскладе   следовало  рассматривать  их  как
потенциальную  угрозу. Лучше проявить излишнюю бдительность, чем потом локти
кусать.  Звучит вроде бы банально, но осторожный от природы Питт предпочитал
придерживаться старых принципов, что не раз спасало ему жизнь.
     План  действий  созрел  мгновенно:  он  повернулся  и, бесшумно ступая,
двинулся   в   обход  Эмброза  и  Маркеса.  Последние,  целиком  поглощенные
приближающимся   шумом   мотора  и  светом  фар,  не  обратили  внимания  на
аквалангиста,  тихо  прошмыгнувшего  вдоль  стены  в том направлении, откуда
должны  были вот-вот появиться непрошеные гости. Только Пэт успела заметить,
как  Питт тенью нырнул в узкую нишу между двумя стояками крепи и растворился
в темноте.
     Байкеров  оказалось  трое.  Их машины были оснащены мощными галогенными
фарами,  с  невыносимой  яркостью  бьющими  прямо  в глаза. Ослепленные люди
отворачивались,    прикрываясь   ладонями.   Мотоциклисты   остановились   в
нескольких  ярдах,  но  движков глушить не стали, а только переключили их на
холостой  ход.  Двое неторопливо спешились и направились в сторону Патриции,
Эмброза  и  Маркеса, а третий остался в седле своего железного коня. В свете
фар,  затянутые в черную кожу и в блестящих шлемах, они казались пришельцами
из  космоса.  Подойдя  вплотную,  они  подняли  защитные  щитки и застыли на
месте.
     - Господи,  до  чего  же  мы рады вас видеть! - восторженно воскликнула
Пэт.
     - Вам  бы  пораньше  объявиться,  когда  мы  действительно  нуждались в
помощи,  -  проворчал  вечно  недовольный  Эмброз.  -  Но  лучше поздно, чем
никогда.
     - Примите  мои  поздравления,  леди  и  джентльмены,  -  коротко кивнул
мотоциклист,  стоящий  справа;  голос  его  звучал  низко  и угрожающе. - Вы
проявили  необыкновенную  прыть.  Еще  час  назад  мы  были  уверены, что вы
утонули в святилище эменитов.
     - Эменитов? - озадаченно переспросила Пэт.
     - А вы вообще-то откуда, ребята? - вмешался Маркес.
     - Вам  ни  к чему это знать, - сухо ответил байкер, чем-то напоминавший
в  этот  момент  школьного  учителя,  услышавшего  от  надоедливого  ученика
очередной щекотливый вопрос.
     - Так вы знали, что мы отрезаны обвалом и вода в камере поднимается?
     - Да, - холодно подтвердил мотоциклист.
     - И  ничего не сделали? - Маркес, казалось, не мог поверить собственным
ушам. - Не попытались нас спасти или привести помощь?
     - Нет.
     "На  редкость  разговорчивый  тип",  -  подумал  Питт.  Если раньше его
томило   лишь   смутное  подозрение,  то  теперь  оно  переросло  в  твердую
уверенность,  что  эти  парни  отнюдь  не местные удальцы, отправляющиеся по
выходным     на    поиски    приключений,    а    вооруженные    до    зубов
киллеры-профессионалы.  И  живыми  они  их  отсюда не выпустят, хотя причины
столь  радикальной  акции  в  отношении  пожилого  горняка и двух безобидных
ученых  по-прежнему  оставались загадкой. Надо постараться на полную катушку
использовать  внезапность  - единственное преимущество, имевшееся на стороне
Питта.  Он  беззвучно  вытянул  нож  из  ножен  и  крепко  стиснул ребристую
рукоять.  Другого  оружия он с собой не прихватил, значит, придется обойтись
тем,  что  имеется.  Дирк  сделал  с  полдюжины  глубоких  вдохов и выдохов,
вентилируя  легкие,  несколько раз с силой сжал и разжал пальцы и пригнулся,
изготовившись к броску. Все, пора действовать. Теперь или никогда!
     - Мы  чуть  не  захлебнулись  и  едва  успели  выбраться,  - возмущенно
заявила  Пэт,  гадая  про  себя, что же задумал Питт, если только тот вообще
что-нибудь  задумал.  Мелькнула  непрошеная  мысль: уж не струсил ли он и не
прячется ли от опасности?
     - Мы знаем. Таков был наш план.
     - План? Какой план?
     - Вы  трое  должны  были  погибнуть.  -  Роковые слова, а в особенности
абсолютно  безразличный  тон ответа потрясли их так сильно, что заставили на
время   онеметь.   -   К   сожалению,   мы   недооценили   вашу   стойкость,
изобретательность  и  волю  к  жизни,  позволившие  вам  преодолеть завалы и
спастись  от  наводнения.  Но  это  уже  не  имеет  значения.  Вы всего лишь
отодвинули неизбежное.
     - Динамит... - пробормотал Маркес. - Тоже ваша работа?
     - Тоже наша, - без тени смущения признал байкер.
     Пэт  смотрела  на него расширенными от страха глазами лани, застигнутой
светом   фар  приближающегося  грузовика.  Она  поняла,  что  незнакомцы  не
догадываются  о  присутствии  Питта, и потому вела себя так, будто его здесь
нет  и  никогда  не было. А Луис и Том вообще думали, что он где-то у них за
спиной и тоже молчит, как и они, оцепенев от неожиданности и ужаса.
     - Но  для  чего  вам  наша  смерть?  -  снова  заговорила  Пэт дрожащим
голосом. - Какой смысл убивать совершенно незнакомых людей?
     - Вы видели череп и видели надписи.
     - Ну и что с того?! - прорычал Маркес, обуреваемый гневом и страхом.
     - Мы  не  можем  позволить,  чтобы  сведения  о вашем открытии вышли за
пределы этой шахты.
     - Но  мы  не  сделали  ничего  плохого,  -  возразил  Эмброз,  сохраняя
поразительное  спокойствие.  -  Мы  просто  ученые, исследующие исторические
памятники  прошлого.  Мы  не  ищем  сокровища,  нас интересуют исключительно
археологические  находки.  Лишать  жизни  только  за  это,  на мой взгляд, -
полнейшее безумие.
     Мотоциклист пожал плечами:
     - К  несчастью,  вы  оказались  замешаны  в  такие дела, от которых вам
следовало держаться подальше.
     - Но как вы вообще узнали, что мы туда отправились? - спросил Маркес.
     - Нам сообщили. Большего я вам сказать не могу.
     - Кто сообщил? Всего пять человек знали, где мы находимся.
     - Хорош  трепаться,  - буркнул второй байкер. - Время поджимает. Кончим
их здесь или доведем до ближайшего ствола?
     - Полнейшее  безумие,  -  повторил  Эмброз,  опять-таки не проявляя при
этом решительно никаких эмоций.
     Питт  бесшумно  выскользнул  из  ниши.  Звук его шагов заглушали ровное
стрекотание   мотоциклетных   движков   и   периодические   глухие   выбросы
отработанных  газов  из  выхлопных труб. Стремительный бросок, и он оказался
за  спиной  оставшегося  в  седле  байкера.  Тот с интересом прислушивался к
разговору главаря с будущими жертвами.
     Питту  не  раз  приходилось  убивать людей, но он не мог заставить себя
всадить  нож  в спину человеку, каким бы гадом тот ни был. Неуловимо быстрым
движением  перехватив нож рукояткой вперед, он нанес бандиту сильнейший удар
в  основание  шейных  позвонков.  Таким  ударом  можно  убить, но Питт хотел
только  вырубить  противника  и  в  последнее  мгновение слегка притормозил.
Мотоциклист  обмяк  и  мешком  повалился  в  объятия  аквалангиста, не успев
издать  ни  крика,  ни  стона.  Присев  на  корточки,  Питт  обхватил руками
бесчувственное  тело,  мгновение  подержал  на весу и мягко опустил вместе с
мотоциклом на рельсы. Двигатель продолжал тихо тарахтеть на холостом ходу.
     Быстро  отстегнув  нагрудник,  Дирк нащупал кобуру под мышкой и вытащил
из  нее новенький "Пара-Орднанс 10+1" - автоматический пистолет сорок пятого
калибра.  Направил  ствол  в  спину  стоящего  справа главаря и взвел курок.
Стрелять  из  "П-10"  ему прежде не приходилось, но увесистая прикладистость
оружия  к руке во многом напоминала его старый верный кольт того же калибра,
оставшийся,  к  сожалению,  в  бардачке принадлежащего НУМА джипа, в котором
Питт приехал в Колорадо из Вашингтона.
     Галогенные  фары  ярко  освещали  обоих  киллеров,  не  подозревающих о
присутствии  подкрадывающегося сзади аквалангиста в черном гидрокостюме. Но,
когда  дистанция  сократилась  до нескольких футов, Питт неосторожно пересек
световой  луч от фар лежащей на рельсах третьей машины, и его тут же заметил
Эмброз.
     - Как  вы там очутились?! - выпалил антрополог, изумленно выпучив глаза
и указывая на него пальцем.
     Послав  коротышке  мысленное  проклятие,  Питт  тщательно  прицелился и
положил палец на спусковой крючок.
     - К   кому   это   ты   обращаешься?  -  насторожился  главарь,  однако
оборачиваться   не   стал,   явно  подозревая  какой-то  подвох  со  стороны
профессора.
     - Всего лишь ко мне, - скромно признался Питт.
     Убийцы  показали себя суперпрофессионалами и отреагировали одновременно
и  слаженно,  как одно целое. Ни намека на удивление, ни малейшего колебания
или    неуверенности,   никаких   попыток   выиграть   время   переговорами.
Отработанным  до  синхронности  движением  оба  моментально  выхватили  свои
"П-10"  и  развернулись.  В  оловянных  глазах  киллеров  читалась  холодная
неумолимость.
     Питт  не собирался корчить из себя киногероя и изображать знакомую всем
по  многочисленным  боевикам позу: полицейский стоит на полусогнутых лицом к
преступнику  и  держит  ствол  обеими руками на уровне собственного носа. Он
предпочитал  куда  более  практичную  классическую  стойку:  тело  повернуто
боком,  глаза  смотрят  поверх плеча, оружие в вытянутой руке. Такая позиция
значительно  уменьшает площадь поражения со стороны противника и увеличивает
точность  прицеливания.  В  легендах  о  Диком Западе слишком много вранья и
игры  на публику. Питт знал, что на самом деле доживали до седин не воспетые
Голливудом  ковбои  с их умением мгновенно выхватить из кобуры шестизарядный
кольт,  а  те  стрелки,  что  точно  поражали цель и не торопились нажать на
спуск, пока не поймали ее на мушку.
     Первая  выпущенная  им  пуля  угодила  в шею лидера банды. Легкое, едва
уловимое  смещение  ствола  влево,  и второй выстрел поразил его сообщника в
грудь  мгновением  раньше,  чем  дуло  его пистолета оказалось направлено на
Питта.  С  трудом  верилось, что два человека могут действовать так быстро и
согласованно.  Будь  у  них  в  запасе  хотя бы десятая доля секунды, сейчас
поперек  рельсов  на  полу  штольни  валялся  бы  труп Питта с простреленной
головой.
     Под   низкими   сводами   забоя   выстрелы   прозвучали   оглушительной
артиллерийской  канонадой,  раскатившись гулким эхом по всей штольне. Секунд
десять,  а может, и двадцать, - хотя присутствующим они все равно показались
часами,  -  Пэт,  Эмброз  и  Маркес,  словно не веря своим глазам, оторопело
таращились  на  мертвые  тела.  Но постепенно в их оцепеневший от ужаса мозг
пришло  осознание  случившегося,  и  у  них  снова зародилась робкая надежда
выпутаться из этого кошмара живыми.
     - Что  тут...  что  вы  с  ними  сделали? - первой обрела дар речи Пэт,
подняв  на  Питта  полный страха и мучительной неуверенности взгляд. - Вы...
вы их застрелили?
     - Уж  лучше  я  их,  чем  они  вас,  - бодро ответил тот, обнимая ее за
плечи.  -  И не переживайте так за эту мразь, доктор О'Коннелл. Если хотите,
считайте  происшедшее  дурным  сном,  который  уже  закончился.  Или вот-вот
закончится, - добавил он после короткой паузы.
     Маркес переступил через рельсы и склонился над мертвыми киллерами:
     - Кто эти люди?
     - Над  этой  загадкой  пускай ломает голову полиция, - ответил Эмброз и
повернулся к Питту:
     - Разрешите  в  знак искренней благодарности пожать вам руку, мистер...
-  Он  вдруг  запнулся  и  ошарашенно  посмотрел  на аквалангиста. - Господи
помилуй!  А  ведь  я  даже не знаю имени того, кто спас мне... спас всем нам
жизнь!
     - Дирк Питт, - наклонив голову, представился человек из НУМА.
     - Я  перед вами в неоплатном долгу, мистер Питт, - церемонно поклонился
в  ответ антрополог, в чьем голосе только очень чуткий слух сумел бы уловить
намек на нечто иное, чем просто благодарность.
     - И я тоже! - с чувством хлопнул Питта по спине Маркес.
     - Как  вы  думаете,  через какую шахту они проникли сюда? - спросил его
Питт. Горняк на миг задумался:
     - Скорее всего, через "Парадиз".
     - Получается,  они  сознательно отрезали себе путь к отступлению, когда
взорвали заряд, вызвавший сход лавины, - удивился Эмброз.
     Питт утвердительно кивнул:
     - Именно  так.  Они  знали,  что смогут выбраться на поверхность другим
путем.  А  вот  со вторым взрывом допустили промашку, заложив слишком мощный
заряд.  Вряд  ли  эти  парни  рассчитывали  на  такой  эффект. Мне почему-то
кажется,  что все эти многочисленные завалы и стремительный прорыв подземных
вод на верхние горизонты отнюдь не входили в их планы.
     - Сходится,  -  кивнул  Маркес.  -  Поскольку  они находились по другую
сторону  отрезавшего нас завала, то располагали достаточным запасом времени,
чтобы,  опережая  наводнение, спокойно подняться на мотоциклах по наклонному
стволу  и выбраться на поверхность через заранее намеченный боковой выход. А
когда  оказалось,  что  его  тоже завалило, принялись раскатывать по верхним
горизонтам в поисках другого пути...
     - А  потом,  проплутав  несколько часов, вышли прямо на нас, - закончил
Эмброз.
     - Им  было  проще,  чем  нам,  - заметил Питт. - Они сразу поднялись по
главной  штольне  "Парадиза"  на  этот  уровень,  в  то  время как мы совсем
выдохлись, корячась в вертикальных стволах.
     - А я сперва решил, что они нас специально искали, - буркнул Маркес.
     Питт   промолчал,   не   желая   вступать  в  ненужные  споры,  но  сам
придерживался  усредненной  версии:  целенаправленно  искать  их начали лишь
после  того, как они выбрались на верхние уровни, а кружившие по ним киллеры
обнаружили свежие следы и пустились в погоню.
     - Бред  какой-то  шизоидный,  -  пробормотала Пэт, завороженно глядя на
распростертые  тела  лжебайкеров.  -  Хотела бы я знать, что он имел в виду,
когда  сказал: "Вы оказались замешаны в такие дела, от которых вам следовало
держаться подальше"?
     Питт философски пожал плечами:
     - Что  толку  гадать понапрасну? Меня больше интересует: кто их послал?
А  вообще-то я простой инженер-механик, который промок насквозь и замерз как
собака,  и сейчас меня на самом деле всерьез волнует только один вопрос: где
бы  раздобыть  отбивную  на  ребрышках  по-колорадски,  средне-прожаренную и
потолще, и стаканчик текилы.
     - Для   простого   инженера  вы  прямо-таки  виртуозно  управляетесь  с
пистолетом, - с подковыркой заметил Эмброз.
     - Чтобы   застрелить  человека  сзади,  виртуозность  не  требуется,  -
цинично парировал Питт.
     - А  с этим что делать будем? - спросил Маркес, указывая на оглушенного
Питтом третьего бандита.
     - Веревок  у  нас нет, так что снимем с него сапоги. Босиком по штольне
он далеко не уйдет.
     - Хотите оставить его здесь?
     - Не  вижу  смысла  тащить  с собой бесчувственное тело. Приложил я его
изрядно,  так что, когда сюда заявятся шериф или его помощники, этот парень,
скорее  всего,  еще  будет  валяться  в  отключке. Кстати, кто-нибудь из вас
умеет ездить на мотоцикле?
     - В  молодости  я  лет  десять  гонял  на  "Харлее",  -  ностальгически
вздохнув, ответил Маркес.
     - А  у  меня до сих пор старенькая "Хонда-Суперспорт" в гараже стоит, -
похвасталась Пэт. - Папино наследство, между прочим.
     - Управляетесь с ней?
     - Пока  училась  в  колледже,  постоянно  каталась.  Да и сейчас иногда
выезжаю по выходным. Питт посмотрел на нее с уважением:
     - Так  вы  у  нас, выходит, "амазонка в кожаных штанах" - так, кажется,
называют женщин в седле мотоцикла?
     - Примерно так, - кивнула Патриция.
     - А вы, док? - повернулся Питт к Эмброзу.
     - В   жизни  не  садился  на  эти  дурацкие  тарахтелки.  А  почему  вы
спрашиваете?
     - Да   потому,  что  в  нашем  распоряжении  три  отличных  внедорожных
"Судзуки  Суперкросс",  и  почему бы не воспользоваться ими, чтобы сократить
дорогу домой.
     Маркес ухмыльнулся, сверкнув зубами:
     - Я за!
     - Лучше  уж  я подожду, пока появится шериф, - поморщился антрополог. -
Поезжайте  одни. И побыстрее возвращайтесь - мне совсем не улыбается торчать
тут  в обществе двух мертвых киллеров и одного живого хотя бы минутой дольше
сверх необходимого.
     - Ну  а  мне  не  улыбается  оставлять  вас  наедине с этим живым, док.
Ручаюсь, на заднем сиденье за моей спиной вам будет гораздо комфортней.
     Но Эмброз оставался непреклонен.
     - По-моему,  эта  дурацкая  машина вовсе не приспособлена для перевозки
пассажиров,  и  будь я проклят, если на нее сяду! К тому же я слишком дорожу
своими  мозгами,  чтобы  смазывать  ими  ржавые  рельсы, вылетев из седла, а
такое легко может произойти, потому что ехать вам придется по шпалам.
     - Что ж, будь по-вашему, - уступил наконец Питт упрямому антропологу.
     Наклонившись,  он  вынул  пистолеты  из  рук  мертвецов. Его не терзали
угрызения  совести: эти двое были профессиональными убийцами, хладнокровными
и  беспощадными,  в  то время как он применил оружие исключительно в порядке
самозащиты.  Не  спусти  он курок первым; лишились бы жизни трое ни в чем не
повинных  людей,  не  говоря  уже о нем самом, чего Питт отнюдь не собирался
допустить ни при каких обстоятельствах.
     Один  пистолет  он  протянул  коротышке и кивнул в сторону лежащего без
сознания киллера:
     - Старайтесь  не подходить к этому типу ближе, чем на двадцать футов, и
не  спускайте  с  него  глаз.  Даже  если он только моргнет, сразу берите на
мушку.  Свой  фонарь я тоже оставляю вам. Батареек должно хватить до прихода
шерифа.
     - Вряд  ли  я  смогу  выстрелить  в  другое  человеческое существо, - с
сомнением  покачал  головой  Эмброз,  но  жесткие  стальные  нотки  в голосе
антрополога заставляли предположить обратное.
     - Напрасно,  док,  вы  считаете  этих  тварей людьми. Это хладнокровные
палачи,  которые  походя  перережут  горло  женщине  или  ребенку,  а  потом
спокойно  пойдут есть мороженое или смотреть кино. Ладно, не буду вас больше
уговаривать.  Не  хотите  стрелять, не надо, но вот вам мой совет: если этот
тип   хотя   бы  дернется,  сразу  успокойте  его  булыжником  по  башке.  -
Напутствовав  таким  образом  несговорчивого  профессора, Питт сунул за пояс
невостребованный пистолет и шагнул к ближайшему "судзуки".
     На  ознакомление  с  системой управления все еще тарахтящих на холостом
ходу  мотоциклов  байкерам-ветеранам потребовалось меньше минуты. Помахав на
прощание   Эмброзу,  Питт  стартовал  первым,  Пэт  и  Маркес,  с  небольшим
интервалом,  тронулись вслед за ним. Между рельсами и стенкой штольни машина
не  помещалась  -  мешали рукоятки руля, - так что пришлось держаться строго
по  центру  узкоколейки.  От немилосердной тряски жесткая подвеска "судзуки"
не  спасала,  поэтому  езда  по  шпалам  не  доставляла,  мягко  говоря,  ни
малейшего  удовольствия. Пэт, к примеру, в первые минуты движения испытывала
ощущение,  будто  ее  засунули  в барабан стиральной машины. Но со временем,
методом  проб  и  ошибок,  Питту  удалось  определить  скоростной режим, при
котором  вибрация  становилась  минимальной.  Оптимальный  вариант  оказался
равен   примерно  двадцати  пяти  милям  в  час  -  черепашья  скорость  для
асфальтового  шоссе,  но  сопряженная  с  риском  для жизни в условиях узкой
штольни.
     Многократно  усиленное  акустикой  шахты стаккато выхлопов отдавалось в
ушах  грохотом  хард-рока. Мечущиеся лучи фар высвечивали то шпалы и рельсы,
то  бревна  кровли.  Из-за этого Питт чуть не врезался в вагонетку, передняя
часть   которой   уходила   в   боковой   квершлаг,   а   задняя  наполовину
перегораживала   путь.   Преодолев  пологий  подъем  по  наклонному  стволу,
мотоциклисты  попали  на  верхний уровень шахты, обозначенной в компьютерной
карте   как  "Ситизен".  Остановившись  на  пересечении  двух  штолен,  Питт
сверился с монитором.
     - Мы  не  заблудились? - встревоженно спросила Пэт; чтобы перекрыть шум
выхлопов, ей пришлось кричать.
     - Все  в  порядке,  - крикнул в ответ Питт. - Еще двести ярдов влево, и
мы  окажемся  в  старой  штольне,  которая,  как  утверждал  мистер  Маркес,
начинается под рестораном отеля "Нью-Шеридан".
     - Вход  в  заявку О'Рейли застроили больше ста лет назад, - предупредил
Маркес. - Там нам никак не выбраться.
     - За погляд денег не берут, - отшутился Питт. - Вот мы и поглядим.
     Отпустив  сцепление  и  переключив скорость, он лихо рванул с места, но
уже  через  несколько  минут  пришлось  резко  тормозить. Рельсы обрывались,
упершись  в кирпичную стену, наглухо перекрывшую выход. Прислонив мотоцикл к
крепежному бревну, Питт внимательно осмотрел кладку при свете фар.
     - Я  же  говорил,  что  надо  искать  другой  путь,  -  с укором сказал
подъехавший  Маркес,  не  торопясь  вылезти из седла и не глуша мотор. - Эта
стена - часть фундамента гостиницы.
     Питт  пропустил  его  слова  мимо  ушей,  как  будто мысленно находился
где-то  за  тысячи  миль  отсюда.  Медленно,  как  во сне, он вытянул руку и
осторожно  провел пальцами по старой кладке из красного обожженного кирпича.
Не  прервал он своего занятия, даже когда подкатила Пэт и ядовитым тоном, за
которым, однако, угадывалась смертельная усталость, потребовала объяснений:
     - Ну и куда теперь прикажете податься?
     - Туда,  -  бросил  Питт, по-прежнему не оборачиваясь и жестом указывая
на  кирпичную  стену.  -  А вас, друзья, я бы попросил освободить подъездной
путь.
     Пэт  с Маркесом послушно перетащили обе машины через рельсы, прислонили
их  к стене штольни и выжидательно уставились на Питта. До них еще не дошло.
Не  дошло  и  минуту  спустя,  когда  тот,  закончив  осмотр,  оседлал  свой
"судзуки",  дал  газ,  взметнув на развороте щебень из-под заднего колеса, и
поехал  назад,  в  глубь  штольни.  Потом  они  услышали,  как  Питт несется
обратно,  набирая  скорость,  и  увидели  бешено пляшущий на бревнах крепи и
плахах шпал луч от фары его мотоцикла.
     Маркес  на взгляд определил, что Питт разогнался почти до тридцати миль
в  час, и похолодел от страха: "Безумец! Что он делает?! Ведь он же сейчас в
лепешку..."  Но в десяти ярдах от стены Питт вытянул ноги, уперся в рельсы и
привстал,  как  на стременах, выпуская из-под себя рвущийся вперед мотоцикл.
Откинувшись  назад  всем  телом,  чтобы  погасить  инерцию,  он  скользил по
рельсам  еще  футов  двадцать,  каким-то чудом удерживая равновесие. Наконец
одна  нога  сорвалась, но Питт был к этому готов. Вовремя сгруппировавшись и
свернувшись клубком, он мячиком покатился по шпалам.
     Освобожденный  "судзуки"  все  еще  сохранял вертикальное положение, но
уже  начал угрожающе крениться набок, когда переднее колесо соприкоснулось с
кирпичной  кладкой.  По  ушам  полоснул  визг рвущегося металла, взметнулась
клубами   бурая   пыль,   а  массивный  внедорожник,  с  легкостью  проломив
растрескавшийся  от  времени  тонкий  кирпичный  слой,  с  лязгом и грохотом
обрушился внутрь.
     Пэт  опомнилась  первой  и  бросилась  к Питту, который тоже врезался в
кладку,  едва  не  последовав за своим мотоциклом. Она почти не сомневалась,
что  он  погиб,  но аквалангист вдруг приоткрыл один глаз и весело подмигнул
ей.  Из рассеченной скулы обильно струилась кровь, смешиваясь с запорошившей
лицо  кирпичной пылью, что ничуть не мешало Питту скалить зубы в широкой, до
ушей, торжествующей ухмылке:
     - Пускай теперь Ивел Найвел попробует повторить мой трюк!
     - Слава  богу!  -  воскликнула  Пэт.  -  Я уж думала, вы себе все кости
переломали.
     - Да  нет,  вроде  целы,  -  успокоил  ее  Питт,  тем не менее с трудом
поднимаясь на ноги и морщась от боли. - Разве что погнулись маленько.
     - Видал  я  психов,  но такого первый раз в жизни встречаю, - проворчал
Маркес, неодобрительно качая головой.
     - Может  быть,  -  тут же откликнулся Питт, - но ведь сработало! И даже
лучше, чем я рассчитывал.
     Осторожно   массируя  ушибленное  левое  плечо,  он  кивком  указал  на
пробитую  в  кирпичной  стене дыру. Боль в ребрах и выбитой ключице временно
вывела  его  из  строя,  так  что  Маркесу  пришлось  в  одиночку выламывать
кирпичи,  расширяя  пролом. Отшвырнув в сторону последний обломок кладки, он
заглянул  внутрь,  подсвечивая  себе  лампой.  Процесс  обозрения  затянулся
секунд  на  тридцать,  после чего горняк вновь обратил к терпеливо ожидающим
спутникам  свою  заметно  помрачневшую  физиономию и с невыразимой скорбью в
голосе объявил:
     - Кажется, мы здорово влипли.
     - А что такое? - удивилась Пэт. - Там нет выхода?
     - Выход-то  есть, - тяжело вздохнул Маркес, - да только влетит он нам в
такие бабки, что страшно становится!
     - Бабки?  - Питт, прихрамывая, доковылял к дыре и засунул в нее голову.
- О нет, только не это! - простонал он.
     - Да что там такое?! - взмолилась Пэт, сгорая от любопытства.
     - Мотоцикл,  -  уныло  ответил  Питт. - Он угодил прямо в винный погреб
ресторана  и  разнес вдребезги сотни полторы бутылок марочного вина, которое
сейчас стекает в канализацию.

                                     6

     Шериф  Джеймс  Иген-младший  руководил  спасательными работами на шахте
"Парадиз"  и  не  поверил своим ушам, когда дежурный по участку сообщил, что
Луис  Маркес арестован полицией Теллурида в отеле "Нью-Шеридан" по обвинению
в  незаконном  проникновении  со  взломом.  Такое  как-то  даже  в голове не
укладывалось.  Да  и  откуда  он  мог объявиться в городе, если жена Маркеса
утверждала,  что  ее  муж и двое ученых отправились в шахту задолго до схода
лавины  и  сейчас  находятся  там? Теряясь в догадках и терзаясь сомнениями,
Иген  оставил  командование на бригадира спасателей, сел в машину и поехал в
гостиницу.
     Чего  он  никак  не  ожидал  увидеть  на  месте  происшествия,  так это
искореженный  мотоцикл,  застрявший  среди  ящиков  с  разбитыми бутылками и
непонятно  каким  образом попавший в винный подвал. Удивление шерифа заметно
возросло,   когда   он  обнаружил  в  конференц-зале  отеля,  куда  временно
поместили  задержанных,  хорошо известного ему Луиса Маркеса в компании двух
незнакомцев,  мужчины  и женщины. Все трое выглядели так, будто выбрались из
сточной  канавы,  -  мокрые, грязные, оборванные. На запястьях подозреваемых
наручники,  у  дверей бдительная охрана в лице двоих помощников шерифа. Один
из  них  кивком  указал  на  второго  мужчину,  почему-то  одетого  в черный
гидрокостюм:
     - Вот у этого целый арсенал нашли, шеф!
     - Предъявите изъятое оружие, - официальным тоном скомандовал Иген.
     Помощник    с    готовностью   продемонстрировал   три   автоматических
"Пара-Орднанс" сорок пятого калибра.
     Бегло осмотрев пистолеты, шериф переключился на Маркеса:
     - Как,  черт побери, ты умудрился выбраться из шахты и очутиться здесь?
Спасатели  роют, как кроты, жена вся изнервничалась, а он хулиганит! Ты что,
Луис, старина, сквозь стены просачиваться научился?
     - Кончай  подкалывать,  Джимми!  -  огрызнулся  Маркес. - Прогуляйся-ка
лучше  по  штольне со своими ребятами. Ярдов через двести свернете направо в
старый  квершлаг.  Там найдешь парочку жмуриков и профессора Томаса Эмброза.
Профессор  настоящий,  из университета, только вот из какого - не упомню. Он
третьего киллера сторожит.
     На   лице   шерифа  Игена  отразился  вполне  естественный  скептицизм,
грозящий  в любой момент перерасти в нечто большее. Он сел, откинулся вместе
со  стулом,  балансируя  на  задних  ножках,  и  вытянул  из кармана рубашки
блокнот с авторучкой.
     - Давай-ка лучше по порядку, дружище.
     Все  еще  на  что-то  надеясь,  Маркес  поведал  о завале и затоплении,
весьма  своевременном  появлении  Питта,  спасении  из  таинственной пещеры,
столкновении   с   трио  наемных  убийц  и  вынужденном  несанкционированном
проникновении  в  винный  погреб  отеля. Поначалу рассказ горняка изобиловал
подробностями,  но  вскоре  он  ощутил  явное  недоверие  со стороны Игена и
заторопился,  перескакивая  с  одного  на  другое  и  с тоской сознавая, как
неубедительно  и  фантастично  звучит излагаемая им версия. Окончательно пав
духом, Маркес принялся умолять Игена поспешить на помощь Эмброзу:
     - Черт  тебя  побери.  Джим,  не будь упрямым ослом! Неужели так трудно
оторвать  задницу  от  стула и сходить посмотреть?! Клянусь, я говорю чистую
правду!
     Иген  знал  Маркеса давно и глубоко уважал за честность и порядочность,
но  сейчас  тот  городил  такое, что поверить без доказательств он просто не
мог.
     - Хорошо,  теперь давайте подытожим, что мы имеем, - задумчиво произнес
шериф,  вертя  в  руках  авторучку.  - Черный череп из обсидиана, непонятные
настенные  надписи в пещере, вырезанной неизвестно кем в толще скал, наемные
киллеры,  разъезжающие на мотоциклах по заброшенным выработкам, два трупа...
Между  прочим,  если  последний  пункт  не  плод  твоей  фантазии,  вы  трое
подпадаете под подозрение в убийстве.
     - Я  готова  подтвердить  под  присягой  все,  что  сообщил  вам мистер
Маркес,  -  впервые  с  начала  допроса  заговорила  Пэт. - Почему вы ему не
верите?
     - Минутку, мэм. Ваше имя и род занятий, пожалуйста?
     - Патриция  О'Коннелл,  доктор  лингвистики,  -  устало ответила она. -
Работаю в университете штата Пенсильвания.
     - И по какой причине вы оказались в шахте?
     - Я  занимаюсь  древними  языками.  Меня  пригласили  в Теллурид, чтобы
расшифровать загадочные надписи, обнаруженные мистером Маркесом.
     Несколько  секунд  Иген  в  упор  смотрел  на  нее  холодным  изучающим
взглядом  профессионального  полицейского.  Любопытная  особа. И вроде бы не
дурнушка  - особенно если ее приодеть, причесать и подкрасить. Но поверить в
ее  докторскую  степень по древним языкам - это, пожалуй, перебор... Сидящая
перед  ним  женщина  с  мокрыми  сосульками  спутанных  волос и перемазанной
физиономией сейчас больше всего походила на бездомную побирушку.
     - Что  ж,  допустим,  -  неторопливо  произнес  шериф, - но пока в моем
распоряжении  всего  два  неоспоримых  факта:  разбитый  мотоцикл, возможно,
краденый, и разгромленный винный погреб этого отеля.
     - Перестань  пороть  чушь,  Джим,  -  взмолился Маркес. - Надо выручать
доктора Эмброза!
     - Я  пошлю  своих  людей  в  шахту  не раньше, чем уверюсь в истинности
ваших показаний! - отрезал Иген.
     Джеймс  Иген занимал должность шерифа графства Сан-Мигель восьмой год и
всегда  работал  в полном согласии и взаимопонимании с силами правопорядка в
Теллуриде.   Убийства   на   его   территории  случались  крайне  редко.  Из
правонарушений  чаще  всего  приходилось  сталкиваться  с вождением в пьяном
виде,  мелким  воровством,  хулиганством,  бытовыми преступлениями. Проблема
наркотиков  возникала  только  летом, когда Теллурид наводняли толпы молодых
людей,  приезжающих  на  традиционные  фестивали  кантри  или джаза. Местные
жители  Игена  уважали  и  ценили.  К  службе он относился серьезно, но слыл
своим  в  доску компанейским парнем, всегда готовым пропустить кружку пива в
одной  из  местных  забегаловок  и  посмеяться  над  незамысловатыми шутками
завсегдатаев.  Не  отличаясь  ни высоким ростом, ни мощным телосложением, он
мастерски  владел  лицевыми  мускулами: когда Иген находился при исполнении,
обычно  хватало  одного  взгляда  из-под  строго  насупленных  бровей, чтобы
поставить на место самого буйного нарушителя общественного порядка.
     - Могу  я  попросить  вас  о  небольшом одолжении, шериф? - обратился к
нему  третий  задержанный  -  высокий  мужчина  с  усталым,  помятым лицом в
изодранном  гидрокостюме.  Вид  у него был такой, будто его протащили сквозь
лопасти водяного насоса.
     По  первому  впечатлению  Иген  определил  возраст подозреваемого лет в
сорок  пять, однако, присмотревшись повнимательней, понял, что тот на добрых
пять  лет моложе, а старит его резкость словно топором вырубленных черт лица
и  выдубленная  ветром и солнцем бронзовая от загара кожа. "Рост шесть футов
и  три  дюйма, вес сто восемьдесят пять фунтов, волосы черные и волнистые, с
небольшой  проседью  на  висках.  -  По  въевшейся  в кровь за годы службы в
полиции  привычке,  шериф  автоматически  фиксировал приметы предполагаемого
преступника.  -  Брови  темные,  густые,  глаза зеленые; нос прямой и узкий,
губы  четко  очерчены,  уголки  губ  чуть  приподняты,  создавая впечатление
непроизвольной  усмешки". Вроде бы ничего особенного, но Игену его поведение
показалось  не совсем обычным для арестованного. Причем заинтриговало шерифа
не  столько  его  видимое  безразличие к происходящему - многие преступники,
попав  в  руки  закона, впадают в апатию, - сколько ироничная, независимая и
как  бы отстраненная манера держаться. Попытка применения излюбленной Игеном
тактики  устрашить,  деморализовать и подавить волю допрашиваемого вдребезги
разбилась  о  глыбу несокрушимого спокойствия, демонстрируемого человеком по
ту сторону стола.
     - Смотря  о  каком,  -  хмуро  пробурчал  Иген.  первым отведя взгляд и
уткнувшись в блокнот. - Ваше имя?
     - Дирк Питт.
     - И чем же вы занимаетесь, мистер Питт?
     - Государственный   служащий.  Возглавляю  отдел  специальных  проектов
НУМА.
     - Как вы попали в шахту?
     - Да  просто  проезжал мимо и подумал, что было бы занятно побродить по
старым выработкам, золотишко поискать...
     Иген  начал  медленно  закипать, отчетливо сознавая, что преимущество в
этом диалоге отнюдь не на его стороне.
     - Ваши  остроты неуместны, мистер Питт, и в дальнейшем попрошу обойтись
без них! Итак, я вас слушаю.
     - Если  я  дам  вам  номер  телефона,  вы  не откажете мне в любезности
позвонить  по  нему? - утонченно вежливо, без тени враждебности, осведомился
Питт.
     - Желаете  поговорить  со  своим  адвокатом?  Что  ж, это ваше право. -
Нет-нет,  я  ни  с  кем  разговаривать  не  собираюсь,  вы меня не правильно
поняли.  Я  всего  лишь предлагаю вам воспользоваться самым быстрым способом
для  удостоверения  моей  личности и занимаемой должности. Один звонок - что
может быть проще?
     Иген на секунду задумался, потом передал через стол блокнот и ручку.
     - Ладно, давайте номер.
     Питт написал что-то в блокноте и вернул его шерифу.
     - Это  междугородний звонок. Можете позвонить за счет вызываемого, если
хотите.
     - Сами оплатите в отеле, - принужденно улыбнулся Иген.
     - Вы  будете  говорить  с  адмиралом Джеймсом Сэндекером, - предупредил
Питт.  -  Это  номер  его  персонального  телефона.  Назовите  ему мое имя и
введите в курс дела.
     Иген  подошел к аппарату на соседнем столе, запросил выход на межгород,
набрал номер и заговорил в трубку после короткой паузы:
     - Адмирал  Сэндекер? Добрый вечер, сэр. Вас беспокоит шериф Джеймс Иген
из  графства  Сан-Мигель,  штат  Колорадо.  Мы  задержали  человека, который
утверждает, что работает у вас. Его имя Дирк Питт.
     Иген  выслушал короткий вопрос абонента на другом конце провода, кивнул
и  кратко  обрисовал  ситуацию,  упомянув,  между прочим, что Питта, по всей
видимости,  придется взять пол арест по обвинению в преступном проникновении
второй  степени,  воровстве  и вандализме. Сразу после этого сообщения шериф
вдруг  замолчал,  увял  лицом  и  в  течение последующих десяти минут стоял,
вытянувшись  по  стойке  "смирно",  как  будто  разговаривал если не с самим
Господом,  то, по крайней мере, с его заместителем. Несколько раз он покорно
повторил:  "Так  точно,  сэр! Будет исполнено, сэр", а когда повесил трубку,
мешком  повалился  на  стул,  вытер  рукавом  мундира  пот со лба и обалдело
уставился на Питта.
     - Ну и босс у вас, мистер Питт. Сущий дракон!
     - Да, иногда он производит такое впечатление, - рассмеялся Дирк.
     - Он рассказал о вас поразительные вещи.
     - А ущерб возместить не предложил?
     Иген ухмыльнулся:
     - Сказал, что вычтет из вашей зарплаты.
     - А  что  еще  сказал  этот  ваш  адмирал?  -  не  выдержала  снедаемая
любопытством Пэт.
     - Да  много  чего,  -  поежился Иген. - А в частности, адмирал Сэндекер
произнес  любопытнейшую  фразу.  Цитирую  -  "Слушай  меня, сынок. Ты можешь
безоговорочно  верить  каждому  слову  мистера  Питта,  даже  если  он вдруг
заявит, что в Гражданской войне победил не Север, а Юг".

                                    ***

     Питт  и  Маркес  в  сопровождении  Игена  и  одного  из  его помощников
пробрались  в  штольню  сквозь  пролом  в  стене  винного  погреба. Миновали
брошенные  мотоциклы,  торчащую  из  бокового  туннеля  старую  вагонетку  и
поспешно двинулись дальше.
     В  узкой  трубе  туннеля  расстояние скрадывалось темнотой, и даже Питт
затруднился   бы  точно  определить,  сколько  они  уже  прошли.  По  грубым
прикидкам,  от  того  места,  где  остались  доктор Эмброз и пленный киллер,
подвал  отеля  отделяло  примерно  три четверти мили. Через каждые несколько
сот   футов   Питт  выключал  фонарик,  одолженный  у  помощника  шерифа,  и
вглядывался  в  темноту  -  не мелькнет ли где проблеск света. Когда, по его
расчетам,  они  достигли  цели, Питт остановился и посветил в глубь штольни,
насколько доставал луч фонарика.
     Потом щелкнул выключателем. Впереди царил лишь кромешный мрак.
     - По-моему, мы пришли, - повернулся он к Маркесу.
     - Не  может  быть,  - усомнился тот. - Доктор Эмброз наверняка дал бы о
себе  знать,  увидев  свет  и  услышав  наши  голоса.  Позвал бы или фонарем
посигналил...
     - Что-то  здесь  не  так.  -  Питт  направил  луч на углубление в стене
туннеля. - А вот и ниша, где я прятался, когда мотоциклисты подъехали.
     - Почему стоим? - осведомился подошедший Иген.
     - Звучит, конечно, по-идиотски, - ответил Питт, - но они исчезли.
     - А вы уверены, что они вам не померещились?
     - Чертовщина  какая-то,  -  пробормотал  Маркес. - Богом клянусь, Джим,
место  правильное!  Вон  там  валялись  два дохлых киллера, чуть поодаль, на
рельсах  - третий в отключке, а доктора Эмброза мы оставили прямо здесь, где
стоим.
     Питт,  не  обращая  внимания  на  шерифа,  опустился  на  колени. Очень
медленно обвел лучом фонарика полукруг, изучая каждый дюйм пола и рельсов.
     - Что  это  вы...  -  начал  было  Маркес,  но Питт резко вскинул руку,
призывая  спутников  к молчанию. Он хотел доказать Игену, что тот имеет дело
не  с  лунатиками,  а  с нормальными людьми. Даже если Эмброз куда-то пропал
вместе  с одним живым и двумя мертвыми киллерами, то должны остаться хотя бы
следы   их   пребывания.   Питт   собирался  подобрать  стреляные  гильзы  и
продемонстрировать  их  Игену,  но ничего похожего на латунные цилиндрики не
обнаружил.  И  вдруг волосы у него на голове зашевелились. Ползая на коленях
по  щебенке,  он  каким-то  шестым  чувством  уловил  смертельную опасность,
исходящую  от  почти  незаметной  проволочки, протянутой вдоль стены всего в
полутора  футах  от  него,  -  такой  тонкой,  что  она даже тени не давала.
Пройдясь  лучом по проволоке, Питт обнаружил засунутый между бревнами кровли
и стояка черный брезентовый сверток.
     - Скажите,  шериф, - приглушенным голосом спросил Питт, - вы, случайно,
не проходили курс обучения по обезвреживанию бомб?
     - Я  сам преподаю этот предмет - еще в армии стал классным специалистом
по  разминированию,  -  не  без  гордости  ответил  Иген и тут же озадаченно
поднял брови. - А в чем дело?
     - У  меня  такое  ощущение,  что  нас  собирались отправить в мир иной,
причем  по  частям.  -  Он  навел  фонарь  на проволоку, тянущуюся от пола к
кровле туннеля. - Если не ошибаюсь, нам приготовили мину-ловушку.
     Шериф  медленно  приблизился,  опустился  на  колени рядом с Питтом и с
расстояния  в несколько дюймов впился глазами в смертоносный проводок. Затем
поднял  голову,  увидел  сверток,  осторожно  поднялся  на  ноги и тщательно
обследовал  его  со  всех  сторон.  Когда  он  снова  повернулся  к  Питту и
заговорил, в голосе полицейского сквозило нескрываемое уважение:
     - Вы несомненно правы, мистер Питт. Похоже, кто-то вас очень не любит.
     - И  вас  тоже, шериф. Они наверняка знали, что мы вернемся за доктором
Эмброзом вместе с вами и вашими людьми.
     - Но  где  же  профессор?  -  растерянно  спросил Маркес. - Куда он мог
подеваться?
     - Могу  предложить  парочку  версий, - отозвался Питт. - Первая: киллер
пришел  в  сознание, каким-то способом обманул бдительность доктора Эмброза,
убил  его  и  сбросил  тело в ближайший шахтный ствол. Потом поставил мину и
удрал по другой штольне, ведущей наружу.
     - Вам бы сказки сочинять, - буркнул Иген.
     - Во всяком случае, эта версия объясняет присутствие мины-ловушки.
     - Откуда мне знать, что ее поставили не вы?
     - У меня нет мотива.
     - Отстань  ты  от него, Джим! - с досадой сплюнул Маркес. - Мистер Питт
последние  пять  часов  все  время находился у меня на глазах. А сейчас всем
нам  жизнь  спас. Если б даже эта штука нас сразу не прикончила, так обвалом
точно бы всех похоронило!
     - Мы  пока  не знаем точно, есть ли в этом свертке взрывчатка, - упрямо
насупился Иген.
     - Тогда   дерните   за  веревочку  и  увидите,  что  там  откроется,  -
усмехнулся   Питт.  -  Только  я  не  собираюсь  торчать  поблизости,  чтобы
разделить  вашу  участь.  -  Он  легко  вскочил  на ноги и прогулочным шагом
направился в сторону отеля.
     - Одну минутку, мистер Питт! Я с вами еще не закончил.
     Питт остановился и обернулся.
     - У вас есть другой план, шериф?
     - Есть.  Хочу  вытащить  этот узелок и обезвредить взрывное устройство.
Если, конечно, оно там есть.
     - Я  бы  на  вашем  месте этого не делал, - покачал головой Питт. - Это
вам  не кустарная бомба, которую какой-нибудь начинающий террорист смастерил
у  себя  на  заднем дворе. Готов биться об заклад на свое ближайшее месячное
жалованье,  что  эта  изготовлена  специалистом-экспертом  и  взорвется  при
малейшем прикосновении.
     Иген   заколебался;   видимо,  аргументация  Питта  произвела  на  него
впечатление.
     - Если у вас есть идея получше, я готов ее выслушать.
     - В  паре  сотен  ярдов  отсюда  стоит  на  рельсах  старая  вагонетка.
Подтолкнем  ее,  раскатим  немного  и  пускай  едет.  Зацепит за проволоку и
взорвет мину.
     - Кровля рухнет, - предупредил Маркес. - Штольню засыплет навсегда.
     Питт пожал плечами:
     - Вряд  ли  мы  обездолим  следующие  поколения,  лишив их удовольствия
прогуляться  именно  по  ней. Не думаю, что за последние семьдесят лет здесь
побывал кто-то еще, кроме нас.
     - Не  лишено смысла, - согласился наконец Иген. - Да и заряженную бомбу
нельзя оставлять - не дай бог, забредет кто случайно!
     Минут  через  пятнадцать  Питт, Иген, Маркес и помощник шерифа, пыхтя и
обливаясь   потом,   выкатили   вагонетку   на  стартовую  позицию.  Сначала
тяжеленные  железные  колеса натужно скрипели, не желая проворачиваться, но,
когда  застывшая  смазка  осей  слегка  разогрелась  и  проникла в роликовые
подшипники,  дело пошло веселее. До заминированного участка оставалось около
пятидесяти ярдов. Дальше дорога шла под уклон.
     - Конечная  остановка,  -  объявил  Питт. - Хороший толчок - и она милю
проедет.
     - Если в ближайший ствол не свалится, - добавил Маркес.
     Все  четверо  дружно  уперлись в задник, разгоняя вагонетку, пока та не
набрала  скорость  и  не начала двигаться вперед самостоятельно. Пробежав по
инерции  еще  пару шагов, они остановились, чтобы перевести дух. Только лучи
их  фонариков  сопровождали  последний  рейс с каждым мгновением все быстрее
движущегося  железного  монстра.  Вскоре  вагонетка скрылась за поворотом, а
минуту  спустя  штольню  потряс  оглушительный  взрыв. Ударная волна едва не
сбила  людей  с  ног. Затем до них донесся многократно усиленный эхом грохот
оседающих  каменных  глыб  из  расколотой  кровли,  и  все  вокруг окуталось
плотным облаком пыли.
     Еще   отдавались  в  ушах  отзвуки  взрыва  и  метались,  отражаясь  от
гранитных  стен  шахты,  раскаты  эха, когда Маркес, схватив шерифа за руку,
торжествующе рявкнул во весь голос.
     - Ну что, убедился теперь, кто был прав, формалист недоделанный?!
     - Вы  так  торопились  доказать  свою правоту, - сухо парировал Иген, -
что забыли об одной существенной детали.
     - О какой же? - бросил на него быстрый взгляд Питт.
     - О  профессоре  Эмброзе. Вдруг он еще жив и остался за этим завалом? А
если даже мертв, тело его теперь нипочем не достать.
     - Эмброза там нет. Ни живого, ни мертвого.
     - Вы  так  уверены?  -  прищурился  шериф.  -  Любопытно,  любопытно...
Кстати,  вы  так  и не удосужились ознакомить нас с вашей версией номер два:
уж не с ней ли, случайно, связано ваше заявление?
     - Угадали,  -  подтвердил Питт. - Доктор Эмброз не убит, не покалечен и
на данный момент пребывает в безопасности и полном здравии.
     - А  как  же третий киллер? По-вашему выходит, он так вот просто взял и
отпустил профессора? - недоверчиво покрутил головой Маркес.
     - Вот именно. Не станет же он убивать собственного босса.
     - Босса?!
     Питт улыбнулся и утвердительно кивнул:
     - Конечно.  А  если  вы еще не поняли, объясняю более популярно: доктор
Эмброз и отнюдь не святая троица псевдобайкеров - одна шайка-лейка.

                                     7

     - Извините,  что опоздала к ужину, - сказала Пэт, переступая порог дома
Маркесов,  -  но  мне  позарез  была  нужна  горячая  ванна.  А пока я в ней
отмокала, так разнежилась, что совершенно потеряла счет времени.
     Лайза Маркес рассмеялась и обняла гостью.
     - Никто  никуда  не  опоздал.  Вы даже не представляете, как я рада вас
видеть!
     Она  отступила  на  шаг,  пропуская  Пэт  в  холл.  Лицо  миссис Маркес
озарилось  радостью,  когда  она  увидела  идущего  следом  Питта. Порывисто
бросившись ему на шею, она расцеловала его в обе щеки:
     - Ах,  мистер  Питт!  Как  мне отблагодарить вас за все, что вы для нас
сделали, вернув моего Луиса живым и здоровым?!
     - Моей   заслуги  в  этом  нет,  -  возразил  Питт,  демонстрируя  свою
фирменную  улыбку.  -  Я  всего  лишь  спасал собственную шкуру. Ну и его за
компанию.
     - Вы просто скромничаете!
     Пэт  не  поверила  своим  глазам,  когда  Питт потупился в неподдельном
смущении, но все равно не удержалась, добавив:
     - Между  прочим,  мистер  Питт  спас  сегодня  не  только  вашего мужа,
дорогая Лайза.
     - Луис  держит  язык  за  зубами  и  почти  ничего  мне не рассказал, -
пожаловалась  миссис  Маркес,  -  За  ужином  надеюсь  услышать  от  вас все
подробности.  -  В  модном  брючном костюмчике Лайза имела весьма элегантный
вид  и  казалась  помолодевшей  лет  на  десять.  -  Позвольте я повешу ваши
куртки.
     - Я  чую запах жареной лосятины, или мне мерещится? - повел носом Питт,
разряжая неловкую ситуацию.
     - Луис  в  гараже,  возится со своей коптильней, - ответила Лайза. - Во
дворе  слишком  холодно, так что я накрыла стол в солярии на задней веранде.
Муж  установил  обогреватели,  и  там  тепло и уютно. Будете проходить через
кухню, прихватите себе пива.
     Питт  взял  из  холодильника  бутылку "Пасифико" и отправился в гараж к
Маркесу.  Тот  колдовал  над пятидесятигаллонной бочкой, из которой соорудил
коптильню.
     - Пахнет  роскошно,  -  облизнулся  Питт.  - А почему вы не пользуетесь
угольным мангалом?
     - При  горячем  копчении  мясо,  птица  и  рыба  приобретают совершенно
неповторимый  вкус,  не  говоря  уж  об  аромате,  - куда лучше, чем если их
просто  зажарить,  -  пояснил  Маркес.  -  Этого лося я подстрелил в прошлом
сезоне.  В  Монтрозе  его  разделали  и  заморозили.  Лайза приготовила свой
фирменный соус, так что скоро вы сами оцените, какая вкуснятина получится.
     Минут  через  десять все сидели за массивным столом из цельных сосновых
бревен  -  еще  один  шедевр,  вышедший  из  искусных рук Маркеса, - любуясь
звездным  небом  за  стеклянным  куполом  веранды  и наслаждаясь вкуснейшими
бифштексами  под  великолепным соусом. Тушенный в сметане шпинат, запеченный
под  майонезом  картофель  и большая ваза салата составили отличную компанию
копченой  лосятине. Перед ужином Луис украдкой попросил Пэт и Дирка не особо
распространяться  об  их приключениях, не желая расстраивать жену. Она и без
того  достаточно  переволновалась,  пока  не  получила  известие, что ее муж
выбрался  из  шахты  целым  и невредимым. Поэтому застольная беседа велась в
шутливых  тонах,  об  опасностях и риске для жизни упоминалось вскользь, а о
киллерах  на  мотоциклах гости вообще умолчали. Отсутствие Эмброза объяснили
тем, что он встретил друзей и потому не смог прийти на ужин.
     Короче  говоря,  в  изложении  Питта и умело подыгрывающей ему Патриции
события   последних   часов,   едва  не  закончившиеся  кровавой  развязкой,
приобрели  характер  увеселительной  прогулки.  Лайзу их откровенное вранье,
конечно,  не  обмануло,  но  она сделала вид, что верит каждому слову. После
ужина  Пэт  помогла  ей  убрать  со стола и вернулась, оставив миссис Маркес
хлопотать  у  плиты,  мыть  посуду, кормить маленьких дочек, готовить кофе и
следить  за  доходящим  в  духовке  пирогом  со  сладкой  начинкой из тертой
моркови.
     Питт,  извинившись,  поднялся  из-за  стола,  прошел  в  дом, но вместо
туалета  проследовал  на  кухню,  где  в  течение  нескольких  минут  что-то
терпеливо втолковывал Лайзе, после чего вновь присоединился к Пэт и Луису.
     Воспользовавшись  тем,  что жена далеко и не слышит, слегка осоловевший
от выпитого пива Маркес в упор посмотрел на Питта и заявил:
     - Хоть  режьте  меня,  хоть  ешьте, но не могу я поверить в вашу теорию
насчет профессора. Думаю, его все же убили вскоре после нашего ухода.
     - Пожалуй,  я  соглашусь  с  Луисом,  - энергично кивнула Пэт. - Доктор
Эмброз   -   уважаемый   ученый,  известнейший  археолог,  и  просто  смешно
подозревать такого человека в связях с гангстерами.
     - Вы когда-нибудь раньше видели Эмброза? - поинтересовался Питт.
     Пэт покачала головой:
     - Нет,  но  я  знакома  с  его  научными  трудами и слышала, что у него
безупречная репутация.
     - Но лично никогда с ним не встречались?
     - Нет.
     - Тогда  откуда  вы знаете, что человек, представившийся вам под именем
Томаса Эмброза, не самозванец?
     - Постойте,  постойте,  давайте  сначала  кое-что  уточним,  - вмешался
Маркес.   -   Допустим,   он  действительно  самозванец  и  заодно  с  этими
моторизованными  психами.  Но  ведь он все время находился рядом и утонул бы
вместе  с  нами  в  подземной  камере,  не  явись  вы на выручку в последний
момент.  Хотелось  бы знать, как вы объясните этот факт? Не самоубийца же он
в конце концов!
     - Верно,  -  поддержала  Луиса  Пэт.  -  Раз  его тоже пытались убрать,
значит, он с ними не связан.
     - Его   коллеги  перестарались.  -  В  голосе  Питта  звучала  холодная
уверенность.  -  Они,  безусловно,  специалисты  в закладке мин, но не знают
специфики  горного  дела,  в  отличие,  скажем,  от  вас, мистер Маркес. Они
заложили  слишком  мощный заряд. Вместо того чтобы вызвать локальный обвал и
перекрыть  одну-единственную штольню, взрыв затронул скальное ложе подземной
реки,  и ее воды хлынули в нижние уровни шахты. Ошибка в расчетах, сломавшая
их  планы.  Ствол  и  камера  с  черепом оказались затоплены, прежде чем они
успели на мотоциклах объехать завал и спасти своего шефа.
     Маркес   задумался,   устремив   взор   на  окружающие  Теллурид  горы.
Остроконечные  силуэты  пиков  четко выделялись на фоне усыпанного мириадами
звезд ночного неба.
     - А  зачем им вообще понадобилось что-то взрывать, устраивать обвал, на
мотоциклах  по  шахте носиться? Пристрелили бы нас прямо в пещере, да и дело
с концом. Чего они добивались-то, никак в толк не возьму?
     - Безупречного   убийства.   Они   собирались   прикончить  вас  двоих,
размозжив  вам  головы  и засыпав ваши тела обломками породы из завала. Рано
или  поздно  спасатели откопали бы ваши останки - скорее поздно, чем рано, -
и списали бы все на несчастный случай в шахте.
     - Но зачем нас убивать? С какой целью? - возмутилась Пэт.
     - Потому что вы представляете собой угрозу.
     - Мы  с  Луисом?  Угрозу?  -  Пэт непонимающе уставилась на Питта. - Да
кому мы можем угрожать?
     - Хорошо   финансируемой   и   хорошо  организованной  группе  лиц,  не
желающих, чтобы ваше открытие сделалось достоянием гласности.
     - Но  зачем  кому-то  пускаться на такие крайности лишь для того, чтобы
скрыть  от  общественности обычную археологическую находку, пусть даже очень
значительную? - жалобно спросила совершенно сбитая с толку Патриция.
     Питт развел руками:
     - Здесь  мои  предположения  кончаются.  Но  я  готов  поставить все до
последнего  цента,  что  случившееся  с  нами  сегодня - отнюдь не единичный
эпизод.  Чутье  меня  редко  подводит, а оно подсказывает, что были и другие
открытия  такого  же масштаба, о которых уже никто не поведает ни городу, ни
миру   по   причине   безвременной  и  скоропостижной  смерти  участников  и
свидетелей.  Последовавшей,  разумеется,  в  результате  естественных причин
типа несчастного случая.
     - Любопытная  гипотеза,  -  задумчиво  произнесла  Пэт.  - Мне, правда,
припоминается  всего  одна археологическая экспедиция, закончившаяся гибелью
всех,  кто  в  ней  участвовал.  Возглавлял  ее  доктор  Джеффри  Таффет  из
университета  штата  Аризона.  Он  и  несколько  его  студентов  погибли при
исследовании пещеры на северном склоне горы Ласкар в Чили.
     - И отчего же они погибли? - первым спросил Маркес.
     - Их   нашли   замерзшими,   -   ответила  Пэт.  -  Что  очень  удивило
обнаруживших  тела спасателей. Погода стояла чудесная: ни бурь, ни лавин, ни
прочих  катаклизмов,  да  и  температура  не  опускалась  больше чем на пару
градусов   ниже   нуля.   Проведенное  расследование  не  выявило  ни  одной
объективной причины столь сильного переохлаждения.
     - Пещера  представляла  какой-нибудь археологический интерес? - уточнил
Питт.
     - Никто   до   сих   пор   ничего   толком  не  знает.  Ее  нашли  двое
альпинистов-любителей  из  Нью-Йорка, оба преуспевающие юристы по налоговому
праву.  Они наткнулись на вход в пещеру, когда спускались с вершины, и перед
своей  гибелью  успели  устно описать древние статуэтки, скульптуры и другие
предметы, обнаруженные внутри и аккуратно расставленные вдоль стен.
     Питт пристально посмотрел на нее:
     - Выходит, они тоже умерли?
     - Их частный самолет разбился при взлете в аэропорту-Сантьяго.
     - Завеса тайны сгущается, вы не находите?
     - Но  спасатели и последующие экспедиции ничего в этой пещере не нашли,
- продолжала Пэт. - Либо юристам приснились их находки...
     - ...  либо  кто-то  их  оттуда  убрал,  -  закончил  за  нее  Питт.  -
Интересно,  черного черепа эти парни там, случайно, не видели? - подал голос
Маркес.
     - Теперь уже никто не скажет, - грустно покачала головой Пэт.
     - Кстати,  доктор  О'Коннелл,  вам-то  удалось сохранить ваши записи? -
встрепенулся Луис.
     - Страницы  блокнота  промокли,  но  я  их высушила феном, и они вполне
читаемы.  Но если у вас имеются вопросы относительно содержания надписей, то
задавать  их  пока  рановато.  Эти  знаки разительно отличаются от всех форм
письменности, с которыми мне доводилось сталкиваться.
     - Я  привык  считать,  что письменным символам свойственно передаваться
от  одной  культуры  к  другой,  и это свойство одинаково характерно как для
древних  цивилизаций,  так  и  для  более поздних, - как бы вскользь заметил
Питт. - Разве это не означает, что у них должно быть и схожее начертание?
     - Не  обязательно.  Известно немало памятников древней письменности, не
имеющих  аналогов  ни  с  какими  другими. И если я утверждаю, что настенные
символы  в найденной мистером Маркесом пещере уникальны, поверьте, я знаю, о
чем говорю.
     - А нельзя предположить, что это чей-то розыгрыш?
     - Не могу сказать, пока не изучу их поглубже.
     - Тогда  уж  поверьте и мне на слово, - с нажимом произнес Маркес. - До
меня  там  давно  -  очень  давно!  -  никто не бывал. И на стенах ни единой
царапинки.
     Пэт нервно отбросила упавшую на лицо прядь волос.
     - Но ведь кто-то же ее построил. Знать бы еще, зачем?
     - И  когда, - добавил Питт. - Я уверен, существует какая-то связь между
этой пещерой и киллерами.
     Порыв  ветра  прошумел  по  каньону,  стекла  солярия задребезжали. Пэт
зябко поежилась:
     - Что-то стало холодать... Пойду-ка я курточку свою накину.
     Маркес покосился на дверь, ведущую в дом:
     - Куда это Лайза запропастилась с кофе и пирогом...
     Не  успел  он  договорить,  как Питт, отшвырнув стул, метнулся к нему и
одним  толчком  отправил под стол. Затем схватил за руку Пэт, рывком швырнул
ее  на  пол и сам навалился сверху, прикрыв своим телом. Всего лишь намек на
движение  в  тени  за  домом  заставил  сработать  годами отточенное чувство
опасности.  А  в  следующее  мгновение ночную тишину разорвали два выстрела,
произведенные с таким коротким интервалом, что практически слились в один.
     Пэт,  больно  ударившаяся  при  падении, начала задыхаться под тяжестью
тела  Питта и смогла перевести дыхание, лишь когда тот откатился в сторону и
резко  вскочил на ноги. Из темноты за углом дома послышался чей-то уверенный
голос:
     - Я его взял! Отбой!
     Питт  помог  даме  подняться и заботливо усадил на стул, потом выдернул
из-под стола Маркеса.
     - Там  вроде  бы  стреляли...  и кричал кто-то... - лепетал, машинально
отряхиваясь, ошеломленный горняк.
     - Только  без  паники, - успокоил его Питт. - Тот, что кричал, на нашей
стороне. И уже поймал того, который стрелял.
     - А Лайза, дети?
     - Сидят  в  ванной,  где  им  ничего  не грозит. - Питт удержал за руку
дернувшегося  было  к двери Маркеса и добавил, силой заставив его опуститься
на стул:
     - Не волнуйтесь, все уже позади.
     - В ванне? А почему...
     - Потому что я приказал им там спрятаться.
     Из   окружавшего   дом   чахлого   горного   подлеска  материализовался
квадратного  телосложения  крепыш  в  белом полярном комбинезоне с откинутым
капюшоном.  Не  прилагая  видимых  усилий,  он волок по снегу за ногу чье-то
бесчувственное  тело в облегающем черном трико - излюбленном наряде киношных
ниндзя.  Лицо  пленника  закрывала  маска  из лыжной шапочки с прорезями для
глаз.
     - Проблемы? - лаконично осведомился Питт, шагнув навстречу незнакомцу.
     - Никаких,  -  весело  ответил тот, блеснув белозубой улыбкой и задорно
тряхнув   пышной   шапкой   вьющихся  черных  волос  над  подвижной  смуглой
физиономией,   черты  которой  безоговорочно  выдавали  его  южноевропейское
происхождение.  -  Как  слепого щенка скрутил. К дому, правда, он подобрался
весьма квалифицированно, но сам угодить в засаду никак не ожидал.
     - Недооценка  намеченной жертвы - самый большой просчет, который только
может  допустить  профессиональный  убийца, - нравоучительным тоном произнес
Питт. подняв вверх указательный палец.
     Пэт с лицом белее мела в ужасе уставилась на него.
     - Так  вы  все  это предвидели?! - прошептала она, пораженная внезапной
догадкой.
     - Естественно,  -  без  тени  смущения  признался Питт. - Эти киллеры -
фанатики...  вернее  сказать,  были  фанатиками.  Не  суть  важно,  чем  они
руководствовались,  стремясь  убрать  каждого,  кто  побывал  в таинственной
пещере,  но  было  нетрудно  догадаться,  что  лично я переместился в первую
строку  их  списка, когда свалился из ниоткуда и сунул гаечный ключ в хорошо
смазанный  механизм  их плана. К тому же они боялись, что я вернусь и заберу
черный  череп,  а  Пэт расшифрует надписи. Когда мы спаслись из штольни, вот
этот  тип,  -  кивнул  он  на  пленника,  -  следил за нами, ожидая удобного
случая.   Поскольку   они   уже   приложили  немалые  усилия,  чтобы  скрыть
существование  пещеры,  устраняя  всех  свидетелей, даже деревенский дурачок
догадался  бы,  что на этом они не остановятся и очень постараются никого из
нас  живым  из  Теллурида  не выпустить. Ну я и решил опередить их, забросив
наживку. Как видите, клюнуло - вот она, рыбка, на берегу трепыхается.
     - А  мы  все,  выходит,  вроде  живца  у  вас  на  крючке?!  -  взвился
разъяренный   Маркес.   -   Нас  же  тут  запросто  перестрелять  могли  или
перерезать, как курей!
     - Выгодней  рисковать,  когда  у  тебя  на руках все козыри, чем ждать,
пока противник сам выберет момент для атаки.
     - Не  разумней  ли  было  передать  дело  в  руки шерифа Игена? В конце
концов это его работа.
     - Пока  мы тут наслаждались замечательной стряпней вашей супруги, шериф
как  раз готовился к задержанию второго киллера в пансионе, где остановилась
доктор О'Коннелл.
     - Киллер  в  моем  номере? - замирающим голосом прошептала Пэт. - А я в
ванне чуть было не заснула...
     - Успокойтесь,  он  проник  туда  после  того,  как  мы с вами уехали к
Маркесам.
     - Но он же мог войти раньше и убить меня!
     - Это  вряд  ли,  -  усмехнулся  Питт,  ободряюще  сжав  ее руку. - Вам
практически  ничто  не угрожало. Обратили внимание, сколько народу толпилось
в  холле  и  бродило  по  этажам? Шериф собрал небольшую толпу из внештатных
сотрудников,  которые  шатались  по  коридорам,  пили кофе в столовой, одним
словом,   прикидывались  постояльцами.  Наемный  убийца  не  станет  убирать
жертву,  когда  вокруг  полно  свидетелей,  без  крайней  необходимости. Как
только   стало   известно,  что  мы  с  вами  ужинаем  у  Маркесов,  киллеры
разделились.  Один  двинул  следом,  питая  надежду  не только испортить нам
трапезу,  но  и  сделать  ее  последней  в  нашей  жизни, а второй остался в
гостинице,  намереваясь  обшарить ваши апартаменты и завладеть фотоаппаратом
и блокнотом.
     - А  это  что  еще  за  птица?  - бесцеремонно указал Маркес пальцем на
незнакомца. - Что-то не припоминаю я такого в нашем полицейском управлении.
     Питт   повернулся   и   положил  руку  на  плечо  крепыша,  только  что
обезвредившего убийцу.
     - Позвольте  представить  вам  моего  лучшего  и  испытаннейшего  друга
Альберта  Джиордино,  одного  из  самых  опытных  сотрудников  НУМА  и моего
бессменного заместителя.
     Луис   и   Пэт   моментально  умолкли,  в  упор  уставившись  на  новое
действующее   лицо   с  жадным  любопытством  микробиологов,  изучающих  под
микроскопом  новый  вид  инфузории. Джиордино отпустил ногу пленного, шагнул
вперед и пожат им руки.
     - Счастлив познакомиться. Рад, что смог быть вам полезным.
     - В кого хоть попало-то? - небрежно поинтересовался Питт.
     Джиордино закатил глаза:
     - Слушай,  у  этого  типа  такая  реакция!  Мама  миа,  да ты просто не
поверишь!
     - Поверю, поверю, - успокоил его Питт.
     - Прямо  телепат какой-то! Представляешь, пальнул в меня, гад, в тот же
самый   момент,   когда  я  спустил  курок.  -  Джиордино  не  без  гордости
продемонстрировал  небольшую  прореху  на  штанине комбинезона. - Только его
пуля поцарапала мне кожу, а моя - пробила ему правое легкое.
     - Повезло.
     - А  вот  и  не  угадал!  -  счастливо рассмеялся итальянец. - Просто я
успел прицелиться, а он нет.
     - Он жив?
     - Жив, зараза. Но в ближайшее время марафон бегать точно не сможет.
     Питт наклонился и сдернул маску с головы киллера.
     Пэт  ахнула в ужасе - вполне понятном, учитывая обстоятельства. Она все
еще  не  могла до конца поверить в реальность происходящего с ней, начиная с
момента посадки самолета в теллуридском аэропорту.
     - Господи!  Да  это  же доктор Эмброз! - воскликнула она, непроизвольно
отшатнувшись.
     - Вот  тут  вы  ошибаетесь, - мягко поправил ее Питт. - Этот негодяй не
имеет  ничего  общего с уважаемым профессором антропологии Томасом Эмброзом.
Как  я  вам  уже  говорил,  настоящий  доктор  Эмброз  скорее всего мертв. А
самозванцу,  я  думаю, не случайно поручили убрать вас, меня и Луиса, потому
что только он знает нас всех в лицо.
     Жестокая  истина  его  слов  буквально  потрясла Пэт. Она опустилась на
колени, заглянула в открытые глаза киллера и тихо спросила:
     - Зачем вы убили доктора Эмброза?
     В  глазах  киллера  не  отразилось  ни  единого  проблеска эмоций. Да и
держался  он, надо признать, мужественно. Лишь пузырящаяся на губах и тонкой
струйкой  сочащаяся  из уголков рта кровь - верный признак поражения легкого
- выдавала тяжесть его ранения.
     - Не  убили,  а  устранили,  -  прошептал  самозванец. - Он представлял
собой угрозу и должен был умереть. Так же, как и все вы.
     - Смотрите-ка,   у   него   еще   хватает   наглости  оправдывать  свои
преступления! - заметил Питт с ледяным холодком в голосе.
     - Я  не  оправдываюсь.  Исполнение долга по отношению к Новому уделу не
требует оправданий.
     - Что такое Новый удел?
     - Четвертая  империя,  но  вы  не  увидите  ее  рождения, потому что не
доживете.  - Голос убийцы звучат ровно и обыденно, без ненависти, пафоса или
высокомерия, как будто он просто констатировал некий непреложный факт.
     - А пещера, черный череп - что они означают?
     - Послание  из  прошлого.  -  На лице киллера впервые появился намек на
улыбку.  - И величайшую в мире тайну. Вам ее все равно никогда не разгадать,
а большего вы от меня не узнаете.
     - Ничего,   посидишь   в  тюряге  за  убийство,  глядишь,  язычок-то  и
развяжется.
     Лже-Эмброз едва заметно покачал головой:
     - Вряд ли я успею предстать перед судом.
     - Не бойся, поправишься. Сдохнуть мы тебе не позволим!
     - Вы  снова ошибаетесь. У вас не будет возможности даже допросить меня.
Прощайте.  Я  ухожу,  ни  о чем не сожалея и утешаясь уверенностью, что и вы
очень  скоро  последуете  за  мной,  мистер  Питт.  - И прежде чем тот успел
вмешаться,  киллер  быстрым  движением  поднес  руку  ко  рту и зажал зубами
какую-то   капсулу.   -  Цианистый  калий,  леди  и  джентльмены.  Столь  же
действенный,  как  и  тот,  что  пятьдесят пять лет назад принял рейхсмаршал
Герман  Геринг,  подавший  нам  великий  пример! - воскликнул он и с хрустом
раскусил капсулу.
     Питт  не  мог позволить убийце Тома Эмброза оставить за собой последнее
слово  и,  пока тот еще не успел отойти в мир иной, быстро опустился на снег
и крикнул ему прямо в ухо:
     - Подыхай,  жалкий  слизняк!  Нам  и так уже давно все известно о твоей
дебильной  Четвертой  империи! - То была наглая ложь, но Питту она доставила
злобное удовлетворение.
     Безмерное  удивление  отразилось  на миг в выкатившихся из орбит глазах
умирающего, а в следующий момент они потухли и начали медленно стекленеть.
     - Он мертв? - прошептала Пэт.
     - Как египетская мумия, - холодно отозвался Питт.
     - Туда  ему  и  дорога, - безразлично пожал плечами Джиордино. - Стыд и
позор, что нельзя скормить его труп стервятникам.
     - Вы  знали,  - тихо сказала Пэт, не сводя глаз с Питта. - Вы все знали
еще тогда. И поэтому не дали ему пистолет.
     - И  слава  богу!  Он  бы  нас  всех  в спину перестрелял, - облегченно
вздохнул Маркес. - Но как вы догадались?
     - Просто  сопоставил  факты. Мне он сразу показался слишком расчетливым
и  хладнокровным.  Потом  еще  кое-что  подметил...  Короче  говоря, липовый
доктор  Эмброз  вел  себя  не адекватно ситуации и мало походил на человека,
чья жизнь подвергается смертельной опасности.
     Из  окна  кухни послышалась телефонная трель. Маркес прошел в дом, снял
трубку, поговорил с минуту и вернулся к остальным.
     - Это  шериф  Иген.  Двое  его  помощников получили серьезные ранения в
ходе  возникшей в пансионе перестрелки. Неизвестный, пытавшийся проникнуть в
номер  Пэт,  был  вооружен  и  первым начал стрелять. Шериф приказал открыть
огонь  на  поражение,  в  результате  чего преступник был смертельно ранен и
скончался, не сказав ни слова.
     Пэт бросила задумчивый взгляд на тело мнимого доктора Эмброза:
     - Кто это сказал, что мертвые не болтают?
     - Нам  уже  можно  выйти?  -  громким  театральным шепотом осведомилась
Лайза  Маркес,  высунув  голову  за  дверь;  увидев труп на снегу, она слабо
ойкнула и спряталась обратно.
     - Можно,  можно,  -  ответил Питт, распахнув дверь и галантно подхватив
даму под ручку. Луис обнял жену за плечи:
     - Как там девочки?
     - Спят, как суслики.
     - Обвал  навсегда  отрезал  доступ к жиле, - сокрушенно покачал головой
Маркес. - Миновали, похоже, мои старательские деньки.
     - Только   не   надейся,  что  меня  это  огорчит,  -  ответила  Лайза,
расплываясь  в  широкой улыбке. - У тебя и так куча денег, Луис Маркес! Пора
бы уже сменить стиль жизни.
     - Не  только  пора,  но и настоятельно необходимо, - поддержал ее Питт.
Со  стороны  дороги  послышался приближающийся вой сирен полицейских машин и
"скорой  помощи".  -  Пока  мы  не  узнаем, кто эти люди и каковы их цели, -
добавил  он,  скользнув недобрым, колючим взглядом по телу мертвого киллера,
- вам и вашей семье следует исчезнуть из Теллурида.
     Лайза мечтательно посмотрела на мужа:
     - Помнишь   тот   маленький   отель   в  пальмовой  роще,  на  пляже  в
Кабо-Сан-Лукасе,  который  мы  присмотрели  в прошлом году и даже собирались
купить?
     Он кивнул:
     - Думаю, сейчас самое время.
     Патриция тронула Питта за руку, тот с улыбкой повернулся к ней.
     - А  мне  где спрятаться? - негромко, но очень серьезно спросила она. -
Я  не  могу  бросить  научную  карьеру. Слишком много сил и труда потрачено,
чтобы стать тем, кто я есть.
     - Если  вы  вернетесь к своим студентам и лабораторным исследованиям, я
не  дам  за  вашу  жизнь и двух центов. По крайней мере, до тех пор, пока мы
точно не определим, кому перешли дорогу.
     - Мы?  -  удивилась Пэт. - Но я лингвист, специалист по древним языкам,
а  вы  инженер и занимаетесь подводными работами. Гоняться за убийцами - это
не наш профиль.
     - Вы  правы,  -  согласился  Питт.  -  Дальше  расследованием  займутся
компетентные  органы.  Но  ваш  опыт  в  расшифровке  древних  текстов может
оказаться бесценным для решения этой загадки.
     - Вы полагаете, это еще не конец?
     Питт медленно покачал головой:
     - Мы  имеем  дело  с  разветвленным  заговором  в  духе  Макиавелли или
законспирированным  подпольем  -  называйте, как хотите, - причем интересы и
амбиции  этих людей далеко выходят за рамки простого убийства. Не нужно быть
экстрасенсом,  чтобы  понять:  находка в пещере настенных надписей и черного
черепа  может повлечь за собой куда более глубокие последствия, чем мы можем
себе представить.
     Когда   прибывший   на   место  происшествия  шериф  Иген  приступил  к
официальному  допросу  Джиордино,  Питт снова вышел во двор. Глубоко вдохнув
чистый  морозный  воздух,  он  поднял глаза и уставился в небо, где огромным
блистающим  ковром  раскинулся  во всю ширь Млечный Путь. Отсюда, с высоты в
десять  тысяч  футов,  пылающие  на  черном  бархате  ночи  звезды  казались
неисчерпаемой россыпью дивных самоцветов.
     Но   Питт   не   замечал  ни  сияния  звезд,  ни  очарования  ночи,  ни
монументального   величия  окружающих  гор.  Он  смотрел  на  них  невидящим
взглядом,   мысленно   проклиная   все   на   свете:  чудеса  природы,  свою
беспомощность,  неизвестных  убийц  и  даже  самого  себя,  тыкающегося, как
слепой   щенок,   по   углам   и   ничего   не  понимающего  в  стремительно
закручивающемся  водовороте  событий.  Что такое Новый удел? Кто эти люди со
своей   безумной   идеей  создания  Четвертой  империи?  Ответы  терялись  в
безмолвии  ночи,  дразня кажущейся близостью и ускользая в последний момент.
В  одном Питт не сомневался: те, кто это затеял, обязательно ответят за все.
А  уж  он  приложит  руку,  чтобы  заставить их расплатиться. И расплатиться
по-крупному!
     Поклявшись   отомстить,   Питт  почувствовал  себя  значительно  лучше.
Застилавшая  взор  багровая  пелена  безудержного  гнева  постепенно  спала,
сменившись  холодной  решимостью  и  вернувшейся  уверенностью в собственных
силах.  В  прояснившемся мозгу начала формироваться свежая мысль. Он не стал
ускорять  процесс,  позволив  ей самостоятельно развиться и созреть, пока не
понял, что должен сделать в первую очередь.
     Утром  он  вернется  в  шахту  и  заберет из пещеры черный обсидиановый
череп.

                                     8

     Поскольку  проникнуть  в  шахту  обычным  путем  было  невозможно из-за
завала,  группа,  состоящая  из  Питта,  Джиордино,  Игена,  Маркеса  и двух
помощников  шерифа,  воспользовалась  маршрутом от шахты "Буканьер", которым
Дирк  уже  проходил  накануне.  С  помощью  компьютерной  карты  они  быстро
добрались  до  затопленного  шахтного  ствола, от которого отходили штольни,
ведущие  в  шахту  "Парадиз".  Стоя  на  краю  и глядя в колодец, где лениво
колыхалась  черная,  в  масляных  разводах  вода,  Питт размышлял, так ли уж
разумно  туда  лезть. Со вчерашнего дня затопило еще два горизонта. За ночь,
правда, напор снизу заметно ослабел, и уровень стабилизировался.
     Когда   Питт   объявил   о  своем  решении,  шериф  Иген  посчитал  его
сумасшедшим.  Патриция  О'Коннелл  и  чета Маркесов единодушно согласились с
его  мнением.  Воздержался один Джиордино, да и то лишь потому, что вызвался
идти в паре с шефом - для подстраховки, как он выразился.
     Подводное   снаряжение   Питт   подобрал   идентичное   вчерашнему,  за
исключением  гидрокостюма.  Приобретенный  накануне  опыт  подсказывал,  что
водонепроницаемая   модель   больше   подходит  для  применения  в  условиях
затопленной  шахты.  Стандартный  гидрокостюм  удобнее  для  передвижения по
суше,  зато  герметичный вариант лучше защитит тело от холода подземных вод.
Для  начальной  стадии  путешествия  Питт  надел  обычную  одежду,  теплую и
удобную, собираясь переодеться непосредственно перед погружением.
     Луис  Маркес привлек троих соседей-горняков в качестве рабочей силы для
переноски  снаряжения,  в том числе веревочных лестниц. Что касается шерифа,
то  его  участие  в экспедиции, строго говоря, было излишним, но Джеймс Иген
настоял  на  своем,  считая  неизбежной  будущую  спасательную операцию, для
руководства которой не видел иной кандидатуры, помимо своей.
     Питт  и  Джиордино  быстро разделись до трусов, натянули вместо нижнего
белья  облегающие  трико  из  нейлона  и  полиэстера и влезли в гидрокостюмы
"Викинг",  снабженные всеми атрибутами легководолазного скафандра - шлемами,
перчатками  и  сапогами  с  рифлеными  металлическими  подошвами. Подогнав и
проверив   снаряжение,   Питт  взглянул  на  напарника.  Коротышка-итальянец
держался  спокойно  и невозмутимо, как будто ему предстояло не погружение на
сотни  футов  в  кромешном  мраке, а всего лишь нырок в плавательный бассейн
для очистки засорившегося стока.
     - Я  пойду  первым  с  компьютерной  картой,  а ты следи за соблюдением
графика остановок для декомпрессии.
     Ал  поднес к глазам дисплей декомпрессионного датчика, закрепленного на
запястье левой руки, и озабоченно покачал головой:
     - Учитывая  высоту  в  десять  тысяч  футов  над  уровнем  моря,  будет
сложновато     рассчитать     необходимые    поправки    для    стандартного
тридцатиминутного  погружения  на  глубину  в  сто  десять  футов.  И все же
склонен  полагать,  что  смогу тебя вернуть в этот сад камней без глубинного
опьянения,  эмболии  и  судорог.  В  конце  концов,  где я еще отыщу другого
такого босса?
     - Можешь  рассчитывать  на  мою вечную благодарность. Питт натянул шлем
со встроенной системой подводной связи.
     - Как слышимость? - спросил он в микрофон.
     - Как  будто  ты у меня в башке торчишь! - скривился Джиордино. - Убавь
громкость, пока я не оглох.
     Они  принесли  с  собой  десять  заряженных баллонов, но для погружения
каждый  из  ныряльщиков  взял  по паре основных, закрепленных на спине, и по
одному  резервному  баллону, втиснутому между ними. Оставшиеся четыре Маркес
и  его коллеги спустили на заранее просчитанные Алом глубины, где предстояло
делать  остановки  для  декомпрессии.  Оружия  брать не стали, ограничившись
ножами.
     - Ну что, двинули? - предложил Питт.
     - Только после вас, шеф, - подвинулся в сторонку Джиордино.
     Питт  включил  фонарь и направил луч на гладкую поверхность воды. Затем
резко  оттолкнулся  от  края  колодца и прыгнул ногами вперед. Пролетев пять
футов  по  воздуху,  он  гулко врезался в толщу воды, взметнув фонтан брызг.
Секунду  спустя  второй  всплеск  возвестил  о том, что к нему присоединился
Джиордино.  Питт  жестом  подал  сигнал "за мной", сделал полуоборот и пошел
вниз, усиленно работая ластами.
     Они  погружались  все  глубже  и  глубже; лучи фонарей рассекали черную
воду,  натыкаясь  лишь  на холодные и твердые каменные стены. Оба ныряльщика
двигались  размеренно и неторопливо, через каждые несколько ярдов стравливая
воздух,  чтобы  уравновесить  нарастающее  давление  воды.  В  водной  среде
вестибулярный   аппарат   расстраивается,   поэтому  ощущения  аквалангиста,
опускающегося  по  вертикальному  стволу и плывущего в горизонтальной трубе,
ничем  не  отличаются.  Но  вот  наконец высветился проход в галерею нижнего
уровня  выплыли  из  мрака  тусклые  полосы  рельсов, опрокинутая вагонетка,
разбросанные  вокруг проржавевшие обломки металлических конструкций и прочий
мусор.   Вызванная   прогремевшим   накануне  взрывом  турбулентность  давно
прекратилась,  муть  осела, вода сделалась спокойной и прозрачной, и пределы
видимости  увеличились до пятнадцати ярдов. Питт бросил взгляд на глубиномер
-  стрелка  показывала  сто  восемьдесят  шесть  футов  -  и  подождал, пока
Джиордино поравняется с ним.
     - Далеко еще? - спросил тот.
     - Где-то  ярдов тридцать, - ответил Питт, указывая рукой направление. -
Вход сразу за ближайшим поворотом штольни.
     Взмахнув  ластами,  он устремился вперед. Свет его фонаря выхватывал из
темноты  то  бревна  крепи,  то  толстые  плиты шпал. Джиордино плыл следом,
держась строго над рельсами. Внезапно Питт вскинул руку и резко затормозил.
     - Гаси  фонарь!  -  прошипел  он  таким  тоном, что напарник немедленно
подчинился;  штольня  вновь  погрузилась в казалось бы непроглядную тьму, но
впечатление  было  обманчивым:  через  несколько  секунд,  когда  глаза  Ала
привыкли   к  темноте,  он  увидел  прямо  по  ходу  тусклое  свечение  явно
искусственного происхождения.
     - Кажется, нас опередили браконьеры, - заметил итальянец.
     - И  почему  только  эти  типы  появляются всякий раз, стоит мне только
высморкаться?! - трагически простонал Питт.

                                    ***

     В  пещере  обнаружились двое аквалангистов, с необыкновенным усердием и
целеустремленностью  фотографирующих надписи на стенах. Два мощных софита на
треногах  освещали  затопленную пещеру не хуже голливудского павильона. Питт
следил  за  действиями  операторов через проем в полу, прячась в тени, чтобы
те ненароком не заметили отражения света от стекла его шлема.
     Их  профессионализм  в подборе снаряжения восхищал. Они воспользовались
автономными   дыхательными  аппаратами,  поглощающими  пузырьки  выдыхаемого
воздуха,  с  единственной  целью не допустить их появления перед объективами
камер,  что  могло  бы  повлиять  на  качество  снимков.  В результате Питту
пришлось  тщательно  следить,  чтобы  его  собственные пузырьки не проникали
внутрь.
     - Аккуратно  работают,  твари,  ничего  не скажешь, - глухо процедил он
сквозь  зубы,  с трудом сдерживая ярость. - Что бы ни означали эти письмена,
содержащаяся  в  них  информация,  видимо, настолько важна, что ради нее они
готовы не только убивать, но и умирать!
     - Скажи  спасибо,  что  у  наших систем связи разные частоты, иначе они
могли бы подслушать наш разговор.
     - А  вдруг  они  уже  настроились  на  нас,  но  не  подают виду, чтобы
заманить в ловушку?
     Губы Джиордино раздвинулись в хищной усмешке:
     - Уж  не намерен ли ты разочаровать этих милых людей, тихонько улизнув,
пока они не спохватились?
     - С  каких  это  пор  мы  с  тобой  так  сильно поумнели, чтобы вовремя
смыться?
     - Что-то я такого не припоминаю в нашей с тобой биографии.
     Тесные  узы,  связывающие  Дирка Питта и Ала Джиордино с первого класса
начальной  школы,  за  долгие  годы  их  дружбы  не  только  не ослабели, но
многократно   усилились.  Какой  бы  смехотворный  или  безумный  проект  ни
порождала    безудержная   фантазия   Питта,   Джиордино   воспринимал   его
безоговорочно  и  приступал  к  совместному  воплощению  без тени сомнений и
угрызений  совести.  Каждый не раз спасал другому жизнь; они так притерлись,
что  понимали  друг  друга с полунамека, - порой казалось, будто оба владеют
умением  читать мысли напарника, особенно в критических ситуациях. Они много
лет  работали  в одной связке, и никому из начальства никогда не приходило в
голову  их  разлучить.  В  НУМА  и далеко за его пределами об их невероятных
приключениях ходили легенды.
     - Вдвоем  мы  туда  одновременно  не пролезем, это уж точно, - вздохнул
Питт,  оценивающе  смерив взглядом узкий проем. - А все потому, что ты такой
толстый! - добавил он обвиняющим тоном.
     - Я  не  толстый,  я  плотный!  - возмущенно парировал итальянец, после
чего сразу успокоился и предложил:
     - Давай  заплывем  внутрь  по  очереди  и  выпустим  им  кишки. Тоже по
очереди. Только чур я первый!
     - Будь  они  на  нашем  месте,  - произнес Питт так тихо, что Джиордино
едва  его расслышал, - то именно так бы с нами и поступили. Но здравый смысл
подсказывает   мне,   что   живыми   они  принесут  нам  значительно  больше
дивидендов.
     - Живыми?! Ха! Легче сказать, чем сделать!
     Питт  приблизился  к отверстию и очень осторожно, чтобы, не дай бог, не
выдать   себя,   заглянул  в  пещеру.  Аквалангисты-фотографы  были  целиком
поглощены работой и вроде бы ни на что больше не обращали внимания.
     - Мне  почему-то кажется, что у нас все-таки есть шанс взять их живьем,
- задумчиво произнес он, понаблюдав с минуту за чужаками.
     - Только  не  оставляй  меня  томиться  в  неведении,  о  мудрейший,  -
попросил Джиордино, сняв перчатки и усиленно разминая пальцы.
     - Ты  заметил  -  у них ножи закреплены ниже колен? Густые черные брови
итальянца вопросительно поползли вверх.
     - Ну  и  что?  А  наши,  по-твоему,  где  висят?  Впрочем, за тебя я не
поручусь, ты еще в детстве слыл большим проказником.
     - Уж  чья  бы  корова мычала, - ностальгически усмехнулся Питт. - И при
чем  тут наши ножи? Ведь это не на нас собираются коварно напасть сзади двое
отчаянных, оголтелых и ужасно шаловливых проказников.

                                    ***

     Водолазы  в пещере закончили фотографирование надписей и рисунков. Один
принялся  загружать камеры в большой кофр, а другой начал закладывать заряды
взрывчатки  по  углам пещеры, что было на руку Питту и Джиордино. Как только
первый,  волоча  за собой сумку, выбрался из отверстия, Джиордино выдернул у
него  изо  рта  загубник  и  перерезал шланг подачи воздуха. Одновременно он
сдавил  локтем  горло  противника,  чем  привел  его в абсолютно беспомощное
состояние.
     - Мой готов, - булькнул Джиордино.
     Питт  не  стал  затрудняться  с  ответом.  Придав телу ускорение мощным
толчком   ластов,   он   ворвался  в  пещеру  и  сбоку  атаковал  ничего  не
подозревающего  водолаза,  который  как  раз прилаживал таймер к взрывчатке.
Повторяя  действия  Джиордино,  он выдернул загубник противника и сдавил его
горло  мертвым  захватом.  Но  уже  в  следующее мгновение понял, что избрал
неверную  тактику:  его  оппонент  оказался  исполинского роста и чудовищных
габаритов.  Питту  хватило  секунды  на  осознание,  что  он  заглотил кусок
больше,  чем  в  силах  прожевать.  Чужак обладал навыками профессионального
борца  и  соответствующими  мускулами.  Не  имея  доступа к кислороду, он не
поник  беспомощно,  а  начал  метаться  по  пещере,  как  припадочный.  Питт
оказался  в  положении  лисы,  которая  сдуру  вспрыгнула  на спину раненого
медведя и держится изо всех сил, спасая свою жизнь.
     Грубая  животная  сила  противника  попросту  ужасала.  Две здоровенные
клешни  протянулись  к  голове Питта, и тому несколько томительных мгновений
казалось,   что  его  череп  вот-вот  разлетится  на  тысячу  кусков.  Жутко
разозлившись,  Питт  выплюнул  загубник,  сумел  извернуться  и изо всех сил
вцепился  зубами  в  руку гиганта. Кровавое облачко замутило воду. Сжимавшие
голову   Питта   руки  отдернулись,  лицо  за  стеклом  маски  перекосилось.
Воспользовавшись  замешательством противника, Питт резким движением сорвал с
него  маску.  Верзила  судорожно  отпрянул  назад. Баллоны Питта клацнули по
стене,  от  удара  пресеклось  дыхание, но он не ослабил захват даже на долю
дюйма.   Свободной   рукой   он  надавил  на  запястье,  охватывающее  горло
противника, и усилил нажим.
     Питт   не   видел  лица  соперника.  Тот  мотался,  как  отряхивающийся
ньюфаундленд,  и пытался поймать загубник, но шланг был завернут вокруг руки
Питта.  Тогда чужак отчаянным движением согнулся пополам, чтобы достать нож,
привязанный  к  правой икре, но Питт ожидал этого и приготовился. Как только
великан  потянулся  вниз,  Питт отпустил руку, сжимавшую горло противника, и
пальцем ткнул в открытый глаз.
     Эффект  оказался  ожидаемым:  гориллоподобный  гигант одеревенел, зажав
глаз  рукой,  но  при  этом  вслепую  поймал  руку  Питта  и  стал медленно,
беспощадно  выворачивать  назад  средний и указательный пальцы. Боль молнией
пронзила  суставы. Пытка, когда ломают пальцы, не похожа ни на какую другую.
Невыносимая  -  слишком  слабое  слово. В глазах Питта засверкали искры. Еще
микросекунда  -  и он бы отпустил противника, лишь бы избавиться от муки, но
вдруг  ощутил,  что  давление  ослабло.  Боль  осталась, но почему-то начала
уменьшаться.  Питт  перевел  взгляд на оператора и увидел, что великан начал
заглатывать  воду  открытым  ртом.  Движения  его  сделались  судорожными  и
беспорядочными.   Первая  фаза  помутнения  сознания.  Лицо  тонущего  вдруг
исказилось  паническим  страхом.  Когда  верзила  обмяк,  Питт  подождал еще
несколько секунд, а потом вставил ему в рот загубник.
     - Ты там не уснул? - просунулся в отверстие Джиордино.
     - Как  обычно,  немного  не  повезло  с  раскладом,  -  прохрипел Питт,
пытаясь  перевести  дыхание.  Сердце  билось,  как  поршень в цилиндре. - На
дороге  всегда становлюсь не в тот ряд, в банке - в самую медленную очередь,
в драке нарываюсь на самого здоровенного в мире типа. А как там твой?
     - Я  его  завернул  туже шелковичного кокона в электрический провод, на
котором  здесь  висело  освещение. - Джиордино глянул на неподвижное тело на
полу  пещеры  и  вытаращил  глаза  под  маской.  -  А  тренеры  Национальной
футбольной лиги уже знают об этом парне?
     - Если  бы  знали,  давно  бы  за  него  перегрызлись,  -  сказал Питт,
постепенно  успокаивая пульс и дыхание. - Забери у них ножи и другое оружие,
если  найдется.  Потом  поищи  еще провода и свяжи этого громилу, пока он не
очухался  и  не  начал  тут  стены  крушить.  Маски не надевай, нечего им по
сторонам глазеть.
     Джиордино  связал  гиганта  по  рукам  и  ногам  и  не  слишком вежливо
вытолкнул  в  дыру  в  полу.  Потом  снял по одному грузу с пояса каждого из
водолазов,   придав  их  телам  нейтральную  плавучесть,  чтобы  легче  было
буксировать  пленников  по  штольне. Ножи он у них тоже отобрал. У того, что
поменьше,   обнаружился   пистолет,   стреляющий   зазубренными   стрелками,
выталкиваемыми сжатым воздухом из полого цилиндра.
     Пока   Джиордино   занимался   трофеями,  Питт  снял  с  пояса  большую
нейлоновую  сеть  и  открыл  металлическую застежку. Пустые глазницы черного
черепа  молчаливо  и  жутко  уставились  на него. На миг мелькнула мысль: не
лежит  ли  на  нем  какое-нибудь  кошмарное проклятие и не замешаны ли здесь
потусторонние силы?
     Но  практическая сторона дела быстро возобладала над мистической. Питт,
будучи  в  душе мечтателем и романтиком, не верил в мифы и сильно сомневался
в  существовании  загробной жизни. Если предмет, понятие или ощущение нельзя
увидеть,  пощупать  или  пережить,  для  Питта они не существовали. И не для
того  он  забрался  сейчас на глубину в сто восемьдесят футов, чтобы плюнуть
на  этот  череп. Тот служил важнейшим звеном в целой цепи тайн, поэтому Питт
твердо  решил передать находку в руки людей, которые ее как следует изучат и
докопаются до сути происходящего.
     - Извини,  старина,  - сказал он тихо, чтобы не услышал Джиордино, - но
пришла тебе пора снова увидеть свет божий.
     Очень  осторожно  сняв череп с пьедестала, Питт положил его в сумку. На
этой  глубине  он  казался легким, но Питт прикинул, что на суше череп будет
весить  добрых  сорок  фунтов.  Окинув последним взглядом пещеру, надписи на
стенах,  все  еще  горящие  юпитеры,  поваленные во время борьбы, он головой
вперед  выплыл  в  отверстие, держа череп перед собой и стараясь не задеть о
камни.  Ал  уже  вытащил  обоих водолазов в штольню. Верзила пришел в себя и
отчаянно  бился,  пытаясь  освободиться от витков провода, туго стягивающего
лодыжки и заведенные за спину руки.
     - Помочь? - предложил Питт.
     - Сам управлюсь. Ты тащи череп и кофр с камерами, а я все остальное.
     - Тогда  ты  двигай  первым. Так мне будет виднее, если твой подопечный
начнет распутываться.
     Джиордино  протянул ему пистолет-цилиндр с торчащей из дула зазубренной
стрелой.
     - Стреляй прямо в кадык, если он хоть пальцем шевельнет.
     - Как  бы  нам  на  декомпрессионных  остановках  промашки  не дать. На
четверых может не хватить воздуха. Джиордино небрежно отмахнулся:
     - На  войне  как  на войне. Что-то я сегодня не в настроении жертвовать
собой ради ближнего.
     Возвращение  затянулось.  Итальянцу  оказалось  удобнее идти по шпалам,
волоча   за  собой  водолазов  с  их  дыхательными  аппаратами,  чем  плыть.
Драгоценный  воздух  в баллонах расходовался с угрожающей быстротой. Питт то
и  дело  озабоченно  посматривал на манометр, стрелка которого опустилась до
отметки  всего  в триста фунтов. Из-за непредвиденной схватки в пещере они с
напарником уже истратили вдвое больше воздуха, чем рассчитывали.
     Взмахнув  ластами,  Питт подплыл к связанным пленникам, чтобы проверить
показания  их  манометров.  У  тех  давление  составляло  по семьсот фунтов.
Очевидно,  решил  Питт,  они  нашли  более короткий путь к пещере. Казалось,
прошло  не  меньше года, прежде чем Питт и Джиордино наконец достигли ствола
и  поднялись  до  уровня первой декомпрессионной остановки. Там их ждало два
полных  баллона,  спущенных  Игеном  и Маркесом точно на ту глубину, которую
заранее рассчитал итальянец.
     Не  отводя глаз от декомпрессионного датчика, Джиордино прислушивался к
монотонному   голосу   напарника,   через   равномерные   интервалы  времени
считывающего  показания манометра каждого баллона. Лишь когда давление вышло
за  пределы безопасной зоны, аквалангисты отсоединили их и подключили новые.
Пленники  воинственности  не  проявляли:  до  них  дошло,  что любая попытка
сопротивления  сейчас означает верную гибель. И все же Питт ни на секунду не
терял  бдительности.  Он хорошо понимал, что эти двое сравнимы с гранатами с
выдернутой  чекой  и  готовы взорваться при первой возможности, стоит только
ослабить хватку.
     Время  еле  ползло - как будто завязло в клее. Когда опустели баллоны у
пленников,  Питт  и  Джиордино  стали  делиться  с  ними  воздухом,  дыша по
очереди.    Выждав    положенное    время,   они   поднялись   к   следующей
декомпрессионной  остановке,  где  снова  пришлось  надолго  задержаться. Из
второй  пары  резервных  баллонов  вытекали последние остатки воздуха, когда
Джиордино подал наконец сигнал к всплытию, с облегчением объявив:
     - Пикник окончен, господа, пора домой, домой, домой!
     Питт  первым  поднялся по веревочной лестнице, заботливо придерживаемой
Маркесом.  Добравшись  до  края  колодца,  он  передал  шерифу  сначала свои
баллоны,  а  затем  трофеи:  череп  и  кофр с камерами. И только после этого
ухватился  за  протянутую  руку  Игена  и  с его помощью выбрался на твердую
землю.  Перевернулся  на  спину,  сорвал шлем и с минуту лежал неподвижно, с
наслаждением вдыхая холодный сырой воздух шахты.
     - С  возвращением,  - поздравил шериф. - Отчего так долго? Мы ждали вас
минут двадцать назад.
     - Да  вот,  задержались  немного. Раздобыли еще двух клиентов для вашей
каталажки.
     Джиордино  вынырнул,  вскарабкался  по  трапу  и  тут  же  опустился на
четвереньки, с натугой вытягивая в штольню пленника с меньшими габаритами.
     - Со  вторым  мне  в одиночку не справиться, - снимая шлем и отдуваясь,
пожаловался итальянец. - Весит вдвое больше меня, паразит. Настоящий слон!
     Через   три  минуты  Иген  приступил  к  предварительному  допросу,  но
задержанные   упорно   молчали,   ограничиваясь   угрюмыми  взглядами.  Питт
наклонился  и  резким  движением  сдернул  с маленького резиновый водолазный
капюшон.
     - Да  это  же  наш старый приятель, байкер! - картинно удивился Дирк. -
Как шейка, не болит?
     Связанный  киллер  вскинул  голову и плюнул, едва не попав Питту в лицо
Зубы   псевдобайкера  были  оскалены,  как  у  бешеного  пса,  глаза  пылали
ненавистью и лютой злобой.
     - Ух  ты,  какие  мы  крутые! Еще один фанат Четвертой империи, угадал?
Вот о ней и помечтаешь, пока будешь гнить в тюрьме.
     Шериф опустил руку на плечо Питта:
     - Боюсь,  мне  придется  их  отпустить.  Питт  непонимающе посмотрел на
шерифа; в глазах его недобро сверкнул зеленый огонь.
     - Черта с два!
     - Я  не  имею  права  их  арестовать, не располагая конкретными фактами
нарушения закона, - беспомощно развел руками Иген.
     - У  меня  найдется, в чем их обвинить! - неожиданно раздался холодный,
уверенный голос Луиса Маркеса.
     - В чем же?
     - В  нарушении  границ  частного  владения, - принялся перечислять тот,
загибая  пальцы, - в проникновении на территорию чужой старательской заявки,
в  злонамеренном  уничтожении  чужого  имущества...  кстати, добавим сюда же
заодно и его присвоение.
     - И что же они украли? - озадаченно спросил Иген.
     - Мою  осветительную  систему! - возмущенно воскликнул Маркес, указывая
на  провода,  которыми  были  связаны  водолазы. - Все это они сперли в моей
шахте!
     Повеселевший Питт дружески ткнул служителя закона локтем в бок:
     - А  еще,  шериф,  я  присовокупил  бы  к списку покушение на убийство.
Полагаю,  будет  правильным  упрятать их за решетку - по крайней мере до тех
пор,  пока  предварительное следствие не определит, кто они такие и с какими
намерениями явились в Теллурид.
     - Ну  же,  не  ерепенься,  Джим!  - поддержал Питта Маркес. - Ты вполне
можешь  подержать их под замком хотя бы для того, чтобы допросить и выяснить
личность.
     - Не думаю, что эти типы окажутся слишком разговорчивыми.
     - Полностью  присоединяюсь,  -  заметил  Джиордино,  пытаясь привести в
порядок  свою буйную шевелюру маленькой карманной расческой. - Они совсем не
похожи на мирных туристов.
     - Вы  же  сами  понимаете,  мистер  Иген, что происходящее здесь далеко
выходит   за   пределы   графства   Сан-Мигель   и   вашей   компетенции,  -
предупреждающе   произнес  Питт.  снимая  гидрокостюм  и  натягивая  обычную
одежду. - А подстраховаться никогда не вредно.
     Иген задумался.
     - Ладно, я отправлю рапорт в Бюро расследований штата Колорадо...
     Шериф  не успел договорить. Все разом повернули головы в сторону выхода
из  штольни.  Оттуда,  из-за  поворота,  выбежал  человек,  что-то  крича  и
размахивая  руками,  как будто за ним гналась стая дьяволов. Через несколько
секунд  перед ними предстал один из помощников Игена. Он согнулся чуть ли не
пополам,  задыхаясь  и  ловя  воздух открытым ртом. Видно было, что пробежка
сюда от винного погреба ресторана далась бедняге нелегко.
     - Что  стряслось,  Чарли?  Да не тяни, выкладывай! - прикрикнул на него
Иген.
     - Тела... - Чарли все никак не мог перевести дыхание. - Тела в морге!
     Шериф взял его за плечи и коротко встряхнул.
     - Что там с телами?
     - Их нет!
     - Что значит нет?!
     - Коронер уверяет, что они исчезли. Что кто-то выкрал их из морга.
     В  наступившей  тишине Питт смерил Игена долгим, сочувственным взглядом
и негромко сказал:
     - На  вашем  месте,  шериф,  я  бы  отправил  копии  рапорта  в  ФБР  и
департамент   юстиции.   Потому  что  нам  с  вами  даже  приблизительно  не
представить истинные масштабы этого дела.

                                Часть вторая
                             ПО СЛЕДАМ ДРЕВНИХ

                                     9

                 27 марта 2001 года Залив Окума, Антарктида

     Капитан   Дэниел   Гилспи  стоял  на  просторном  застекленном  мостике
"Полярной   бури",   рассматривая   сквозь   хроматические   линзы   бинокля
нагромождения    льда,   теснящиеся   вокруг   корпуса   восьмитысячетонного
исследовательского   ледокола.   Длинный,  тощий,  легковозбудимый,  капитан
разглядывал  ледяные поля, мысленно прокладывая курс для наиболее удобного и
безопасного  прохода. В море Росса осенний лед устанавливается рано. Кое-где
он уже достиг толщины двух футов, а торосы местами возвышались и до трех.
     Палуба  содрогалась  под ногами всякий раз, когда огромный закругленный
форштевень  наезжал  и  наваливался  всей своей массой на поверхность, круша
льдину  на куски величиной с крышку концертного рояля. Ледяные глыбы натужно
стонали,  со  скрипом сцарапывая краску с броневых плит корпуса. Проходя под
килем,   они   попадали  в  мясорубку  двенадцатифутовых  винтовых  лопастей
ледокола  и  превращались  в  ледяное  крошево, беспорядочно бултыхающееся в
кильватерной  струе  за  кормой.  Этот  процесс  продолжался,  пока судно не
удалилось  на  несколько  миль  от  берега, где лед был тоньше и толщина его
нарастала медленнее.
     "Полярная  буря"  по  своей  конструкции  была одновременно ледоколом и
исследовательским  судном.  По  всем  мореходным  стандартам  она  порядочно
устарела,  так  как  была  спущена  на воду двадцать лет назад, в 1981 году.
Кроме  того,  она  считалась  "малышкой" по сравнению со специализированными
ледокольными  судами.  "Полярная  буря"  имела  водоизмещение всего в восемь
тысяч  тонн,  длина  ее составляла сто сорок пять футов, а ширина - двадцать
семь    футов.    На    ней    находилось    оборудование   для   проведения
океанографических,   метеорологических,   биологических  и  гляциологических
исследовании,  и  она  легко  могла  форсировать  ледовые поля до трех футов
толщиной.  Эви  Тан,  поднявшаяся на борт в Монтевидео, куда ледокол заходил
по  пути  в  Антарктиду,  сидела в кресле и что-то писала у себя в блокноте.
Писатель-популяризатор  и  фотограф, Эви приняла участие в экспедиции, чтобы
написать   цикл  статей  для  национального  научного  журнала.  Миниатюрная
брюнетка,  родившаяся  и  выросшая на Филиппинах, Эви Тан по праву гордилась
своими   длинными,   шелковистыми,   иссиня-черными  волосами  и  такими  же
жгуче-черными  бархатными  глазами.  Проследив  за капитаном, наблюдающим за
льдинами,  журналистка,  чуть  поколебавшись,  все-таки  решилась задать ему
вопрос:
     - Вы планируете высадить группу ученых на лед, сэр?
     Гилспи опустил бинокль и кивнул:
     - Это  обычная  процедура.  Иногда за антарктический день гляциологи по
несколько  раз  берут  пробы  льда и морской воды, а также снимают показания
аппаратуры,  которые  потом  обрабатываются  в  лабораториях  судна.  Отсюда
частые остановки на нашем пути.
     - Они ищут что-нибудь конкретное?
     - Джоэл  Роджерс, научный руководитель экспедиции, мог бы объяснить это
лучше  меня.  Главная  цель  -  оценить  последствия текущего потепления, от
которого сокращается площадь льда вокруг континента.
     - И что же, она действительно сокращается? - заинтересовалась Эви.
     - Во  время  антарктической  осени  - это период с марта по май - океан
начинает  замерзать  и  покрывается льдом. Ледяные поля расходятся от суши и
образуют  воротник,  площадью в два раза больше Австралии. Но сейчас морские
льды  отступают  и  уже  не столь обширны и мощны, как когда-то. Просто зимы
уже  не  такие  холодные,  как  в  пятидесятые  и  шестидесятые  годы. Из-за
глобального  потепления,  кстати,  нарушается  цепочка  биологических связей
между обитателями антарктических морей.
     - Начиная  с одноклеточных водорослей, которые живут подо льдом, не так
ли? - понимающе кивнула Эви.
     - Вы  неплохо  подготовились,  -  улыбнулся  Гилспи.  - Нет водорослей,
значит,  нечем  питаться крилю - это такой мелкий рачок вроде креветки. А уж
крилем  кормятся  буквально  все рыбы и звери в этих водах - от пингвинов до
китов и ластоногих.
     - Ластоногие? Это тюлени, кажется?
     - В том числе.
     Эви  окинула  задумчивым  взглядом,  залив  Окума,  отделяющий  большой
шельфовый ледник Росса от полуострова Эдуарда VII.
     - А как называется тот горный хребет на юге?
     - Горы  Рокфеллера,  - любезно сообщил капитан. - Ближайшая к нам - пик
Фрейзиера, а самая отдаленная - пик Нильсена.
     - Красивые,  -  похвалила  журналистка,  любуясь  сверкающими на солнце
снежными вершинами. - Могу я попросить у вас бинокль, сэр?
     - Конечно.
     Эви  навела  бинокль  на  группу  разнотипных  строений,  расположенных
вокруг  массивного  сооружения,  напоминающего  водонапорную  башню. Поселок
раскинулся  на  берегу  бухты  в  южной  части  залива Окума. За постройками
виднелась  взлетная  полоса,  а прямо у берега темнел бетонный пирс, длинным
волноломом  уходящий  в  глубь гавани и практически отрезающий ее от моря. У
причала  стояло  большое  грузовое  судно,  из  трюмов  которого  с  помощью
высокого башенного крана выгружали какие-то контейнеры.
     - Что  это за исследовательская станция там, у подножия пика Фрейзиера,
сэр?
     Гилспи   прищурился   и   посмотрел   в   ту  сторону,  куда  указывала
собеседница.
     - Нет,  это  вовсе  не  станция,  а комбинат, построенный международной
горнодобывающей  компанией  из  Аргентины.  Извлекают из морской воды ценные
металлы и минералы.
     Эви опустила бинокль и удивленно взглянула на капитана:
     - Из морской воды? Я всегда думала, что это нерентабельно.
     Гилспи покачал головой:
     - Вы  отстали  от  жизни.  Боб  Марис, наш геолог, рассказывал, что они
разработали  уникальный  процесс,  позволяющий  с  выгодой  добывать из моря
золото, платину и многое другое.
     - Странно, что я об этом не слышала.
     - У  них  все  работы  жутко  засекречены.  Вот  подойдем поближе, сами
убедитесь.  Даже  на  пару  миль  не  подпустят.  Из бухты сразу выскакивают
катера  охраны  и  открывают  предупредительный  огонь. Боб говорил, что это
делается с помощью новой науки, которая называется нанотехнология.
     - Не  понимаю,  зачем  тогда  забираться  в  такую  даль? Гораздо проще
построить  комбинат  на  побережье  той же Аргентины; близ портового города,
где и теплее, и транспортировка дешевле.
     - Дело  в  том,  как  объяснил  мне  тот  же  Марис, что при замерзании
морской  воды  растворенные  в  ней соли концентрируются и уходят в глубину.
Процесс  извлечения  дает  больший  эффект,  когда соли... - Капитан прервал
свою  речь  и  бесцеремонно  выхватил бинокль из рук дамы. - Прошу прощения,
мисс Тан, но у нас тут айсберг прямо по носу.
     Айсберг  нависал  над  ледяным полем подобно одинокому плато, накрытому
белоснежным  одеялом. Сияющая под лучистым солнцем и ярко-голубым небом гора
казалась  девственно-чистой,  еще не оскверненной ни человеком, ни животным,
ни  растительностью.  "Полярная  буря"  приближалась  к айсбергу с запада, и
Гилспи  приказал  рулевому  задать автопилоту обходной курс вокруг ближайшей
оконечности   ледяного   исполина.  Пальцы  рулевого  уверенно  забегали  по
клавишам  управления  на  широкой  консоли,  и  ледокол послушно повернул на
семьдесят   пять   градусов   влево,   в  то  время  как  включенный  эхолот
автоматически  фиксировал,  не  окажется  ли  на  заданном  курсе  подводных
выступов  айсберга. В расчеты прочности корпуса судна было заложено и прямое
столкновение  со  сплошной массой льда, но Гилспи не видел смысла лишний раз
подвергать нагрузке броневые плиты обшивки.
     Он  обогнул  препятствие  почти за триста ярдов - дистанция безопасная,
но  достаточно  короткая, чтобы команда и ученые могли с близкого расстояния
рассмотреть  ледяные  утесы  и  пропасти,  которыми  была изрыта поверхность
айсберга.  То  было  редкостное  и  удивительное зрелище. Но вот причудливый
лабиринт  скал,  уступов,  козырьков  и  обрывов прошел мимо правого борта и
сместился  назад,  за  корму,  когда  ледокол,  закончив маневр, вернулся на
прежний курс.
     Внезапно  впереди,  прямо по ходу, появился прежде скрытый за айсбергом
неизвестный  корабль,  в  котором  Гилспи  с  удивлением  и  ужасом  опознал
подводную  лодку.  С  ужасом  потому,  что  субмарина  шла  перпендикулярным
курсом,  подставляя  свой  беззащитный  правый  борт под сокрушительный Удар
форштевня  ледокола,  который неминуемо должен был перерезать ее пополам и в
считанные минуты отправить на дно морское.
     Рулевой  среагировал  раньше,  чем  капитан  успел  отдать  приказ.  Он
мгновенно  оценил  ситуацию,  скорость  субмарины  и  немедленно дал "полный
назад"  левому  двигателю.  Весьма  своевременный и разумный маневр, который
мог  бы  в  свое  время  спасти "Титаник". Вместо реверса обоих двигателей в
тщетной  попытке погасить инерцию судна правый продолжал работать на средних
оборотах.  Один  винт толкал "Полярную бурю" вперед, другой тащил назад, а в
результате  судно  развернулось  куда  быстрее  и  резче,  чем  при  простом
перекладывании   руля.  Люди  на  мостике  застыли,  напряженно  следя,  как
бронированный  форштевень  медленно  смещается от корпуса подлодки в сторону
ее  кильватерной  струи. Не оставалось времени ни на предупреждение экипажу,
ни  на  переговоры с чужим кораблем. Гилспи просто врубил сирену и крикнул в
интерком,  чтобы  каждый  хватался,  за  что  сможет.  На мостике воцарилась
атмосфера тревожного ожидания.
     - Ну давай, крошка! - взмолился рулевой. - Вертись, вертись!
     Эви  несколько  мгновений  тупо созерцала происходящее, пока сама собой
не  включилась  деловая  и  профессиональная  сторона  сознания. Выхватив из
футляра  фотоаппарат,  она  бросила быстрый взгляд на его настройки и начала
лихорадочно  отщелкивать  снимок  за  снимком.  В  видоискатель  было хорошо
видно,  что  ни  на  палубе  подлодки,  ни  в  рубке  нет  ни души. Мисс Тан
прекратила  съемку,  чтобы  навести  объектив  на резкость, но в этот момент
субмарина  нырнула  носом  под  ближайшее  ледяное  поле, начиная экстренное
погружение.
     Сближение  продолжалось.  Гилспи  не  сомневался,  что  соприкосновение
закончится  трагически  для  подлодки  -  каким  бы  прочным  ни оказался ее
корпус,  он  не  мог  противостоять  столкновению  с ледоколом. Но отчаянный
рывок  подводного  судна  вкупе  с  быстрой  реакцией  рулевого  "Бури" и ее
способностью  разворачиваться  чуть  ли  не  на  одном  месте предопределили
разницу между потенциальной опасностью и реальной катастрофой.
     Гилспи  выскочил  на  правое  крыло мостика и перегнулся через поручни,
всматриваясь  в  забортную  воду.  Субмарина  едва  успела  проскочить:  нос
ледокола  прошел  над ее кормой, разминувшись с винтами и рулем не более чем
на  ширину  обеденного  стола.  Капитан  никак  не  мог поверить, что угроза
столкновения  миновала,  и  потому  не  сразу обратил внимание, что странная
подлодка  исчезла,  оставив  лишь  легкую  рябь да несколько воронкообразных
завихрений на поверхности ледяной воды.
     - Ф-фу!  Чуть-чуть  не  врезались!  -  выдохнул рулевой, вытирая пот со
лба.
     - Что  здесь  делает подлодка? - произнесла Эви слабым голосом, опуская
камеру. - Откуда она и чья?
     - Опознавательных  знаков  я  не  заметил, - сказал рулевой. - Но ни на
один из знакомых мне типов субмарин не походит.
     На мостик, запыхавшись, взбежал старший помощник Джейк Буши.
     - Что случилось, сэр?
     - Чуть не столкнулись с подводной лодкой.
     - Атомная  подводная  лодка здесь, в заливе Маргерит?! Вы, должно быть,
шутите, сэр?
     - Какие  могут быть шутки? - возмутилась журналистка. - Между прочим, я
ее засняла.
     - И это не атомная подлодка, мистер Буши, - добавил Гилспи.
     - Так  точно,  сэр, судя по виду, модель устаревшая, - согласился с ним
рулевой;  он  покосился  на  свои руки и с удивлением отметил, что те до сих
пор дрожат.
     - Вот  что,  мистер  Буши, примите-ка пока командование, - распорядился
капитан.  -  Держите  курс  на ледяную гряду в миле справа по ходу. Там же и
ученых высадим. Я у себя в каюте.
     И  старпом, и Эви Тан обратили внимание на весьма необычное и как будто
озадаченное  выражение  лица  капитана.  Оба  с  недоумением  провожали  его
взглядами,  когда  он  спускался  по  трапу  на верхнюю палубу. Открыв дверь
своей  каюты, Гилспи вошел и аккуратно прикрыл ее за собой. Его хобби, как у
многих  прирожденных моряков, была история мореплавания. Вдоль переборок его
каюты  тянулись полки, уставленные книгами и справочниками по морскому делу.
Пробежав  глазами  по  корешкам,  он  без колебаний вытянул из длинного ряда
увесистый  том  в  кожаном  переплете - регистровый справочник, изданный лет
сорок назад.
     Расположившись  в  удобном  кожаном кресле, капитан открыл книгу, нашел
нужный  раздел  и  принялся  перелистывать  страницы,  пока  не наткнулся на
застрявшую  в  памяти  фотографию.  На снимке - один к одному! - красовалось
изображение  точно такого же подводного корабля, как едва не столкнувшийся с
"Полярной   бурей"   несколько   минут   назад.  Загадочная  субмарина  была
запечатлена  в  надводном  положении  на  живописном фоне скалистого берега.
Сопроводительная надпись гласила:
     "Единственная  известная  фотография  "U-2015", одной из двух подводных
лодок  типа  "Электро-XXI"  в  составе  ВМФ Германии во время Второй мировой
войны.  Быстроходный  корабль,  способный неопределенно долго оставаться под
водой  и  преодолеть  без  всплытия  для  дозаправки  расстояние  в половину
земного экватора".
     Далее  в  пояснении говорилось, что "U-2015" ушла в свой последний рейс
из  Дании  накануне  освобождения этой страны войсками союзников и бесследно
растворилась  где-то  на  просторах Атлантики, а спустя некоторое время была
официально занесена в реестр пропавших без вести кораблей.
     Гилспи   с   трудом  верил  собственным  глазам.  Случившееся  казалось
невозможным,   фантастическим,   но  факты  свидетельствовали  об  обратном.
Неизвестным  подводным  судном без опознавательных знаков, которое "Полярная
буря"  чуть  не отправила на дно, оказалась субмарина военного флота страны,
потерпевшей поражение в войне, закончившейся пятьдесят шесть лет назад.

                                     10

     После  долгих  телефонных  переговоров  с  участием возглавлявшего НУМА
адмирала  Сэндекера  и  Фрэнсиса  Рэгсдейла, недавно назначенного директором
ФБР,  было  решено,  что  Питта,  Джиордино  и  доктора О'Коннелл доставят в
Вашингтон,   чтобы   ввести   в  курс  дела  правительственную  комиссию  по
расследованию  загадочных событий в шахте "Парадиз". Домой к Пэт отправились
сотрудники  ФБР,  чтобы  отвезти  ее  дочь  в  безопасное  место в пригороде
Вашингтона,    где    им    предстояло   вскоре   увидеться.   Кроме   того,
правительственные  агенты  прибыли  в  Теллурид  и  забрали  Луиса  и  Лайзу
Маркесов  вместе  с  дочерьми. Их доставили на Гавайи и временно поместили в
секретном убежище.
     Окруженные  плотным  защитным кольцом полицейского эскорта - прощальная
любезность  со  стороны шерифа Игена, - Питт, Джиордино и Патриция взошли по
трапу  в  самолет  НУМА и отправились в столицу. Когда "Сессна" взлетела над
снежными  пиками  Сан-Хуана  и взяла курс на северо-запад, Пэт повернулась и
взяла Питта за руку.
     - Вы уверены, что моей дочери ничего не грозит?
     Тот улыбнулся и успокаивающе сжал ее пальцы.
     - В  десятый  раз повторяю: девочка находится в умелых руках ФБР. Через
несколько часов вы с ней обниметесь.
     - Не  могу  себе  представить,  что  всю  оставшуюся жизнь на нас будут
охотиться, как на диких зверей!
     - Ну,  этого  можно не опасаться, - заверил ее Питт. - Как только банда
психов  из  Четвертой империи будет выловлена, арестована и осуждена, мы все
сможем вернуться к нормальной жизни.
     Пэт  покосилась  на  Джиордино, безмятежно захрапевшего еще раньше, чем
колеса шасси оторвались от взлетной полосы:
     - Ваш друг, как я погляжу, времени зря не теряет.
     - Ал  способен  заснуть  где  угодно, когда угодно и на чем угодно. Как
кот.  -  Питт  неожиданно  поднес  ее руку к губам и коснулся пальцев легким
поцелуем. - Вам тоже не мешает поспать. Вы же с ног валитесь.
     То  было первое проявление нежности с его стороны с момента их встречи,
но  Пэт  подсознательно  была  к  этому готова, хотя и виду не подала, какое
удовольствие  доставил  ей  своим  ни  к  чему,  казалось бы, не обязывающим
порывом Питт.
     - Слишком  много  всякого  крутится  в  голове,  чтобы  заснуть.  - Она
вытащила  из  сумки  блокнот.  -  Займусь-ка я лучше анализом символов, пока
летим.
     - В  заднем  салоне имеется компьютер, если он вам может пригодиться, -
предложил Питт.
     - А сканер там есть, чтобы перенести мои рисунки на диск?
     - Прибамбасов полный комплект.
     Лицо  Пэт  на глазах преобразилось: усталость будто волной смыло, глаза
загорелись.
     - Ой как здорово! Жаль только, что мои пленки в воде испортились.
     Питт  сунул  руку  в  карман  джинсов,  достал  пластиковый  пакетик  и
царственным жестом бросил ей на колени.
     - Полный набор снимков вашей пещеры.
     Пэт  трясущимися  руками  открыла  пакет и поразилась, обнаружив внутри
целых шесть кассет обратимой фотопленки.
     - Каким чудом вы сумели их добыть?
     - Военный  трофей.  Конфисковано  у  приверженцев  Четвертой империи, -
пояснил  он.  -  Мы  с  Алом были вынуждены прервать проводимую ими в пещере
съемку.  Но  они  уже  заканчивали,  когда  мы  нагрянули, так что, я думаю,
успели  заснять  весь текст. Когда прилетим, первым делом отдам эти пленки в
лабораторию НУМА на проявку.
     - Ох,  спасибо  вам  огромное! - воскликнула Пэт и на радостях чмокнула
его  в  небритую щеку. - Я ведь успела зарисовать лишь малую часть надписей.
-  И  тут  же  устремилась  в задний салон к вожделенному сканеру, мгновенно
забыв  о  существовании  Питта,  как  будто  тот  был  всего  лишь случайным
встречным на улице.
     Питт  с  трудом  вытянул  ноющее  тело  из уютного кресла, доковылял до
камбуза,  открыл  холодильник  и достал банку чего-то безалкогольного. К его
огромному     сожалению,    личным    распоряжением    адмирала    Сэндекера
строго-настрого  запрещалось наличие алкогольных напитков на борту всех, без
исключения, подводных, надводных и воздушных судов, принадлежащих НУМА.
     На   обратном   пути   он   задержался  у  деревянного  ящика,  надежно
привязанного   к   пустому   сиденью.   Питт  не  выпускал  из  виду  черный
обсидиановый  череп  и  ни на миг не расставался с ним после того, как вынес
из  пещеры  эту  драгоценность.  Вот  и сейчас он мысленно представил взгляд
пустых  черных глазниц, устремленный на него из-под досок контейнера. Присев
в  кресло  напротив,  он  вытащил  свой  спутниковый  телефон и нажал кнопку
набора  заранее  зафиксированного в памяти номера. Вызов был принят одним из
семидесяти  спутников связи, который ретранслировал его через другой спутник
на землю, где сигнал попал уже в обычную телефонную сеть.
     Рассеянно  глядя  в  иллюминатор  на проплывающие облака, Питт ждал. Он
знал,  что человек на том конце провода редко снимает трубку раньше седьмого
или  восьмого  звонка. Только на десятом кто-то недовольно буркнул рокочущим
басом:
     - Слушаю.
     - Джулиан?
     - Дирк!  -  бухнул Джулиан Перлмуттер, узнав Питта по голосу. - Знай я,
что это ты, снял бы трубку раньше.
     - Нарушив все свои традиции? Что-то не верится.
     Питт  без  труда  представил себе четырехсотфунтовую тушу Перлмуттера в
неизменной  шелковой  клетчатой  пижаме и в окружении горных хребтов книг по
маринистике,  занимающих  почти  все свободное пространство в здании бывшего
депо,  Которое  он  сделал  своим  домом.  Превосходный  рассказчик, турман,
знаток  вин  и  признанный авторитет в области истории мореходства, владелец
уникальной   библиотеки,   включающей  не  только  десятки  тысяч  редчайших
изданий,  но  и частных писем, газетных вырезок и чертежей любого когда-либо
построенного  корабля,  Перлмуттер  был  ходячей  энциклопедией буквально во
всем, что затрагивает взаимоотношения человека с морем.
     - Ты откуда звонишь, мой мальчик?
     - Я сейчас на высоте тридцати пяти тысяч футов над Скалистыми горами.
     - Не мог потерпеть до Вашингтона?
     - Есть   одна   исследовательская   работенка,   которую   хотелось  бы
раскрутить на все обороты как можно скорее.
     - Чем могу быть полезен?
     Питт  коротко  описал  таинственную пещеру и надписи на стенах. Джулиан
внимательно  выслушал  рассказ, время от времени задавая уточняющие вопросы.
Когда Питт закончил, Перлмуттер спросил деловым тоном:
     - Что конкретно от меня требуется?
     - У тебя ведь имеются материалы по доколумбовым контактам с Америкой?
     - Целая   комната.   Факты   и   теоретические   исследования  по  всем
мореплавателям,  посещавшим Северную, Южную и Центральную Америку задолго до
Колумба.
     - Может,  припомнишь  тогда  какие-нибудь  данные или хотя бы легенды о
древних  мореплавателях,  заходивших  в глубь материка и строивших подземные
камеры  в виде идеального куба и полностью изолированные? Причем строивших с
единственной  целью  -  оставить  послание отдаленным потомкам? В письменной
истории что-нибудь подобное упоминается?
     - Навскидку  ничего не могу вспомнить. Есть масса разрозненных сведений
о  торговле между народами Америки и мореходами из Европы и Азии. Считается,
что  на  нашем  континенте  те  вели  интенсивную  добычу  меди  и олова для
выплавки бронзы. А было это пять тысяч лет назад.
     - Где? - спросил Питт.
     - Миннесота, Мичиган, Висконсин.
     - Насколько достоверны факты?
     - Мне  лично  достаточно, - ответил Перлмуттер. - Найдены следы древних
разработок  свинца  в Кентукки, змеевика в Пенсильвании, слюды в Калифорнии.
Копи  эти  действовали  за  много  столетий  до  Рождества  Христова.  Потом
неизвестные  рудокопы  таинственным  образом  исчезли  -  кстати,  за  очень
короткий   период   времени,   оставив   инструменты   и   другие  предметы,
свидетельствующие  об  их  присутствии.  Такое ощущение, будто их всех разом
что-то   спугнуло.   Нельзя   также  не  упомянуть  о  высеченных  из  камня
скульптурах,  жертвенных  алтарях и дольменах. Дольмены, если ты не в курсе,
-  это  огромные каменные плиты доисторического происхождения, установленные
в виде перекрытия на двух или более вертикальных столбах.
     - Индейцы не могли их создать?
     - Североамериканские  индейцы  доколумбовой  эпохи  вообще  очень редко
занимались  обработкой камня. Если что-нибудь подобное от них и осталось, то
в  единичных  экземплярах,  а  то  и  вовсе  ничего.  Между  прочим,  горные
инженеры,  изучив  древние  выработки,  пришли  к  выводу, что было добыто и
вывезено  более семи миллионов фунтов меди. Никто не верит, что это дело рук
индейцев:  все  медные  изделия  в  виде  примитивных  побрякушек, найденные
археологами  почти  за  сотню лет планомерных раскопок, весят в совокупности
не  более нескольких сот фунтов. К тому же общеизвестно, что древние индейцы
практически не знали металла.
     - Иначе  говоря,  никаких  сведений о подземных камерах с таинственными
надписями в твоей базе данных нет?
     Перлмуттер замолчал и ответил только после долгой паузы:
     - Если  и  есть,  я  о них ничего не знаю. От тех доисторических времен
почти  не  сохранилось  даже черепков, не говоря уже о письменных источниках
или  наскальных  надписях.  Хорошо,  если  наберется  с  дюжину логографов и
пиктограмм,  да  и  то  большей  частью  нечитаемых. Мы можем только строить
гипотезы  об  их  происхождении:  то ли это египтяне, то ли финикийцы, то ли
скандинавы,  то  ли  вообще  представители  еще  более  ранних  культур.  На
юго-западе  обнаружили  остатки  якобы  кельтских  копей,  а  в окрестностях
Таксона  в  Аризоне  в  начале  века  вроде  бы  откопали  какие-то  римские
древности.   Но  никто  почему-то  не  спешит  признавать  эти  открытия  за
непреложный  факт.  Ты  же  знаешь,  археологи  такой народ - не очень любят
высовываться  за  границы общепринятых теорий, особенно когда речь заходит о
доколумбовых связях. А уж в диффузию просто отказываются верить.
     - Под  диффузией ты подразумеваешь постепенный переход одной культуры в
другую в результате тесного контакта между ними?
     - Именно.
     - Но ведь существует столько свидетельств!
     - Я  же говорю: археологи - народ упертый, - вздохнул Перлмуттер. - Мне
иногда  кажется,  что  все  они родом из Миссури: им мало услышать, надо еще
увидеть,   потрогать  и  на  зуб  попробовать.  А  поскольку  доисторические
американские  племена  применяли колесо только в детских игрушках и не знали
гончарного  круга,  у  археологов-консерваторов  имеется по меньшей мере два
железобетонных аргумента против сторонников диффузионной теории.
     - Ну,  тому  может  быть  много причин, - возразил Питт. - До появления
Кортеса  и  испанцев  в обеих Америках не использовали ни лошадей, ни быков.
Даже  мне известно, что идея обычной тачки путешествовала от Китая до Европы
шестьсот лет.
     - Что  я  могу  сказать?  -  снова  вздохнул Перлмуттер. - Я всего лишь
жалкий  дилетант,  помешанный  на  морской  истории. Да и не по возрасту мне
строчить  статейки и трактаты и с пеной у рта доказывать профессионалам, что
они  ни  хрена  не смыслят в своем деле. Опять же, - добавил он уныло, - я и
сам,  честно  говоря,  слабовато  разбираюсь  во  всех  их склоках по поводу
противоречивых теорий.
     - Тогда  пообещай  мне  пошарить  в  своей библиотеке на предмет любого
упоминания  о  находках  подземных  помещений с нерасшифрованными настенными
надписями   в   тех  точках,  которые  четыре  тысячи  лет  назад  считались
медвежьими углами.
     - Сделаю, что смогу.
     - Спасибо, старина! О большем просить не смею.
     Старого  друга  семьи,  который  качал  его  в  детстве  на  коленях  и
рассказывал  захватывающие  истории о пиратах и прочих морских приключениях,
Питт  знал  как  облупленного  и ничуть не удивился, когда тот насторожился,
услышав его последнюю реплику.
     - Дирк,  дружочек,  а не нашлось ли, случайно, в этой камере или пещере
чего-то  такого,  о  чем  ты  мне  забыл сообщить? - елейно-вкрадчивым тоном
поинтересовался Перлмуттер
     - Да  так,  один  предмет  не  совсем  обычный, - как бы нехотя ответил
Питт.
     - И  ты  посмел  от  меня  это  скрыть,  негодяй!  -  ударил  ему в ухо
разгневанный бас. - Какой? Говори сейчас же, не то трубку брошу!
     Питт довольно ухмыльнулся и преувеличенно обиженным голосом произнес:
     - Ну  чего  раскричался?  Всего  лишь  человеческий череп в натуральную
величину, вырезанный из цельного куска черного обсидиана.
     Перлмуттер  несколько  секунд  переваривал  информацию, потом осторожно
спросил:
     - А известно ли тебе, что он означает?
     - Увы,  ничего  путного  в голову не приходит, - признался Питт. - Могу
только  сказать,  что  без современного оборудования и лазерного инструмента
вырезавшие  и  отполировавшие  череп  до  зеркального  блеска  древние могли
создать его лишь в течение нескольких поколений.
     - Ты  совершенно  прав.  Обсидиан очень хрупок - ведь это вулканическое
стекло,  образующееся  при  быстром  охлаждении жидкой лавы. Много тысяч лет
человек  делал  из  осколков  ножи  и  наконечники  для  стрел  и  копий, но
изготовить  из  обсидиана такой предмет, как человеческий череп, не разбив и
не повредив заготовку на протяжении столетий, - самый настоящий подвиг!
     - Жаль, что ты его не видишь, Джулиан.
     - А мне и не нужно. Я прекрасно представляю, как он выглядит.
     Питт  почуял  подвох.  Перлмуттер  славился  тем,  что любил поиграть с
потенциальной  жертвой,  как  кошка  с  мышью, прежде чем морально добить ее
своим  интеллектуальным  превосходством.  Но выбора у Питта не было: в конце
концов, он по собственной воле угодил в западню.
     - Такую красоту надо видеть собственными глазами.
     - Знаешь,  я  ведь  тоже  забыл  тебе  кое-что сообщить, мой мальчик, -
невинным   голосом  проворковал  в  трубку  Перлмуттер.  -  Видишь  ли,  мне
известно, где находится второй такой череп.

                                     11

     "Сессна"  коснулась колесами восточной полосы аэродрома базы ВВС Эндрюс
и  покатилась  к  ангарам,  которые  авиаторы  сдавали  в  аренду  различным
правительственным  ведомствам.  Здания,  занимаемые  НУМА,  располагались  в
северо-восточной  части  базы.  Самолет  уже  поджидал  микроавтобус с двумя
охранниками,  которым  предстояло  отвезти  Джиордино  домой, в Александрию,
штат  Виргиния,  а Пэт - в безопасное место, где ее ждала дочь. Питт бережно
вынес  из  самолета  деревянный  ящик  с  обсидиановым черепом и поставил на
землю, но садиться в машину почему-то не спешил.
     - Вы разве не с нами? - удивилась Пэт.
     - Нет,   за   мной   кое-кто   должен  заехать.  Пэт  бросила  на  него
пронизывающий взгляд:
     - Подружка? Он рассмеялся:
     - А если я скажу, что мой крестный, вы мне поверите?
     - Вряд ли, - саркастически усмехнулась Пэт. - Когда я вас снова увижу?
     Он поцеловал ее в лоб:
     - Раньше, чем вы думаете.
     Питт   захлопнул   дверцу   и  проводил  взглядом  микроавтобус,  резво
рванувший  в  направлении главных ворот базы. Потом сел на землю, привалился
спиной  к  колесу  шасси  и  постарался расслабиться. Оба пилота уже куда-то
испарились,  и  он остался один. Весна в Вашингтоне радовала жителей столицы
сухой,  ясной  и не по сезону теплой погодой. Ждать Питту пришлось не больше
десяти  минут:  мягко  прошуршали  по бетону покрышки, и у трапа остановился
вместительный  лимузин,  элегантно  сочетающий  в  своей окраске два цвета -
зеленый и серебристый.
     "Роллс-ройс"  модели  "Серебряный  рассвет"  -  одна из самых дорогих и
комфортабельных  машин за всю историю автомобилестроения. В 1955 году фирмой
по  производству  кузовов  "Хупер  и  компания"  на  стандартное  шасси  был
установлен  кузов  ручной  работы,  радующий  глаз истинного ценителя своими
плавными   классическими   обводами   от   радиатора   до  заднего  бампера.
Шестицилиндровый  двигатель  объемом  двести шестьдесят три кубических дюйма
разгонял  машину до скорости восемьдесят семь миль в час. При этом сторонний
наблюдатель не слышал ни единого звука, кроме шороха шин по асфальту.
     Хьюго    Малхоленд,    бессменный    персональный   водитель   Джулиана
Перлмуттера, степенно вышел из машины и протянул руку.
     - Рад  снова  видеть  вас, мистер Питт, - буркнул он без всякого намека
на сердечность.
     Питт  улыбнулся  в  ответ  и пожал руку шофера, ничуть не обидевшись на
холодный  прием.  Хьюго  он  знал  уже  больше  двадцати  лет. Тот не только
выполнял  водительские  обязанности, но служил Перлмуттеру еще и секретарем,
помощником,  охранником  и  нянькой  в  одном  лице. Будучи в душе человеком
мягким  и  добросердечным,  он  обладал  ценной особенностью, прославившей в
свое  время великого Бастера Китона: абсолютно непроницаемой физиономией, на
которой  крайне  редко отражались какие-либо эмоции. Забрав у Питта саквояж,
шофер  положил  его  в  багажник  и  шагнул  назад,  предоставляя  пассажиру
возможность  самому  установить  получше  деревянный  ящик.  Затем захлопнул
крышку, открыл заднюю дверцу и отступил в сторону.
     Питт  пригнул  голову и с трудом втиснулся на заднее сиденье, более чем
на две трети оккупированное мощным телом Перлмуттера.
     - Джулиан, ты выглядишь как огурчик!
     - Скорее  уж  как  бочка с огурцами. - Перлмуттер ухватил Питта за уши,
притянул  к  себе  и  смачно  расцеловал  в  обе  щеки. Из-под куцей детской
панамки  у  него  на  голове  выбивался  жиденький  венчик  седых  волос. На
кирпичного   цвета   лице  выделялись  ясные  небесно-голубые  глаза  и  нос
картошкой.  -  Сколько  же мы с тобой не виделись? Пожалуй, с тех самых пор,
как  та  симпатичная  китаянка  из Службы натурализации и иммиграции угощала
нас обедом у тебя в ангаре.
     - Примерно год прошел. Ее зовут Джулия Мэри Ли.
     - А что с ней сталось?
     - Я слышал, она получила назначение в Гонконг.
     - Они у тебя никогда надолго не задерживаются?
     - Увы,  я  не  из тех парней, которых девушки ведут домой знакомиться с
мамой после первого же свидания.
     - Чушь!  Счастлива  будет  та  девица, которой удастся тебя захомутать.
Если,  конечно,  перестанешь  мотаться  по свету, - добавил Перлмуттер после
некоторого размышления.
     - Пахнет снедью, или у меня галлюцинации? - сменил тему Питт.
     - Ты  когда  ел  последний  раз?  -  подозрительно  покосился  на  него
Джулиан.
     - Кофе  вместо  завтрака и какая-то безалкогольная бурда вместо ланча -
вот и вся моя еда.
     Перлмуттер  укоризненно  покачал  головой,  поднял  с  пола корзину для
пикников  и  водрузил  на  свои  мощные  колени.  Потом  вынул  из-за спинки
переднего сиденья пару расписанных под орех подносов.
     - Я  тут  припас кое-что перекусить в дорогу. До Фредериксберга путь не
близкий.
     - Мы  едем  туда?  -  осведомился  Питт,  у  которого  при виде набитой
деликатесами корзинки сразу потекли слюнки.
     Перлмуттер  кивнул  и достал бутылку "Вдовы Клико" - "Понсарден-брют" с
желтой этикеткой.
     - Годится?
     - Мое любимое! - с чувством воскликнул Питт.
     За  воротами  базы Малхоленд свернул налево и выехал на Окружное шоссе,
тянущееся  вдоль  берега Потомака. Добравшись до Спрингфилда, он повернул на
юг.  Перлмуттер  тем  временем  сноровисто  сервировал  подносы  серебром  и
фарфором,  затем начал выкладывать на блюда и тарелки разнообразные закуски:
блинчики  с  грибной и мясной начинкой, жаренные в сухарях устрицы, паштеты,
сыры, а на десерт - груши, сваренные в красном вине.
     - Ты  перещеголял  Лукулла!  - восторженно выдохнул Питт. - Признаться,
мне нечасто случается так изысканно питаться.
     - А  мне  часто,  -  довольно  хохотнул  Перлмуттер,  похлопав  себя по
толстому  животу.  - В этом-то и заключается главная разница между нами, мой
юный друг.
     Роскошный  пикник  завершился  двумя  чашечками  эспрессо из небольшого
термоса.
     - Без коньяка?! - полушутя удивился Питт.
     - Человеку  в моем возрасте вредно пить крепкие напитки с утра. Я потом
весь день сплю.
     - Так где находится второй обсидиановый череп, о котором ты говорил?
     - Мы как раз туда и направляемся.
     - Я так и подумал. Фредериксберг, стало быть...
     - Он  принадлежит  одной  симпатичной  пожилой  леди  по  имени Кристин
Мендер-Хастед.  Череп  нашла  ее  прабабушка  во  время вынужденной зимовки,
когда  китобойное судно, которым командовал ее муж, затерло льдами у берегов
Антарктиды.   Захватывающая   история,   между  прочим.  Согласно  семейному
преданию,  Роксана  Мендер  однажды  попала  в  снежный заряд и заблудилась.
Матросы  во  главе  с  капитаном  отправились  на  выручку.  При этом помимо
терпящей  бедствие миссис Мендер обнаружили по соседству буквально вросший в
лед  старый  английский  парусник  Ост-Индской  компании.  Люди поднялись на
борт,  где нашли множество мертвых пассажиров и членов экипажа, которые либо
замерзли,  либо  умерли  от  голода. А в цейхгаузе наткнулись на целый склад
весьма  необычных  предметов  искусственного  происхождения, в числе которых
был  черный  обсидиановый  череп.  К  сожалению,  все  эти  сокровища  так и
остались  в  кладовой,  потому  что  лед начал ломаться и им пришлось срочно
спасаться бегством.
     - Но череп они все-таки утащили?
     Перлмуттер кивнул:
     - Да.  Роксана сама вынесла его и сохранила до возвращения домой. С тех
пор он передается по наследству как семейная реликвия.
     Питт  с  полминуты лениво созерцал зеленеющие пологие холмы Виргинии за
окном, затем снова повернулся к собеседнику:
     - Допустим,  черепа идентичны. Но ведь они все равно нам не скажут, кто
и зачем их создал.
     - Я  не  для  того  договорился о встрече с миссис Мендер-Хастед, чтобы
сравнивать черепа.
     - А для чего?
     - Я  уже  десять  лет  пытаюсь купить переписку Мендеров, относящуюся к
тому  времени,  когда капитан Мендер охотился на китов. В том числе бортовые
журналы  судов,  на  которых  он ходил. Но жемчужина коллекции, за которую я
прямо  сейчас  отдал  бы  все  свои  оставшиеся  зубы,  это  судовой  журнал
найденного во льдах "индиамэна".
     - Что,  тоже фамильная реликвия? - спросил Питт, ощущая всевозрастающее
любопытство.
     - Насколько  я  понимаю,  Бредфорд  Мендер  прихватил  его  при осмотре
капитанской каюты, хотя полной уверенности у меня нет.
     - Выходит,  ты  затеял  эту поездку, рассчитывая подстрелить сразу двух
зайцев?
     Перлмуттер с хитрецой прищурился:
     - Ты  угадал.  Я  очень  надеюсь,  что  уважаемая миссис Мендер-Хастед,
увидев  твой  череп,  поддастся  наконец  на мои уговоры и уступит мне свой.
Вместе с семейным архивом.
     - Тебе не бывает стыдно, когда ты смотришься в зеркало?
     - Бывает,   еще  как  бывает!  -  рассмеялся  Перлмуттер.  -  Но  скоро
проходит.
     - А в журнале есть какие-нибудь сведения о том, откуда взялся череп?
     Перлмуттер развел руками:
     - Мне  так  и  не удалось выяснить. Миссис Мендер-Хастед хранит его под
замком и никому не показывает.
     Вскоре  Джулиан закрыл глаза и задремал, слегка посапывая носом, а Питт
погрузился  в  размышления,  вертевшиеся в основном вокруг главного вопроса:
сколько же еще обсидиановых черепов таится по всему миру в толще скал?

                                    ***

     Ни  разу  не  превысив  разрешенной скорости, "роллс-ройс" домчал их до
Фредериксберга  за  каких-то  полтора  часа.  Не  доезжая до окраины города,
Малхоленд  свернул на круговую аллею, ведущую к большому дому в колониальном
стиле,  выстроенному на одном из живописных холмов над рекой Раппаханнок. От
дома  открывался вид на долину, где в одном из самых кровопролитных сражений
Гражданской  войны  погибли  когда-то  за  один  день двенадцать с половиной
тысяч  солдат  армии  северян. Само здание, возведенное в 1848 году, служило
куда более приятным и изящным напоминанием о прошлом.
     - Вот  и  приехали,  -  удовлетворенно  пробурчал  Перлмуттер, с трудом
протискивая    свои   обширные   телеса   сквозь   правую   заднюю   дверцу,
предупредительно распахнутую Малхолендом.
     Питт  обошел  машину  сзади,  поднял  крышку багажника и вытащил ящик с
черепом.
     - Хотел  бы  я  знать,  что  за  прием  нас  ожидает,  - проговорил он,
поднявшись по ступеням и дернув за шнурок звонка.
     Кристин  Мендер-Хастед  на  первый  взгляд  казалась  образцом бабушки.
Живая,  седовласая,  с  приветливой  улыбкой,  ангельским  лицом и несколько
расплывшейся  фигурой, она поспевала всюду почти с той же быстротой, с какой
взгляд ее искрящихся юмором карих глаз замечал любой непорядок.
     Перлмуттера  хозяйка  дома приветствовала крепким мужским рукопожатием,
а вот представленному им Питту всего лишь кивнула.
     - Проходите,  прошу  вас,  джентльмены,  -  любезно  пригласила  гостей
миссис  Мендер-Хастед.  -  Я  вас  давно поджидаю. Вы позволите угостить вас
чаем?
     Выслушав  заверения  в  полном  согласии, она провела их в библиотеку с
высоким   потолком  и  обшитыми  панелями  из  мореного  дуба  стенами,  где
предложила  располагаться  в старинных кожаных креслах - столь же необъятных
по  размеру,  как  седалище  Перлмуттера.  Как  только  молоденькая  девица,
оказавшаяся  соседкой  и  приходящей  помощницей  по хозяйству, подала чай и
быстро   упорхнула,   хозяйка  сразу  взяла  быка  за  рога,  обратившись  к
Перлмуттеру с легкой укоризной в голосе:
     - Джулиан,  дорогой,  я  вам  утром  уже  говорила по телефону и готова
повторить   еще  раз,  что  пока  не  собираюсь  расставаться  с  фамильными
архивами.
     - А  я  пока  не  собираюсь отказываться от надежды когда-нибудь все же
уговорить  вас,  дорогая Кристин, - рассмеялся Перлмуттер, - но Дирка я сюда
привез  совсем по другой причине. - Он повернулся к Питту. - Ты не находишь,
мой  мальчик,  что самое время познакомить миссис Мендер-Хастед с содержимым
твоего ящика?
     - Можете  называть  меня  просто  Кристин, молодой человек. Мою двойную
фамилию довольно трудно прожевать за один присест.
     - Вы   всегда   жили  в  Виргинии,  Кристин?  -  поинтересовался  Питт,
поддерживая  разговор  и одновременно возясь с тугими защелками контейнера с
черепом из шахты "Парадиз".
     - Нет,   я  калифорнийка  уже  в  шестом  поколении.  Большинство  моих
родственников  до  сих  пор живут в Сан-Франциско и его окрестностях. Просто
мне  посчастливилось  выйти  замуж  за  человека  родом  из  Виргинии. Между
прочим,   мой   покойный  супруг  служил  специальным  советником  при  трех
президентах США, - с гордостью добавила миссис Мендер-Хастед.
     Питт  вдруг  осекся  и  замолчал, не сводя глаз с черного обсидианового
черепа  на  каминной полке, озаренного отблесками пляшущего под ним пламени.
Потом  медленно,  будто в трансе, откинул крышку, вынул из ящика свой череп,
так же замедленно встал, подошел к камину и поставил рядом.
     - Боже  мой!  -  ахнула Кристин. - Мне и не снилось, что существует еще
один такой же.
     - Мне  тоже,  -  рассеянно  отозвался  Питт,  отступив  на пару шагов и
сравнивая  критическим взглядом оба черепа. - Что ж, насколько я могу судить
невооруженным  глазом,  мы  имеем дело с абсолютно идентичными экземплярами.
Даже размеры совпадают. Как будто их в одной форме отливали!
     - Может,  вы  хоть теперь расскажете нам, Кристин, - вкрадчиво произнес
Перлмуттер,  держа  чашку  в  руке, - какую страшную легенду унаследовали от
прадеда и прабабки вместе с этим черепом?
     Миссис  Мендер-Хастед  слабо  всплеснула  руками  и устало заговорила с
мученическим  выражением  лица школьной учительницы, в сотый раз объясняющей
урок непонятливым ученикам:
     - Вам  не хуже меня известно, Джулиан, что череп был найден на вмерзшем
в  лед  судне  Ост-Индской  компании.  "Мадрас" вышел из Бомбея в Ливерпуль,
имея  на  борту  тридцать семь пассажиров, сорок человек экипажа и различный
груз,  в том числе чай, шелк, пряности и фарфор. Мои прадед и прабабка нашли
череп в цейхгаузе вместе с другими древностями.
     - Разумеется,  известно,  - бесцеремонно ухмыльнулся Перлмуттер, в упор
глядя  на Кристин, чьи щеки отчего-то вдруг слегка зарумянились. - Меня ведь
другое  интересует:  известно  ли вам, каким образом все эти предметы попали
на "Мадрас"?
     - Я  знаю  только,  что  череп  и  другие  находки  в Бомбее на борт не
грузили.  Их  нашли, когда судно бросило якорь у необитаемого острова, чтобы
пополнить запасы воды. Подробности были в судовом журнале.
     Питт похолодел, опасаясь худшего, но все же спросил:
     - Вы сказали, были в журнале?
     - Бредфорд  Мендер  его  не  сохранил,  -  потупив  голову, чуть слышно
произнесла  Кристин. - В своем предсмертном письме капитан "Мадраса" просил,
чтобы  журнал  передали  владельцам  судна. Мой прадед, естественно, отослал
его с курьером в Ливерпуль.
     Питт  почувствовал  себя  так, будто с размаху налетел на стену в конце
тупика. Но надо было выяснить все до конца.
     - А  вы  не  знаете,  как  отреагировали  на сообщение капитана Мендера
владельцы  "Мадраса"?  -  глухо спросил он, почти ни на что уже не надеясь и
не  замечая  иронического  блеска  в  глазах  Джулиана,  с  довольным  видом
потягивающего чаек.
     - У  компании оказались новые хозяева, купившие ее задолго до того, как
прадедушка  отправил  журнал  в Англию, - объяснила Кристин. - Они снарядили
на  поиски  "Мадраса"  экспедицию из двух кораблей, но оба пропали без вести
со всем экипажем.
     - Значит, след и здесь обрывается! - обескураженно констатировал Питт.
     Миссис  Мендер-Хастед  внезапно  подняла  голову  и  посмотрела на него
долгим,  изучающим  взглядом.  Затем удовлетворенно кивнула и ровным голосом
произнесла:
     - Этого я не говорила.
     Боясь  поверить  своим ушам, Питт уставился на сидящую напротив пожилую
женщину,  тщетно  пытаясь прочесть что-нибудь в ее глазах. Перлмуттер ехидно
хихикнул.
     - Но как же тогда... - растерянно пробормотал Питт.
     - Моя   прабабушка  была  неглупой  и  предусмотрительной  женщиной,  -
перебила  его  вновь  обретшая  прежнюю  уверенность  Кристин.  - Прежде чем
переслать журнал в Англию, она сняла точную копию, переписав его от руки.
     На  Питта  ее  слова  подействовали  так, словно солнце вдруг выглянуло
из-за туч после долгой непогоды.
     - Можно... можно ее посмотреть?
     Кристин  ответила  не  сразу.  Она  подошла  к  судовому  бюро красного
дерева,  когда-то  украшавшему  каюту  капитана,  и  с минуту вглядывалась в
висящее   над   ним   старинное   полотно,  как  будто  спрашивая  совета  у
изображенных  на  нем  людей. На переднем плане в таком же кресле, как те, в
которых  расположились  Питт  и  Перлмуттер,  сидел,  положив ногу на ногу и
скрестив  руки  на  груди,  крупный  кряжистый мужчина с окладистой бородой,
закрывающей  почти  все  лицо.  Если бы не борода, его можно было бы назвать
красавцем.  За  спиной  мужчины,  положив руку ему на плечо, стояла женщина.
Миниатюрная,  хрупкая,  с  удивительно  яркими  и живыми карими глазами. Оба
персонажа на двойном портрете были одеты по моде конца девятнадцатого века.
     - Капитан  Бредфорд  Мендер  и его жена Роксана, - задумчиво произнесла
Кристин,  словно  уйдя  мыслями  в  прошлое.  Потом отвернулась от картины и
перевела взгляд на Перлмуттера.
     - Можете  радоваться,  Джулиан,  вы  все  же добились своего. Только не
думайте,  что  вам  удалось  меня  перехитрить. Просто я сегодня поняла, что
настало  время.  Слишком долго я из сентиментальности хранила их документы и
письма.  Пускай теперь о моих предках вспоминают другие люди, которые смогут
прочесть  их  историю,  понять ее и что-то из нее извлечь. Собрание ваше, по
той цене, которую вы назначили.
     Перлмуттер  вскочил  так  легко  и  стремительно,  как  будто  весил не
четыреста  фунтов,  а  раз в пять меньше. Бросившись к Кристин, он буквально
выхватил ее из кресла и закружил в вальсе.
     - Тысяча  благодарностей,  моя  дорогая  леди!  Клянусь, ни один клочок
бумаги  не  пропадет.  Все это будет должным образом сохранено в архивах для
будущих историков.
     Кристин,   высвободившись   из   объятий  толстяка,  подошла  к  Питту,
по-прежнему стоящему у каминной полки.
     - А  для  вас,  мистер  Питт,  у  меня  есть  подарок.  Вручаю вам этот
обсидиановый  череп.  Теперь,  когда  у  вас их пара, что вы намерены с ними
делать?
     - Прежде  чем  они  отправятся  в  музей  древней  истории, их изучат в
лаборатории,   чтобы   выяснить,   нельзя  ли  их  датировать  и  отнести  к
какой-нибудь древней цивилизации.
     Миссис  Мендер-Хастед  с  грустью посмотрела на уже не принадлежащий ей
череп.
     - Ох,  как  же  не  хочется  мне с ним расставаться! - вздохнула она. -
Хоть  и  знаю,  что  отдаю  его  в  надежные  руки, и с ним будут обращаться
должным   образом.  Знаете,  люди  всегда  видели  в  нем  что-то  недоброе,
пугающее,  считали  вестником  бед  и  несчастий.  Но  с тех пор как Роксана
принесла  его  с  тающей  льдины  на судно своего мужа, семье Мендеров он не
принес ничего, кроме богатства и процветания.

                                    ***

     На   обратном   пути   в  Вашингтон  Питт  прочел  записи  из  журнала,
переписанные  изящным  почерком  Роксаны  Мендер в толстую тетрадь в кожаном
переплете.   Несмотря   на  плавный  ход  "роллс-ройса",  время  от  времени
приходилось отрываться от чтения и смотреть в окно, чтобы не укачало.
     - Накопал  что-нибудь  интересное?  -  спросил  Перлмуттер  уже в самом
конце пути, когда Малхоленд выехал на мост Джорджа Мейсона через Потомак.
     Питт поднял глаза:
     - Не  то  слово!  Теперь  мы знаем не только точные координаты острова,
где останавливался "Мадрас" и был найден череп, но и многое, многое другое.

                                     12

     "Роллс-ройс"  остановился  у  старого  самолетного ангара, который Питт
называл   домом.   Ангар   одиноко   притулился   на  пустующей  оконечности
Вашингтонского  международного аэропорта. Полуразрушенное с виду сооружение,
построенное  в  далеком 1936 году, выглядело заброшенным и никому не нужным.
Вокруг  ржавеющих  стен  из гофрированного железа раскинулись буйные заросли
крапивы и репейника, окна закрывали набитые крест-накрест толстые доски.
     Но  стоило  Хьюго  вылезти  из  машины,  как  тут  же  неведомо  откуда
материализовались  двое  в  камуфляже с автоматами на изготовку. Один из них
шагнул  к открытой дверце, другой остался стоять, держа Малхоленда на мушке,
а  палец на спусковом крючке. Первый сунул голову в салон и угрожающим тоном
рявкнул,  поводя  стволом  "М-16"  от  одного  пассажира на заднем сиденье к
другому:
     - Если среди вас нет человека по имени Дирк Питт...
     - Это я, - перебил его Питт. - В чем дело?
     - Документы! - потребовал охранник приказным тоном, но уже мягче.
     Питт  достал свое удостоверение НУМА. Секьюрити внимательно изучил его,
пристально  вгляделся  в  лицо  предъявителя,  сравнивая  фото с оригиналом,
после  чего  убрал  оружие  и  отступил  в  сторону.  Губы его растянулись в
подобии  улыбки, больше напоминающей оскал голодного тигра, у которого прямо
из-под носа увели законную добычу.
     - Прошу  прощения  за неудобства, сэр, но нам приказано оберегать вас и
вашу собственность любой ценой.
     Судя  по  экипировке  и  высокому профессионализму действий, эти ребята
представляли  одну  малоизвестную правительственную охранную структуру. Питт
слышал,  что  ее  агентов  специально  готовят для защиты высокопоставленных
правительственных   чиновников,   жизни   которых  угрожает  опасность,  при
соблюдении полной конфиденциальности и близкой к идеальной маскировке.
     - Благодарю за заботу и усердие.
     - Последний вопрос, сэр: кто эти двое джентльменов?
     - Мои хорошие друзья.
     Агент протянул Питту маленькую пластиковую коробочку.
     - Устройство  для  экстренного  вызова, сэр. Пожалуйста, всегда держите
при  себе,  пока  находитесь  в  вашей  резиденции.  При  малейшем намеке на
опасность нажмите кнопку. Мы явимся через двадцать секунд.
     Секьюрити так и не назвал своего имени, а Питт не стал спрашивать.
     Малхоленд  открыл  багажник. Питт вытащил свою дорожную сумку. И в этот
момент  заметил,  что  охранники исчезли. Он внимательно оглядел окрестности
ангара  и  обширную пустошь, тянущуюся вплоть до центральной взлетной полосы
аэродрома.  Нигде  ни  души.  Поневоле  напрашивался единственный логический
вывод,  что те провалились сквозь землю. В глубине души Питт подозревал, что
именно  так  и произошло. Искусству маскировки в их конторе обучали в первую
очередь.
     - Мы  с  Хьюго  заскочим  по дороге в НУМА и забросим твои обсидиановые
головы, - сказал Перлмуттер.
     Ясно   было,   что  имелось  в  виду  под  словом  "мы",  поэтому  Питт
снисходительно усмехнулся и положил руку на плечо Малхоленду:
     - Только  не  надо ничего забрасывать, договорились? Обращайтесь с ними
очень  осторожно  и  бережно,  как с младенцем. Подниметесь на шестой этаж в
лабораторию и отдадите лично в руки начальнику. Его зовут Гарри Мэтьюз.
     Губы  шофера  едва  заметно  дрогнули,  что  у  любого другого человека
означало бы улыбку до ушей.
     - Постараюсь не бросать и не ронять, мистер Питт, - пообещал он.
     - Вот и отлично. Счастливо, Джулиан. И огромное спасибо.
     - Не  за  что,  мой  мальчик.  Заглядывай  на обед, как только выдастся
свободный часок.
     Лимузин  развернулся  и  покатил  к воротам аэропорта, взметая за собой
пыльный  шлейф.  Питт  проводил его взглядом, потом поднял глаза на облезлый
фонарный  столб  с замаскированной под сучок миниатюрной камерой наблюдения.
Быть  может,  видеотехника  подскажет,  откуда  появлялись  и  куда исчезали
охранники?
     Достав   небольшой   пульт  дистанционного  управления,  Питт  отключил
охранную  систему  ангара  и  потянул  на себя железную дверь, которую, если
судить  по  толстому  слою  ржавчины, не открывали со времен Второй мировой.
Закинув  на  плечо дорожную сумку, он вошел внутрь. В ангаре царил кромешный
мрак.  Ни  единый  луч  света  не проникал снаружи. Помимо прочего помещение
было  свето-и  пыленепроницаемым.  Питт закрыл дверь и щелкнул выключателем.
Ангар залило морем света с радужными переливами.
     Вдоль  стены ангара, на полу, покрытом глянцево-белым эпоксидным лаком,
выстроились   в   ряд  пятьдесят  антикварных  и  классических  автомобилей,
выкрашенных  чуть  ли  не  во  все  мыслимые  цвета. Другую часть экспозиции
составляли  тоже  средства передвижения, но несколько иного плана. Среди них
особенно   выделялись   "Ме-263",   один   из   первых   в  мире  реактивных
истребителей,  собранный  на  предприятиях  Мессершмитта  в Германии в конце
Второй   мировой  войны,  и  трехмоторный  самолет  компании  "Форд"  начала
тридцатых  годов  с  метким  прозвищем  "Жестяной  гусь".  По  соседству, на
бетонированном  возвышении  с  вмонтированными  в  него  рельсами красовался
пульмановский  вагон  первого  класса.  Неизменное  внимание  гостей хозяина
привлекали  также невесть как затесавшиеся сюда чугунная эмалированная ванна
с  подвесным  мотором  и  надувной  плот  с  самодельной каютой и мачтой для
паруса. Все это собрание сторожил тотемный столб индейского племени хайда.
     Питт  остановился,  оглядел  свою  разношерстную коллекцию и гирляндами
свисающие  со  сводчатого  потолка  этикетки  марочных  вин из разных стран,
включая  такие  экзотические,  как  Бирма.  Убедившись, что все на месте, он
поднялся по железной винтовой лестнице на второй этаж, в свою берлогу.
     Она  напоминала  морской музей. Модели кораблей в бутылках, штурвальные
колеса  и  картуши  компасов, судовые колокола, бронзовые водолазные шлемы и
многое  другое  занимало  львиную долю площади. Собственно жилым помещениям:
гостиной,  кабинету, единственной спальне с ванной комнатой и кухне-столовой
было  отведено  не  более  тысячи  ста  квадратных  футов <ээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээ